Mijntje Donners pleit voor meer hockeysters met geschaafde knieën

Als speelster was Mijntje Donners (42) – 234 interlands, 97 doelpunten – een winnaar pur sang. Een mentaliteit die ze als nieuw KNHB-bestuurslid Tophockey Dames wil overbrengen op de huidige generatie hockeysters in Nederland. Een interview met Donners resulteert in een gepassioneerde monoloog over haar liefde voor winnen, ouders die kinderen pamperen en geschaafde knieën.

Mijntje Donners: ‘Hockey steunt op vier pijlers: techniek, tactiek, fysiek en mentaliteit. We zijn in Nederland technisch en tactisch de top van de wereld. Ook fysiek kunnen we met de beste mee. Wat ik soms mis, is de mentaliteit om koste wat kost te winnen. Dus: hoever ga je om te winnen? Til je je voet op als de bal hard wordt geslagen of laat je hem staan om een goal te voorkomen. Ben je bereid het vuurtje op te stoken, oorlog te maken. Ik wil het verleden niet verheerlijken, maar wij stonden vroeger echt veelvuldig over het veld te schreeuwen. Tegen elkaar, tegen de scheidsrechter. Ik geef toe: dat verdiende niet de schoonheidsprijs. En ik houd ook zeker geen pleidooi om massaal de scheidsrechter te belagen. Maar ik erger me soms aan de gelatenheid bij de huidige generatie spelers.’

Mijntje Donners juicht als speelster van Den Bosch. (c) KNHB

‘We behoren als Nederland in de wereld tot de beste teams. Maar het beste team wint niet altijd. Neem mijn club Den Bosch. In de laatste achttien jaar zijn we zestien keer kampioen geworden. Maar je denkt toch niet dat we al die jaren de beste speelsters hadden? Wat we wel hadden: de beste mentaliteit. Winnaars, die presteerden als het moet. Zoals Maartje Paumen. Als het niet zo goed gaat of je niet de beste bent, draait het om andere zaken. Non-verbale communicatie, bijvoorbeeld. Een uitstraling die duidelijk maakt: hier valt voor jou vandaag niks te halen.’

‘Een mentaliteitsverandering begint bij de opleiding’

‘Om die mentaliteitsverandering te realiseren, moeten we bij de basis beginnen: de opleiding. Wij selecteren in Nederland vooral de meisjes die hard kunnen rennen of heel snel met hun stick heen en weer kunnen gaan. We moeten ook kijken naar meiden met andere talenten. Die misschien niet vier tegenstanders uitspelen, maar wel met geschaafde knieën van het veld komen omdat ze alles hebben gegeven om te winnen.’

‘Hockey is een sport die gaat om winnen en verliezen. Daarvoor moeten we doelpunten maken. Bij de Jongste Jeugd heb ik weleens moeite met de scorebeperkende maatregelen die worden genomen als een team meer dan drie doelpunten voorsprong heeft. Dan staat een meisje vrij voor het doel, maar mag ze niet scoren omdat haar team niet eerst drie keer heeft overgespeeld. Kinderen snappen dat niet, vinden het oneerlijk. Verwarrend ook. Bij mijn jongste dochters team tellen we zo’n treffer niet in de uitslag, maar wél voor onszelf. Ik snap best dat het niet leuk is om met 11-0 te verliezen. Maar er zijn andere manieren om die kinderen uit te dagen. Bijvoorbeeld door of strenger te fluiten of bij de tegenstander meer spelers in het veld te zetten. Maar ontneem die kinderen niet de drang om te scoren. Als je met 5-0 voor staat, moet je met 10-0 willen winnen.’

‘Met alleen braaf bij de club trainen, word je niet de nieuwe Maartje Paumen’

‘Het pamperen van kinderen door hun ouders helpt niet. Zie ik papa en mama de hockeytas dragen van hun kinderen. Of ze springen in de houding als hun kinderen naar huis willen. Dat draagt niet bij aan het kweken van karakter en vergroten van de zelfredzaamheid. Soms zie ik bij een training vijftien ouders langs het veld staan. Vijftien! Dan vraag ik me echt af: waarom? Ga lekker binnen zitten, dan draag je ook nog wat bij aan de baromzet. Laat die kinderen het af en toe zelf uitzoeken. Je kunt ze wel braaf drie keer in de week naar de club brengen voor de training. Maar laat ik ouders maar uit de droom helpen: dat is voor de meeste kinderen echt niet voldoende om de nieuwe Maartje Paumen of Naomi van As te worden. Dat word je alleen als je diep vanbinnen een enorme passie hebt voor de sport. Altijd en overal wil hockeyen. Over een intrinsieke motivatie beschikt om de beste te zijn.’

‘Ik was vroeger het hele weekend op de hockeyclub. Pielen met die bal. Partijtjes spelen. Jongens en meisjes door elkaar. Jong en oud. Daar werd je echt beter van. Die jongens gingen echt niet drie keer overspelen voordat ze scoorden. Je moest bikkelen, oorlog maken. Anders werd je afgedroogd. Daar heb ik hockey geleerd en mentaliteit gekregen.’

Mijntje Donners als bestuurslid Tophockey Dames bij Den Bosch met Margot van Geffen. (c) Koen Suyk/KNHB

‘Alyson (Annan, de bondscoach van Oranje Dames, red) en ik zitten helemaal op een lijn. We hebben de afgelopen maanden diverse keren met elkaar gesproken. Ook zij weet dat die mentaliteitsverandering nodig is. Mede vanwege haar winnaarsmentaliteit is Marieke Dijkstra als assistent-bondscoach bij Oranje gehaald. Ik vond het vroeger echt niet leuk om tegen haar te spelen. Je kwam haar vier keer tegen.’

‘In de trainingsgroep die in januari naar Spanje gaat, zitten meer meiden die zijn geselecteerd op hun winnaarsmentaliteit. Ook bij Jong Oranje en in de jeugdselecties kun je anders selecteren. Niet alle meiden hoeven technisch top te zijn. Techniek kunnen we bijschaven. Makkelijker dan mentaliteit. Coaches moeten ook verder kijken dan de speelsters bij de Top 4-ploegen. Juist bij de ploegen die onderin spelen, zitten meiden die elke week vol aan de bak moeten om te overleven. Eigenlijk het hele seizoen play-offs spelen.’

‘Geen reden verwachtingen bij Oranje Dames bij te stellen’

‘Ondanks dat veel meiden bij Oranje zijn gestopt, vind ik niet dat we de verwachtingen van het Nederlands elftal moeten bijstellen. Natuurlijk hebben we met toppers als Naomi van As, Ellen Hoog en Maartje Paumen veel ervaring, winnaarsmentaliteit en doelpunten ingeleverd. Maar het is nu tijd dat andere meiden opstaan. Iemand die zegt: Maartje is weg, nu is die corner voor mij.’

‘Ik ben voor drie jaar benoemd als bestuurslid Tophockey Dames. Ik hoop dat er over drie jaar Oranje-teams staan die niet alleen technisch en tactisch uitstekend verzorgd hockey laten zien, maar ook mentaal killers zijn. We moeten streven de allerbeste van de wereld te zijn en te blijven. Gaan altijd voor goud. Het liefst met prachtig verzorgd hockey. Maar ik kan ook genieten van een oneerlijke en onterechte 0-1 zege, die op karakter uit het vuur is gesleept.’