Kitty van Male als inspirator van Charlotte Vega

Charlotte Vega (26) is bij Amsterdam teamgenoot van Kitty van Male. Iemand die zich onder bondscoach Alyson Annan terugknokte in Oranje en aan het eind van het sprookje twee doelpunten maakte in de – weliswaar verloren – finale van de Olympische Spelen in Rio de Janeiro. Vega speelt nu zelf ook weer in Oranje: ‘Kitty is de afgelopen jaren een inspirator voor me geweest.’

Afgelopen zomer keek Vega thuis in haar appartement naar de Olympische Spelen. Aan de muur hing, ingelijst door haar ouders, het oranje tenue dat Vega droeg tijdens haar eerste interland, gespeeld in 2012 in Zuid-Afrika. Jaren geleden alweer. Haar teller bleef toentertijd steken op negen interlands. Een groot internationaal toernooi speelde ze nog nooit. Zeker de afgelopen anderhalf jaar had ze houvast aan haar teamgenoot Kitty van Male, die weliswaar veel meer interlands op haar naam had staan en zelfs goud had gewonnen tijdens de Olympische Spelen van 2012 in Londen, maar onder bondscoach Sjoerd Marijne uit the picture raakte. Van dichtbij zag Vega hoe haar teamgenoot zich terugknokte in Oranje, tot Rio de Janeiro aan toe.

‘Ik weet wat Kitty ervoor gedaan en gelaten heeft’

Vega: ‘De rentree van Kitty in Oranje is motiverend voor mij geweest. Zij heeft bewezen dat je niet op je achttiende al in Oranje hoeft te staan. Ik heb haar situatie van dichtbij meegemaakt. Ze staat als teamgenoot dicht bij me. Ik voelde haar emoties. We hebben er vaak met elkaar over gesproken, over hoe zij nooit de hoop heeft opgegeven. Zeker toen ze weer werd opgeroepen voor Oranje. Kitty heeft iets in zichzelf opgeroepen van: no way dat dit het einde van mijn interlandcarrière is. Ik weet wat zij ervoor gedaan en gelaten heeft. Doordat het bij haar succes heeft gehad, ben ik bij mezelf te rade gegaan.’

‘Ik ben over mezelf gaan nadenken. Waar kan ik stappen maken? Hoe kan ik het optimale uit mezelf halen? Dat soort vragen heb ik mezelf gesteld. Misschien moest ik eens andere dingen uitproberen. Hoe kan ik beter met mijn rust omgaan? Is yoga wel of niet goed voor me? Moet ik meer of minder krachttraining doen? Moet ik overstappen op een ander soort voeding? Voorheen dacht ik: laat ik maar geen gekke dingen doen. Nu sta ik open voor andere dingen. Ik ga nu drie week per week naar cryofit, om mijn lijf te herstellen. Ik ben inmiddels ook een paar jaartjes ouder en speel misschien wat volwassener. Het zijn allemaal dingen die je kunt bedenken waardoor ik nu mijn eerste toernooi ga spelen’, vertelt Vega, een paar weken nadat ze is opgenomen in de selectie van de Oranje Dames voor de Hockey World League in Brussel eind juni.

Niet eerder in haar leven was ze bewust met Oranje bezig geweest

In 2012 liet bondscoach Max Caldas haar als 21-jarige debuteren in Oranje. Ze speelde negen interlands, waaronder een gewonnen trainingstoernooi in Zuid-Afrika. Haar hoogtepunt in haar interlandcarrière tot nu toe. Op haar zestiende speelde Vega nog bij Qui Vive in de Eerste Klasse. Altijd heeft ze tot de snelste speelsters van haar team behoord, maar opvallen deed ze naar eigen zeggen in de Eerste Klasse niet gigantisch. Toch verkaste ze naar hoofdklasser Pinoké. Oranje werd pas een serieuze optie toen Raoul Ehren haar in haar eerste seizoen bij de Steekneuzen en geheel tegen haar eigen verwachting in bij de trainingsgroep van Jong Oranje haalde. Niet eerder in haar leven was ze bewust met Oranje bezig geweest.

Vreugde bij Charlotte Vega na de halve finale tussen de vrouwen van Jong Oranje en Jong Engeland (4-1), tijdens het EK -21 in Den Bosch. (c) Koen Suyk

‘Ik beeldde mezelf al in dat ik het volkslied stond te zingen’

Door een zware knieblessure moest ze een groot deel van het kalenderjaar 2013 geblesseerd toekijken. Eind 2013 knokte ze zich terug in de trainingsgroep, maar een paar maanden later liet Caldas haar afvallen voor het WK in 2014. ‘Dat was een intense teleurstelling. Ik kan het niet anders verwoorden. Maandenlang ben je gefocust, train je om dat ene doel te bereiken. Ik beeldde mezelf al in dat ik het volkslied stond te zingen. Als je dan hoort dat je het niet hebt gehaald, spat in één keer je droom uit elkaar. Dat is superzuur.’

Daarna begon haar interlandloze periode. Een periode die begon met frustratie, maar eindigde in een periode van hoop dat ze ooit weer in Oranje zou spelen, maar bezinning als het onverhoopt toch niet mocht lukken. Ze zag het niet aankomen. De dag nadat ze een vastgoedinvesteringskantoor haar een baan had aangeboden, kreeg ze een telefoontje van de bondscoach. Of ze mee wilde trainen met enkele andere speelsters uit de Hoofdklasse? Het was het begin van iets moois. Later werd ze toegevoegd aan de trainingsgroep van Oranje en uiteindelijk kreeg ze te horen dat ze in juni haar eerste grote toernooi speelt. ‘Dat is altijd een doel van mij geweest. Nu is het eindelijk zover.’

Kaarten

Voor tickets ga je naar de officiële EK-website. Let op! De finaledagen zijn bijna uitverkocht.