Nederlandse jeugd met wisselend succes op zeslandentoernooien

Vier Nederlandse jeugdselecties, Nederlands Jongens en Meisjes A en B, speelden van 17 tot en met 23 juli zeslandentoernooien in het buitenland. De jongens kwamen in Nottingham in actie, de meiden speelden in Terrassa. De tegenstanders waren voor alle teams België, Spanje, Duitsland, Ierland en opnieuw Engeland. 

De bondscoaches van dienst, Jisse Waasdorp (Meisjes A), Robbert-Jan de Vos (Meisjes B), Bas Bruin (Jongens A) en Michiel van der Struijk (Jongens B), houden verschillende gevoelens over aan de toernooien. ‘Je kan je afvragen in hoeverre de weerstand voldoende was’, is Jisse Waasdorps reactie na afloop. Meisjes A, regerend Europees kampioen, won met twee vingers in de neus het toernooi in Spanje. Elk duel werd met minimaal twee doelpunten verschil gewonnen, met als uitschieter de confrontatie met Ierland: 10-0. Gecombineerde doelcijfers: dertig voor en vijf tegen. ‘Wij hebben zelf een prima toernooi gedraaid, maar voor de ontwikkeling was het goed geweest als we meer weerstand hadden gehad’, is de mening van Waasdorp.

In principe zijn de wedstrijduitslagen voor bondscoaches van de nationale jeugdselecties van ondergeschikt belang. Interim-coach Waasdorp, hij volgde Marieke Dijkstra op nadat zij werd doorgeschoven naar de Oranje Dames, en zijn staf focusten zich op het teamproces een aantal thema’s. Al bij de paasstages is de focus van de Nederlandse jeugdselecties verschoven naar de zelfregulering van de pupillen. Zo ook tijdens het zeslandentoernooi. ‘Zowel voorafgaand aan de wedstrijden als in de evaluatie moeten de meiden met elkaar tot ideeën komen. We vragen ze niet alleen naar zichzelf te kijken maar met oplossingen voor het team te komen. Daarvoor moeten ze zich bewust worden van het feit dat ze onderdeel zijn van een team. Hoe los je problemen op als de ploeg onder druk staat of als het spannend dreigt te worden? Als coach is het soms lastig om ze niet meteen een oplossing te bieden. Je wilt ze helpen, maar het belangrijk dat ze het zelf, maar vooral met elkaar, leren doen.’

Sneller keuzes maken

Collega van Jongens A Bas Bruin vult aan. ‘Keuzes leren maken staat voorop.’ Zijn ploeg startte het toernooi met zeges op Duitsland – revanche voor de verloren EK-finale het vorige jaar – Ierland en Engeland. Daarna verloor Jongens A van Spanje en België. ‘Deze jongens komen van verschillende clubs met verschillende spelopvattingen, maar worden bij ons geacht keuzes te maken in het teambelang en te anticiperen op wat de teamgenoot voor je doet. De jongens staan ervoor open, maar vinden het moeilijk. Internationaal ligt het tempo vele malen hoger. Dat betekent dat we moeten leren om sneller de goede keuzes te maken.’

Bruin is tevreden met wat zijn pupillen hebben laten zien in Engeland. Over de toernooiopzet heeft hij nog wat vraagtekens. ‘In dit format speel je tegen alle ploegen één keer in een poulefase. Een halve finale, laat staan een finale, ontbreekt. Dat is jammer, want de spanning die met zulke duels meekomt is absoluut een meerwaarde. Daarnaast wist ik de zondag dat we naar Nottingham vertrokken nog niet of we na een remise shoot-outs moesten nemen. Dat is wat vreemd.’

Teamfoto Nederlands Jongens A

Shootout-koningen Nederland Jongens B

Het antwoord op die vraag was overigens ‘ja’. Er werden shoot-outs genomen na een gelijkspel. Nederland Jongens B toonde zich daar zó bedreven in, dat ze het toernooi dankzij drie gewonnen series op hun naam schreven. Drie van de vijf wedstrijden eindigde in een remise en eveneens drie keer zette de ploeg van Michiel van der Struijk dat via shoot-outs om naar een zege voor Oranje. Duitsland, Ierland en Engeland werd op die manier verslagen. Engeland en Spanje binnen de reguliere speeltijd. Een honderd procent score, al zag Van der Struijk zijn spelers niet hun beste spel spelen.

De verklaring daarvoor ligt voor de hand. ‘Het is ook moeilijker voor ze, omdat het initiatief dit toernooi meer vanuit hunzelf moest komen, in plaats vanuit de staf. Dat is wennen voor ze. Wat dat betreft waren de wedstrijden tegen Ierland en België het interessantst. Tegen de Ieren maakten we pas in de slotseconde gelijk, ondanks dat we 27 keer in hun cirkel kwamen. Alles werkte tegen en er stond enorm veel druk op de jongens. Zo’n duel is ontzettend leerzaam om daarna te evalueren met elkaar. Tegen de Belgen kwamen we 2-0 achter. Ook dat losten ze goed zelfstandig op door in de rust flink boos te worden op elkaar.’

Jongens B maakte in de allerlaatste seconde uit een strafcorner gelijk tegen Ierland (c) Steven van Battum

Van der Struijk stipt aan dat het niet alleen om zelfstandigheid en het maken van keuzes rondom de wedstrijden gaat. ‘Ze krijgen een hoop vrijheid van ons. Hoe delen ze vervolgens de dag in? Maken ze gebruik van de mogelijkheid die er is om wedstrijdbeelden van zichzelf terug te kijken? Komen ze met elkaar tot een strijdplan voor het volgende duel? Dat gaat meestal wel goed, maar het gaat verder dan het hockeyen zelf. Ze moeten zelf zorgen dat hun materiaal; sticks en schoenen, maar ook paspoort bijvoorbeeld, op orde is. Wij doen het niet voor ze, en ook hun ouders niet. Ook dat zijn waardevolle leermomenten die de jongens meekrijgen dankzij dit soort toernooien.’

‘We moeten geen korfbal worden’

Robbert-Jan de Vos van Meisjes B constateerde tot zijn tevredenheid dat de concurrentie is toegenomen. Oranje won zonder tegengoals van Spanje, Engeland (beide 4-0) en Ierland (7-0), maar speelde gelijk tegen Duitsland (1-1) en verloor van België (0-2). Het is misschien dubbel om als sporter of coach blij te zijn als je ploeg een keer verliest. ‘Ik juich het alleen maar toe dat andere landen sterker worden. Als bondscoach denk je toch aan de olympische status. We moeten geen korfbal worden’, verklaart De Vos. ‘Mooi bijvoorbeeld dat de Belgen het nu ook zo goed doen. Die hebben dankzij investeringen in de districten inmiddels een heel aardige ploeg.’

Het verlies tegen de Belgen werd door zijn speelsters zelf goed geanalyseerd. De Vos vertelt dat de meiden met de volgende constatering kwamen. ‘Ze hadden de focus zo op het duel met Duitsland liggen. Toen die wedstrijd in 1-1 was geëindigd waren ze vervolgens te veel bezig met de toernooiwinst door doelsaldo, in plaats van dat ze eerst nog maar eens moesten zien te winnen van de Belgen. Ik vind het mooi dat de groep in staat is zelf tot zo’n conclusie te komen.’ Geen toernooiwinst dus voor Nederlands B, maar daar ligt De Vos niet wakker van. ‘Natuurlijk wil ik alles winnen, maar zo’n wedstrijd als die tegen Ierland is qua beleving niks aan. Het is dat daar een goede keeper op doel staat, anders winnen we 15-0. Nu werd het 7-0. Geef mij qua spanning maar de duels tegen Duitsland en België, ook al winnen we die niet. Die voelen als een finale en dat zijn toch de leukste wedstrijden.’

Nederlands Meisjes B in duel met Spanje (c) Anne Mieke Achterhuis