Poolse bondscoach bleef op en neer rijden tussen Poznan en Haarlem

Tot voor kort reed Karol Sniezek, bondscoach van Polen, jarenlang vanuit Haarlem zo vaak mogelijk op en neer naar de Poolse stad Poznan. Alleen de heenrit duurde al tien uur. Door zijn liefde voor hockey – en voor zijn gezin – had hij het er graag voor over.

Via via kwam hij een jaar of tien geleden als middentwintiger in Heemstede terecht, vlakbij Haarlem. In zijn eerste seizoen bij Alliance scheurde hij meteen zijn kruisband af. Het betekende het einde van zijn carrière. Al snel besloot Sniezek zich op het coachvak te storten. Als student had hij zijn Poolse trainersdiploma in de wacht gesleept. Bij Alliance ging hij als jeugdcoach aan de slag.

‘Soms zeiden ze: Nee, nee, nee, Karol. Het is ver-de-di-ger.

‘De eerste twee, drie jaar sprak ik slecht Nederlands. Ik gaf training aan kinderen van zes jaar, maar die spraken natuurlijk geen Engels. Dat was mijn redding. Daardoor móést ik Nederlands leren. Ik wilde dat ze me begrepen. Gelukkig hielpen die kleintjes mij altijd. Soms zeiden ze: Nee, nee, nee, Karol. Het is ver-de-di-ger. Zo ging het echt. Ik vond het prachtig. Ze hadden altijd zo’n grote glimlach op hun gezicht.’

Al snel werd Sniezek hoofdcoach van Heren 1 van Alliance (Eerste Klasse) en technisch coördinator van de beste juniorenteams. In Polen werd hij benoemd tot mannenbondscoach van zowel de veld- als de zaalselectie. Met de veldselectie degradeerde hij deze week in Amsterdam naar het EK voor B-landen.

Op en neer tussen Nederland en Polen

Jarenlang pendelde hij op en neer tussen Heemstede en Poznan, zijn woonplaats in Polen. Daar wonen zijn vrouw en zijn twee zoons, die inmiddels veertien en zeven jaar zijn. Het was voor hen geen optie om naar Nederland te komen. Zijn vrouw heeft haar eigen carrière; ze werkt in de rechtbank.

‘Tijdens elke vakantie of iedere keer als ik een weekendje vrij had, reed ik met de auto naar Polen. Als mijn vrouw vrij had, kwam ze naar Nederland toe. We zagen elkaar meestal één keer per maand. Niet vaker, ook niet in de winter. Dan heb ik het als zaalbondscoach druk. Gelukkig begreep mijn vrouw het.’

‘Ik wil meer tijd aan mijn gezin gaan besteden’

Afgelopen seizoen vond het Sniezek het mooi geweest. Hij kreeg een groot afscheidsfeest bij Alliance. ‘In september verwachten mijn vrouw en ik een dochtertje. Ik wil meer tijd aan mijn gezin gaan besteden en in Polen een leven gaan opbouwen. Inmiddels ben ik al eigenaar van drie kleine supermarktjes. Ik heb in Nederland een mooi leven gehad.’


Wat vind jij? Praat mee...