Sabine van Silfhout zet Oranje nog niet uit haar hoofd

Na de Olympische Spelen in Rio de Janeiro hield Sabine van Silfhout (24) nauwlettend in de gaten welke internationals doorgingen bij de Oranje Dames en met name: welke niet? Telkens als een international haar interlandcarrière beëindigde, kreeg Van Silfhout van iemand een appje met de opmerking: ‘Heb je het al gezien?’ Het was duidelijk: de route naar Oranje lag weer open voor de verdediger/middenvelder van Hurley.

Bondscoach Alyson Annan haalde Van Silfhout bij de groep van Hoofdklassedames die op een maandag, woensdag en vrijdag in Amsterdam een plek mochten afdwingen in de officiële trainingsgroep van Oranje die op stage gaat naar Spanje. Uitgerekend in die week raakte Van Silfhout geblesseerd. Op vrijdag, tijdens het inspelen voor de eerste training, schoot het in haar bil. Die eerste training maakte ze nog wel af, maar de tweede moest ze aan zich voorbij laten gaan. ‘Ik weet ook niet of het heel veel had uitgemaakt’, zegt ze nu. ‘Volgens mij wist de staf op dat moment al zo’n beetje wie er meeging op stage naar Spanje. Ik denk dat het eerder aan mijn spel lag dat ik er niet bij zit.’

‘Ik heb niet goed genoeg gespeeld’

Haar spel was niet goed genoeg, oordeelt ze zelf. ‘Ik merkte in die week zelf al dat ik niet echt iets speciaals liet zien. Daarnaast heb ik ook de eerste helft van de competitie niet goed gespeeld, daar kan ik eerlijk over zijn. Vorig jaar heb ik wel een goed seizoen gedraaid, maar nu niet.’

En dus lukte het Van Silfhout weer niet om de stap naar het grote Oranje te maken. Sinds haar achttiende schurkte ze al meerdere keren tegen de selectie aan. Ze werd in het seizoen 2012/2013 uitgeroepen tot Talent van het Jaar en mocht met Oranje al met drie trainingsstages mee, maar de teller bleef steken op twee interlands. Tot haar eigen frustratie.

Van verdediger naar middenvelder

‘Op een gegeven moment moet je die stap gaan maken, anders is het klaar. Daarom was het voor mij een klap dat ik niet mee naar Spanje mag. Daar heb ik het best moeilijk mee gehad. Ik hoop nu uit het zaalhockey veel plezier te halen en dat ik het spelletje weer leuk ga vinden, want dat zakt door zo’n teleurstelling natuurlijk wel weg’, zegt Van Silfhout. ‘Ik krijg iedere keer een kans, maar ik pak hem nooit. Vroeger was ik nog een talent, maar nu ben ik 24 en begin ik me af te vragen waarom het steeds niet lukt. Ik wil het natuurlijk nog steeds. Ik denk dat ik tot mijn 28ste of zo misschien nog wel kans maak, maar ik moet me wel doorontwikkelen.’

De vraag is of dat ze dat bij Hurley kan. ‘Ik zit nu vijf jaar bij Hurley en heb er ieder jaar over nagedacht wat ik moest doen. Voor dit jaar dacht ik: we hebben een nieuwe groep, met een nieuwe coach (Jorge Nolte, red.) en ik ga op een nieuwe positie spelen, op het middenveld. Daar wil ik me ontwikkelen op het gebied van snelheid, handigheid en wendbaarheid. En dat wilde ik achterin bij Oranje toepassen in plaats van alleen mijn goede pass te laten zien. Ik hoop dat die kans nog een keer komt. Het is supergaaf om met een oranje shirtje op het veld te staan.’

(c) Koen Suyk