In Eindhoven zijn de postbodes weer passers

Met speels gemak revancheerde Oranje-Rood zich met een 4-0 zege voor eigen publiek op het 4-4 gelijkspel tegen hdm eerder dit seizoen in Den Haag. Onder leiding van de aanvoerder Mink van der Weerden – terug van een enkelblessure – leek dat puntenverlies lichtjaren geleden. Opvallend: het lopen met de bal is volledig vervangen door het zoeken naar de combinatie.

Zaterdagochtend stond Robert van der Horst nog met z’n kinderen op de schaatsen. Zondagmiddag had de middenvelder de neiging om zich in te smeren met zonnebrand, vertelde hij na de wedstrijd. Zo lekker voelde het zonnetje zondagmiddag aan de Charles Roelslaan in Eindhoven. Met het gezicht in de zon en met een glimlach op het gezicht, zo presenteerde de Eindhovense ploeg zich ook bij de hervatting van de competitie.

Weg is het chagrijn, weg zijn de eindeloze loopacties en het balverlies. Promovendus hdm presenteerde zich zondag ook niet als een strijdbare degradatiekandidaat, maar fungeerde als willoze speelbal, waar keeper Pirmin Blaak – doelman van het Nederlands elftal – in zestig minuten twee keer in actie moest komen, maar ook een vrije dag had kunnen nemen.

Dat was de verdienste van Oranje-Rood, dat dankzij de terugkeer van Mink van der Weerden en de enorme progressie een ander gezicht liet zien. Postbodehockey in Eindhoven – zoals aan het begin van het seizoen – is passé. Een duidelijke structuur en vooral veel passen en combineren is het nieuwe elan binnen de ploeg. Dat lucht zichtbaar op in Eindhoven.

Robert van der Horst geeft de assist voor de 3-0 van Thomas Briels. Foto: Erwin Goossens/Orange Pictures

‘Dit leek weer als vanouds hè, van het team van een aantal jaren terug’, zei middenvelder Van der Horst na de wedstrijd. Hij was vorig jaar nog verdediger en aanvoerder en refereerde aan de jaren dat zijn team – toen nog als ‘Oranje-Zwart’ – drie jaar op rij (2014-2016) landskampioen werd van Nederland. ‘We zijn op de goede weg. Het lijkt alsof we de lijn hebben doorgetrokken, die we hebben ingezet vorig jaar. Als midden-midden sta ik ook op een goede positie in de as met Mink. Ik voel me nu als een vis in het water.’

Mink van der Weerden

De belangrijkste man bij Oranje-Rood is niet meer Van der Horst, maar de man met rugnummer elf en de groene schoentjes. De man met het krachtige lichaam dat moeilijk te passeren is. Mink van der Weerden. Als hdm-speler Jelmer Siersema na een paar minuten denkt te kunnen dribbelen, loopt hij recht in het lichaam en de stick van een van de aanvoerders van het Nederlands elftal en Oranje-Rood.

In december raakte het krachtmens tijdens de Hockey World League Final geblesseerd aan zijn enkel, maar na een operatie is hij nu weer op de weg terug. Na tien minuten wisselt hij even, om er snel weer in te komen. Even later pusht hij de bal op de stropdas van Niek van der Schoot. Hij verdeelt en heerst achterin.

Als iemand even niet oplet of hard genoeg naar achteren rent na een afgeslagen aanval, schreeuwt hij de manschappen naar achteren, waarbij niemand – ook international Bob de Voogd niet – gespaard wordt. Als het even slordig wordt aan het einde van de wedstrijd, galmt opeens de stem van assistent-coach Roger van Gent keihard over het veld. Hij stapte er pas later in dit seizoen, maar is volgend jaar weer hoofdcoach. ‘Tot hier en niet verder’. Dat is wat Van Gent kan aangeven en wordt geaccepteerd door de spelersgroep.

De weer van een blessure herstelde Mink van der Weerden in actie. Foto: Erwin Goossens/Orange Pictures

Van der Weerden was dus nadrukkelijk de leider zondagmiddag, in woorden en daden. Hij sleepte de bal na zes minuten op de Haagse goal bij de eerste strafcorner. Na een redding van hdm-doelman Joey Fontaine was de Pakistaan Rashid Mehmood erbij om de 1-0 binnen te tikken. De goals die volgden stonden stuk voor stuk synoniem voor de succesvolle richting die Oranje-Rood is ingeslagen. Teamspel, waarbij de eerste reflex een pass is, in plaats van de zoektocht naar eigen succes.

Heerlijke combinatie

Het was talent Gijs van Merriënboer die de bal vanaf rechtsachter schitterend naar Jelle Galema sloeg, waarna de spits de 2-0 scoorde. Daarna begonnen de Oostenrijker Benjamin Stanzl (wereldkampioen zaalhockey met Oostenrijk) en Van der Horst aan de linkerkant van het veld aan een heerlijke combinatie. Die eindigde bij Thomas Briels, op maat bediend door de handige oud-speler van het Nederlands elftal. Dat Niek van der Schoot al vallend een harde voorzet met een tip-in de kruising in werkte, als slotakkoord, paste bij de voorstelling van de Eindhovense ploeg. Galema en Briels probeerden het daarna met combinaties, maar de Belg Briels was ongelukkig in het afronden van z’n acties. En dan miste Oranje-Rood ook nog international Joep de Mol en de Argentijnse international Agustin Mazzilli vanwege blessures.

Derde plaats

Door de zege – en de afgelasting van vier andere wedstrijden- klom Oranje-Rood in ieder geval tijdelijk naar de derde plaats, met 29 punten uit 14 wedstrijden. Een gat van zeven punten met nummer vijf Rotterdam, dat wel een wedstrijd minder heeft gespeeld. Toch is de ploeg uit Eindhoven na heel wat strubbelingen aan het begin van het seizoen in balans. Het goede spel zondag was knap na een rare trainingsweek, waarin er nauwelijks gehockeyd werd. Van der Weerden: ‘Dinsdag hebben we alleen wat geschaatst en wat geijshockeyd. Donderdag hebben we alleen maar gelopen. Vrijdag was het een beetje passen en lopen. Ik was heel blij dat het vandaag doorging. Wij hebben een hoop stappen gemaakt. De winterstop van drie maanden was lang, maar we hebben een aantal goede dingen kunnen behouden en kunnen uitbreiden. We hebben veel gepraat. Daardoor hebben we een andere wedstrijd neergezet dan die 4-4 van vorig jaar.’

Oranje-Rood – hdm 4-0 (3-0)
‘6 Rashid Mehmood 1-0 (sc)
’14 Jelle Galema 2-0
’34 Thomas Briels 3-0
’61 Niek van der Schoot 4-0