Het was een rare gewaarwording. Qui Vive speelde uit tegen Pinoké en verloor ook nog eens met 4-2. Toch kreeg de ploeg uit De Kwakel tijdens de uitloopronde een bijna staande ovatie. ‘Zij hebben toch verloren?’, sprak een jonge toeschouwer vol verbazing.
Het was Qui Vive-aanvoerder Erik Otto die hoogstpersoonlijk de teleurgestelde spelersgroep aanspoorde de honderden meegereisde Noord-Hollandse fans te bedanken voor hun steun. ‘Onze fans verdienen dat. Ze reizen ons overal achterna. Dat we verloren hebben, is balen. Maar we hebben vandaag weer stapjes gezet. Daaraan moeten wij ons vasthouden en niet naar de ranglijst kijken’, vertelde Otto.
Bij Qui Vive raakt niemand van slag door een nederlaag
Op die ranglijst deed Pinoké door de zege de laatste plek weer over aan Qui Vive. Je kunt echter lang zoeken voor je bij de promovendus iemand vindt die daardoor van slag raakt. Natuurlijk stonden direct na afloop enkele gezichten op onweer, maar na de toejuichingen van de fans keken spelers en trainer alweer hoopvol naar de volgende wedstrijd, zondag tegen Hurley. ‘We hebben een fantastische familieclub en een team dat niet alleen leuk kan hockeyen, maar er ook elke wedstrijd vol voor gaat. We maken wekelijks progressie – vandaag hebben we voor het eerst 2 keer gescoord – en mogen vooral niet vergeten elk duel te genieten van de Hoofdklasse. Dat zeg ik vanaf de 1e wedstrijd en blijf ik herhalen’, onderstreepte trainer-coach Tim Oudenaller nogmaals het algehele gevoel bij de Hoofdklassedebutant.
Spelersgroep Pinoké had vorige week een stevig gesprek
Hoe anders was de situatie afgelopen week bij Pinoké. Door de nederlaag van vorige week tegen Kampong en het gelijke spel van Qui Vive vonden de Amsterdammers zichzelf terug op de laatste plaats. ‘Ik heb deze week niet naar de stand gekeken”, vertelde spits Joost van de Vijfeijken na afloop. Met zijn 27 jaar een ‘ervaren rot’ in de jonge Amsterdamse ploeg. Samen met enkele andere steunpilaren initieerde hij vorige week een bijeenkomst met de spelers. Zonder begeleiding. ‘Het was een stevig gesprek waar we elkaar de waarheid hebben gezegd’, bekende Van de Vijfeijken. ‘Het is niet dat we dat normaal niet doen, maar soms is het nodig om je eerlijk uit te spreken. We hoeven niet allemaal vrienden van elkaar te zijn. Het is wel belangrijk dat je samen blijft vechten. Die afspraak hebben we ook gemaakt.’
Beloning
Dat was zondagmiddag nodig ook, want Pinoké had het zeker in de 1e helft niet gemakkelijk. De thuisploeg kwam na een sterke openingsfase weliswaar op voorsprong via een intikker van de sterk spelende aanvoerder Gijs van Wagenberg (1-0), maar het gaf de donkerblauwe brigade allesbehalve vleugels. Qui Vive gooide nog wat meer energie in de wedstrijd en kreeg 7 minuten later de beloning. Otto nam de bal in de cirkel goed aan, liet slim een Pinoké-verdediger in zijn rug lopen en verzilverde zelf de verkregen strafbal: 1-1. 6 minuten voor de rust werd het zelfs 1-2 na een backhand van Jasper van de Waal. De situatie leek somber voor Pinoké, dat in die fase slordig speelde en veel balverlies leed.
Joost van de Vijfeijken is van de nul af
Hoe anders was het 2e bedrijf. Pinoké knalde uit de startblokken en greep de tegenstander bij de spreekwoordelijke keel. Al na 5 minuten resulteerde dat in de 2-2. Na een scrimmage voor het doel van Qui Vive was Van de Vijfeijken er als een echte goaltjesdief bij om de bal binnen te tikken. ‘Dat was pas mijn 1e treffer van het seizoen’, vertelde de spits met enige schroom nadat hij dus 7 duels droog had gestaan. Vanuit het team waren hem in de periode geen verwijten gemaakt, zei hij na afloop. Maar bij hem zelf had het wel geknaagd. ‘Ik ben inmiddels 27 jaar, dus ik kan het gemakkelijker van me afzetten. Maar ik blijf een spits hè. Die wil toch scoren.’ Een veelzeggende glimlach volgde.
Die lach kon hij in het veld kort na de gelijkmaker opnieuw tonen. Uit een fraaie strafcorner-variant scoorde hij halverwege de 2e helft de 3-2. Daarmee was het verzet van de gasten wel grotendeels gebroken. Pinoké moest nog 2 stafcorners incasseren, maar doelman Derek van Essen toonde net als vorige week tegen Kampong nog steeds in blakende vorm te verkeren. Het slotakkoord was uiteindelijk voor Dennis Warmerdam, die met een fantastische backhand de bal in het dak van het doel ramde: 4-2.
De opluchting over de 1e zege van het seizoen was na afloop groot in het Pinoké-kamp. Al weken roepen de Amsterdammers dat ze zich geen zorgen maken en te veel kwaliteit hebben om te degraderen, maar intern was er wel degelijk ongerustheid. Die is door deze ene zege en de 9e plek nog niet weg. Van de Vijfeijken: ‘Maar ik hoop wel dat deze overwinning voor een boost gaat zorgen.’
Pinoké – Qui Vive 4-2 (1-2)
’17 Gijs van Wagenberg 1-0
’24 Erik Otto 1-1 (sb)
’28 Jasper de Waal 1-2
’40 Joost van de Vijfeijken 2-2
’53 Joost van de Vijfeijken 3-2 (sc)
’63 Dennis Warmerdam 4-2
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.