SCHC op pijnstillers en wilskracht naar de Hoofdklasse

Het moest bij de heren van SCHC uit de tenen komen in het tweede duel tegen streekgenoot Schaerweijde. De ploeg uit Bilthoven kon het na de winst op donderdag het klusje afmaken in Zeist en dat lukte ook. Na een sterke start van het duel kan de ploeg zich nu opmaken voor de Hoofdklasse: 1-2.

Een paar minuten voor het einde van de wedstrijd lag uiteindelijke matchwinner Bram Weers al op de grond voor de dugout om behandeld te worden. ‘Ik had kramp’, verklaarde hij na afloop van de wedstrijd. ‘Ik kon echt niet meer. In de eerste wedstrijd verrekte ik mijn hamstring, dus ik speelde deze wedstrijd volledig op pijnstillers.’ Het opgedroogde bloed op zijn shirt, na een botsing in de eerste helft, getuigde dat zijn ploeg letterlijk moest knokken om promotie te verzekeren. Weers was overigens niet de enige die pijnstillers nodig had om te kunnen spelen.

Ook rechtsachter Marnix Kleinsman stond niet helemaal fris bij de aftrap. ‘Het was vooraf nog niet zeker of ik zou spelen, net als een andere teamgenoot. Gisteren hebben we gekeken of het kon en met pijnstillers was deze wedstrijd wel te doen’, legde hij uit. Voor Stichtsche was de kleine golf aan pijntjes een extra motivatie om de promotie naar de Hoofdklasse binnen twee duels binnen te halen.

De ploeg begon dan ook goed aan de wedstrijd en stond binnen een kwartier al op een 0-2 voorsprong. In beide gevallen speelde Weers een belangrijke rol. Eerst bediende de aanvaller na een solo Mike Huisman, die bij de tweede paal de bal hoog in het doel flatste. Nog geen acht minuten later verdubbelde SCHC de voorsprong. Weer was het Weers die met een leep balletje Leonard Posthumus Meyjes alleen voor de keeper zette. Hij faalde niet en gleed de tweede treffer binnen.

Matchwinner Bram Weers (midden) in de Stichtse feestvreugde. Bron: Willem Vernes

Arsenaal aan toeters zorgde voor elektrische sfeer

De snelle voorsprong had zeker geen invloed op de sfeer langs het veld, die elektrisch was gedurende de hele wedstrijd. Zowel de uit- als thuissupporters brachten een arsenaal aan toeters mee om hun ploeg naar de overwinning te blazen. Zelfs de stadionspeaker kon in sommige gevallen niet over het geluid van de toeters heen voor de wedstrijd. Vooral op momenten dat Schaerweijde bij de vijandige cirkel kwam, was het geluid bijna oorverdovend.

Zo mocht de strafcornerspecialist van Schaerweijde, Scott Tupper, enkele minuten na de 0-2 aanleggen voor een strafcorner, maar de Canadees zag zijn inzet via een stick van Stichtsche over het doel verdwijnen. De verdediger had in de eerste helft een grote impact bij zijn ploeg, toen de coach hem naar voren stuurde om chaos te veroorzaken in de cirkel. ‘Dat was natuurlijk niet de bedoeling’, stelde Weers. ‘Je wilt gewoon blijven hockeyen, maar dat ging minder. In de rust hamerden we op het feit dat we de bal vast moesten houden. Daarna ging dat een stuk beter.’

‘Het mooiste affiche dat je vooraf kon krijgen. Alles zat eigenlijk in de wedstrijd’

Bij Schaerweijde bleef het voor de rust vooral bij een aantal gemiste tip-ins. Toch schoof het momentum langzaamaan naar de thuisploeg, die dit seizoen uitblonk op conditioneel vlak. De goede conditie sorteerde in de laatste minuten van de eerste helft uiteindelijk resultaat, nadat Tupper de cirkel in dribbelde en Jur van de Have in stelling bracht om te scoren. De aanvaller maakte geen fout en wipte de bal over doelman Matthijs Odekerken heen.

Het was in de rust de vraag of SCHC deze klap te boven kon komen, zeker met de zomerse hitte. ‘Afgelopen donderdag was al erg qua hitte’, vertelde Kleinsman al tijdens de wedstrijd. ‘Maar dit is echt heel zwaar.’ Een verhit laatste deel van de eerste helft paste dan ook precies in de wedstrijd, met drie groene kaarten in een tijdsbestek van een aantal minuten als resultaat. Op een gegeven moment was het zelfs tien tegen tien. Weers: ‘Alles zat eigenlijk in deze wedstrijd. Dit was het mooiste affiche dat je kon krijgen: een heuse streekderby. We kennen een aantal spelers van Schaerweijde ook best goed. Dat maakte het extra speciaal.’ Beide ploegen lieten, ondanks de tropische hitte, zien dat zij in de Hoofdklasse willen spelen. Dat leverde een slijtageslag van weleer op.

SCHC-coaches Michiel van der Struijk en Wieger Wiese schreeuwen het uit na het laatste fluitsignaal. Bron: Willem Vernes

SCHC laat na zich te belonen en houdt Schaerweijde in leven

De tweede helft was in zekere zin identiek aan de eerste helft. SCHC kwam heel sterk uit de kleedkamer en was zelfs op jacht naar de 1-3. De uitploeg verraste in eerste instantie bijna de verdediging met een strafcornervariant. In twee pogingen stuitten de bezoekers echter op doelman Arek Matuszak. Niet veel later kreeg SCHC-aanvaller Mike Huisman dé kans om de wedstrijd een kwartier voor het einde te beslissen, maar de aanvaller schrok van de kans en maakte shoot. Teamgenoot Leonard Posthumus Meyjes deed daarna precies hetzelfde.

Daarna viel het op het veld even stil, waardoor de supporters even op adem konden komen. Velen gebruikten die adem dan weer om op hun toeter te blazen. Stilte vanaf de zijlijn was dan ook een zeldzaamheid, totdat Schaerweijde uit het niets een strafcorner kreeg. Doelman Odekerken, afgelopen donderdag de grote held bij SCHC, probeerde subtiel mee te luisteren met de bespreking op de rand van de cirkel. Hij leek goed geluisterd te hebben: met een katachtige reflex werkte hij de sleep van Tupper uit het doel.

Voor Schaerweijde was dat het beginsignaal voor een slotoffensief van ongeveer van een kwartier. Tot grote kansen leidde het echter niet en SCHC kon bijna profiteren via de omschakeling. Weer was het Posthumus Meyjes die veel ruimte kreeg. De hockeyer was op weg voor een één-op-één met de keeper, maar hij koos ervoor om tijd te pakken bij de vijandige hoekvlag. Ondertussen stonden de wisselspelers allemaal langs de lijn om het veld in te rennen met de laatste krachten die ze hadden.

Strompelend naar de feestvreugde

De ontlading bij de ploeg uit Bilthoven was gigantisch na het laatste fluitsignaal: een jaar na de degradatie uit de Hoofdklasse keert Stichtsche terug naar de hoogste Nederlandse divisie. Voor je het wist, lagen de spelers op een hoop feest te vieren. Een aantal spelers strompelde richting de feestvreugde, waaronder Kleinsman. ’Het moest echt van ver komen, maar we hebben laten zien op het veld dat wij in de Hoofdklasse thuishoren.’

Grote teleurstelling in de dugout van Schaerweijde. Bron: Willem Vernes

Aan de andere kant droop Schaerweijde teleurgesteld af. Afgelopen weekend sleepte Schaerweijde in extremis de play-offs uit het vuur tegen Cartouche (3-3), maar SCHC bleek in twee duels net iets te sterk. ‘Credits naar hem, zij hebben het verdiend’, reageerde Tupper naast zijn eigen dug-out. ‘We probeerden om alles op alles te zetten, maar het lukte vandaag niet. Het is nu een kwestie van oplappen en kijken naar het volgende duel.‘

De Zeistenaren lieten in het eerste duel tegen SCHC dan ook zien waarom zij in de Hoofdklasse horen. De ploeg was in het eerste duel fit en scherp. Zij werden echter op effectiviteit geklopt door de tegenstander. Gelukkig voor Schaerweijde is er nog een tweede kans om zich te verzekeren van de Hoofdklasse. Volgende week speelt de ploeg namelijk tegen Almere, de nummer elf van de reguliere competitie. ‘Dan zullen we weer fit op het veld staan’, besluit Tupper.