De 0-3 kwam bijna te vroeg voor Almere in heerlijk degradatieduel

Wat doe je als hoofdklasseclub wanneer je negen van de eerste tien wedstrijden verliest? Promovendus hdm uit Den Haag probeerde de geknakte ziel dinsdagavond met een potje bowlen en voetbal kijken in de kroeg te helen. Almere hield het bij een training. In een spectaculair duel bleek Almere in een strijd tegen directe degradatie net te goed, maar beide teams verdienden de schoonheidsprijs.

Toen Manuel Verga uit een mooie counter de 0-2 maakte, sloeg hij meerdere keren met zijn hand op zijn hart. Daar waar het logo van ‘Almeerse Hockey Club’ in zijn shirt staat gegraveerd. Bij Almere hockeyen ze met hart en ziel, vandaar. Zijn vader Alex Verga (58) – tot vorig jaar coach van Almere – schreeuwde het uit langs de kant en omhelsde na de wedstrijd de nieuwe man Pasha Gademan (29).

‘Hier zit het logo van Almere. Dat is alles wat er telt. Dit is heerlijk, en zo verdiend. Op één wedstrijd na hebben we alles goed gespeeld. Maar als je in een degradatiepot 3-0 voor komt, kan er van alles gebeuren. Door de zenuwen. Door de spanning. We hebben hier ziek hard voor gewerkt’, verklaarde Verga junior, het jongere broertje van international Valentin Verga, over het gebaar na zijn doelpunt.

Manuel Verga is het middelpunt van de feestvreugde. Foto: Willem Jan Dijkdrent/Orange Pictures

De degradatiewedstrijd van het seizoen

De wedstrijd hdm – Almere was misschien stiekem het affiche waar beide teams al weken naar uitkeken, of tegenop keken. Alleen de nummer laatst van de beste competitie ter wereld degradeert. Met één punt uit tien wedstrijden en Tilburg op negen punten was deze confrontatie er een van twee ploegen die klap op klap hadden verwerkt en gewond aan hun doodsstrijd in de Hoofdklasse begonnen. Vandaar dat ze er bij hdm voor kozen om dinsdag eens wat anders te doen dan samen te hockeyen of weer een videoanalyse te kijken. ‘Je verliest elke week. Dan kan je wel elke keer een ander verhaal ophangen. Dat het jammer was. Dat je dichtbij was. Maar dat houdt een keer op’, verklaarde hdm-coach Ronald Hugers die keuze.

In Almere gingen ze deze week gewoon trainen. Voor hen was de situatie net wat anders. Zij verloren ook elke week, net als hdm, maar ze zaten er elke keer zó dichtbij. Alleen een wedstrijd uithockeyen, dat kunnen ze niet zo goed in de polder. Op vrijdagavond nog stond het 4-4 tegen Kampong, maar verloor het team met 4-6. Ze krijgen altijd het applaus van het publiek of van hun eigen unieke supporters de ‘Allyminati’, maar het bracht ze nog weinig punten. ‘Dan gaat het op een gegeven moment wel aan je knagen’, zei Pasha Gademan, die vorig jaar nog in het team speelde en pas dit jaar hoofdcoach is. Het is soms te zien aan de manier waarop hij met zijn spelers omgaat. Talent Terrance Pieters kreeg na de zege een moeilijke dubbele ‘boks’, die op deze plek onmogelijk uit te leggen is. Voor de wedstrijd kreeg keeper Youri Beck een vriendelijke tik op de billen.

De Allyminati – de supporters van Almere – op hdm in Den Haag. Foto: Willem Jan Dijkdrent/Orange Pictures

Veel eigen jeugd en lage budgetten

Almere en hdm mogen dan stijf onderaan staan in de Hoofdklasse. Ze verdienen lof voor de manier waarop ze überhaupt de beste competitie van de wereld bereikt hebben. Bij de verrassende promovendus hdm betalen ze de spelers geen cent. Soms mag een speler een auto met wat stickers van de sponsor gebruiken om naar de club te rijden, dat is het. En net als bij Almere doen ze het vooral met spelers uit eigen jeugd. Toen beide ploegen het veld betraden, leken de meeste spelers – op een paar uitzonderingen na – rechtstreeks uit de landelijke A-competitie weggelopen. Er was voor de start van het seizoen nog een Duitse speler die zichzelf had aangemeld bij hdm. Maar in Den Haag plaatsten ze na enige twijfel liever een eigen speler als twintigste op hun spelerslijst van de Hoofdklasse, waar ze na maar liefst zes promotiewedstrijden tegen Victoria en Hurley misschien onverwacht snel belandden. Met een keuze voor de eigen jeugd en met lage budgetten beland je in een competitie waarin topclubs veel meer te besteden hebben en soms bijna alleen maar (buitenlandse) internationals kunnen opstellen, stijf onderaan.

Dat mocht de pret niet deren, want hdm – Almere werd een heerlijke wedstrijd, zonder rem erop, met jeugdige overmoed die werd beloond. Toen het fluitje ging denderde Deegan Huisman van Almere binnen twintig seconden over de achterlijn en versierde een strafcorner. Stijn Jolie – weer teruggekeerd op het oude nest na avonturen bij Bloemendaal en Hurley – pushte onberispelijk raak. Almere overvleugelde het arme hdm. In het eerste kwart speelde Almere als de gevestigde hoofdklasser, die een arme overgangsklasser alle hoeken van het veld liet zien, met de jeugdige international Jonas de Geus als uithangbord. Maar die 0-3 voorsprong, bekenden ze bij Almere na de wedstrijd, was eigenlijk veel te snel. Almere staat bekend om hun spel en supporters die met hart en ziel spelen en zingen. Even temporiseren, het spel stilzetten, de rust bewaren, het zit niet in de jongens die hockeyen op hun intuïtie en gáán voor elke bal. De luxe van een 0-3 voorsprong was aan Almere niet besteed.

Pasha Gademan schreeuwt zijn manschappen naar zijn eerste zege als hoofdcoach. Foto: Willem Jan Dijkdrent

De zelfspot is nooit ver weg bij Almere

‘Het wordt hectisch. Het was te spannend. Dan hebben we gewoon echt een te jonge gretige ploeg. Oh nee, we komen al zo vroeg voor. Het speelt dan mee dat je pas één punt hebt gepakt en het nog zo vaak hebt weggegeven. Wat als het weer fout gaat? Dat is wat we dachten. Ik ben emotioneel weer een paar jaar ouder geworden’, zei Gademan na de wedstrijd over het kantelpunt.

Bij de 0-3 stand ging de doorgaans zo betrouwbare keeper Youri Beck in de fout, waardoor hdm uit het niets een strafbal mocht nemen en benutten. De individuele klasse van De Geus en Terrance Pieters (Jong Oranje) zorgde voor de 1-4, maar zelfs dat was niet genoeg. Hdm-aanvoerder Kieran Dartée sleepte twee keer raak, de 3-4 schitterend in het dak van het doel, en Almere kon gaan billenknijpen. Hdm was uit hun schulp gekropen en mocht uiteindelijk meer dan tien strafcorners nemen, maar veel ballen werden niet goed gestopt, waardoor kanon Dartée niet kon aanleggen. Het was weer Jolie die met de 3-5 de wedstrijd besliste. De supporters van Almere zetten hun lied ‘Geniet van het leven’ in en konden dat blijven zingen. Want keeper Beck moest nog twee minuten naar de kant wegens een groene kaart, maar ondanks meerdere strafcorners tegen bleef het bij 3-5.

Het was een terechte overwinning voor de Almeerse hockeyclub, die na een frustrerende eerste seizoenshelft met vertrouwen concurrenten Pinoké en SCHC tegemoet kan treden om de laatste paar weken van wat glans te voorzien. Dat zullen ze doen op de manier waar ze hdm mee pakten. Met hart en ziel, en zelfspot. ‘We hebben zó lang moeten wachten op deze overwinning. Gelukkig is die honger nu gestild’, zei de redelijk kale coach Gademan, die met een glimlach zei: ‘Of ik ooit over degradatie had nagedacht? Nee man. Geen haar op mijn hoofd.’

Hdm-Almere 3-5 (1-4)

‘1 Stijn Jolie 0-1 (sc)
’15 Manuel Verga 0-2
’17 Deegan Huisman 0-3
’22 Sander Groenheijde 1-3 (sb)
’32 Terrance Pieters 1-4
’39 Kieran Dartée 2-4 (sc)
’42 Kieran Dartée 3-4 (sc)
’50 Stijn Jolie 3-5 (sc)