Pinoké’s ‘blauwe muur’ van vorig seizoen staat nu nog niet

Pinoké begon vorig seizoen dramatisch en stond in de winterstop op degraderen. Een frisse wind van de nieuwe coach en assistent zorgde ervoor dat de ploeg de ene na de andere winst pakte. Hockey.nl schreef over het ‘Jesse Mahieu’-effect. Die lijn hoopten de Amsterdammers dit seizoen door te trekken. Een vijfde, zesde of zevende plaats in de eindklassering was het ambitieuze doel. Daar komen de Steekneuzen, geteisterd door blessures, vooralsnog niet in de buurt. Zondag werd thuis met 0-3 verloren van Oranje-Rood. Moeten de doelen al na zeven wedstrijden worden bijgesteld? 

De wedstrijd in het Amsterdamse Bos was er één met een groot verschil tussen de eerste en de tweede helft. De eerste was duidelijk voor Oranje-Rood, erkende Pinoké-aanvoerder Wouter Brasem. ‘Wij hadden moeite met hun middenveld. Zij speelden veel over de as en met de techniek en de snelheid van die jongens, konden wij daar niet echt grip op krijgen. We komen al snel op 0-3.’

Die ruststand was ook de eindstand. In de tweede helft was er maar één ploeg die een goal verdiende: Pinoké. ‘We hebben de tweede helft gedomineerd, waren beter dan Oranje-Rood’, stelde Brasem. ‘Derek (Van Essen, red.) heeft één redding moeten maken. Daar tegenover staan liefst tien corners en een paar goede kansen voor ons. Het is zonde dat er niet een of twee goals vallen, zodat het nog een wedstrijd kan worden. Maar we kunnen hier met opgeheven hoofd van het veld.’

‘Jonge jongens die héél graag de bal willen hebben’

Brasem roemde de techniek van de ervaren mannen van Oranje-Rood. Maar aan techniek schort het bij Pinoké ook niet. In de tweede helft werd geregeld een ervaren speler van Oranje-Rood gedold. Alleen: er werd niet gescoord. Brasem glimlachte. ‘Er zijn veel jonge gasten voorin die héél graag de bal hebben en die goal willen maken. Daardoor wordt het soms chaotisch. We moeten beter naar elkaar en naar elkaars positie kijken. Dan krijgen we veel meer ruimte om eens een schot af te vuren.’

Niet alleen de voorhoede van Pinoké bestaat grotendeels uit jonge jongens. Bijna de gehele talentvolle A-selectie van vorig jaar staat op het veld. ‘Het is natuurlijk heel mooi voor die jongens, dat Pinoké de doorstroom stimuleert’, stelde Brasem. ‘Het is onder andere mijn taak om dat goed te begeleiden. Die jonge jongens moeten gewoon leren en zich ontwikkelen. Fouten maken mag, als het na die fouten maar wel beter gaat. Gelukkig gebeurt dat.’

Teleurstelling bij Wouter Brasem.  Foto: Orange Pictures/Kees Kuijt

Brasem nam tegen Oranje-Rood duidelijk het voortouw. ‘Come on boys!’, riep hij na de 0-3 met evenveel vuur als aan het begin van de wedstrijd. Hij trok en sleurde, nam de jongens op sleeptouw en stuurde de troep jonge honden aan. Brasem is als aanvoerder ook een verlengstuk van coach Jesse Mahieu. ‘Dan moet ik nog leren. Ik ben pas een jaar aanvoerder’, reageerde Brasem. ‘Ik praat meer met Jesse dan de jonge jongens. Ik moet een beetje laten doorsijpelen hoe we willen spelen. Maar mijn rol is ook: een keer een jongen bij zijn nek pakken en vragen: ‘joh hoe is het? of: kom we gaan even een biertje drinken, want ik zie dat je zit te balen.’

Ambitieus doel nog haalbaar?

Dat jonge team had Pinoké vorig seizoen echter ook al. In de tweede seizoenshelft ging het toen een stuk beter dan nu. Reden voor de Steekneuzen om een ambitieus doel te stellen voor dit seizoen. ‘Wij wilden de aansluiting met de top 4’, aldus Brasem. ‘Dus plek 5, 6, 7 ongeveer. We zijn al jaren achtste of negende en we wilden nu die stap maken.’

Brasem praatte, na zeven wedstrijden, al in de verleden tijd. ‘Ik was er ook van overtuigd dat we die stap nu konden maken.’  Een aantal blessures gooit momenteel roet in het eten. ‘Enkele steunpilaren van het team zijn geblesseerd. Pieter Sutorius aan zijn kruisband, Rutger Marres, die is overgekomen van Kampong, heeft nog geen wedstrijd gespeeld. Terwijl hij ook een dragende speler moet zijn op het middenveld. Joost van de Vijfeijken heeft last van zijn hamstring en Dennis Warmerdam gaat nu onder het mes voor zijn pols. Dat zijn best veel belangrijke spelers. Maar daar mag je niet achter verschuilen.’

‘Basis nog niet stevig genoeg’

Het is in ieder geval één van de oorzaken dat we de flow waarin Pinoké vorig seizoen zat, nog niet hebben terug gezien. Maar dat was ook een compleet andere situatie, schetste assistent-coach Marieke Dijkstra: ‘Vorige seizoen was de urgentie hoog. Toen hebben we concrete doelen gesteld, kleine en grotere, en een goede teamtrip gehad. Zes wedstrijden lang zaten we volledig in de flow. Daarna zakte het weer een beetje af. Wil je nu meer, dan moet je meer brengen. Dan zie je toch dat de basis nog niet stevig genoeg is om steady een hoog niveau te halen. Dus waar staan we nu? Ja, dat is een goede vraag.’

De ambitie is er wel, concludeerde Brasem. ‘Maar we moeten wel realistisch zijn. Af en toe moet je je doelen een beetje bijstellen. Vandaag was een goede stap. Om te laten zien dat we in ieder geval weer voor elkaar willen vechten. De blauwe muur, zoals we dat vorig jaar noemden, moet terug. Die hebben we hier in de tweede helft wel laten zien en moeten we meenemen naar de volgende wedstrijd.’

Pinoké – Oranje-Rood 0-3
‘7 Thomas Briels 0-1
’19 Thomas Briels 0-2
’24 Mink van der Weerden 0-3 (sc)