Amsterdam-middenvelder en oud-international Klaas Vermeulen (30) neemt met de play-offs om de landstitel afscheid van het tophockey. Hij blikt vooruit op de hockeyklassieker tegen Bloemendaal in de halve finale om de play-offs en vertelt waarom nummer 3 Amsterdam na zes jaar weer kampioen kan worden.
De mooiste wedstrijd tegen Bloemendaal
‘Uiteraard de wedstrijd op Bloemendaal waar we in 2011 landskampioen werden. Met een waanzinnige goal van Mirco Pruyser. Dat was mijn eerste seizoen bij Amsterdam, na mijn overstap van Kampong. We wonnen op Bloemendaal, na strafballen. Onze keeper Klaas Veering stopte de beslissende strafbal. Dat was de mooiste hockeyklassieker die ik me kan herinneren.’
Het beste clubteam waar Vermeulen ooit in speelde
‘Bloemendaal was in die jaren daarvoor kampioen geworden (vijf keer van 2006 tot 2010, red.), terwijl die generatie bij ons dat al jaren niet was. Dat voelde je heel erg dat seizoen. Wij hadden spelers als Geert-Jan Derikx, Klaas Timman, Floris Evers en Santi Freixa, waarvan sommigen richting het einde van hun carrière liepen. Dat waren de routiniers. De talenten waren Billy Bakker, Valentin Verga, Jan Willem Buissant, Mirco Pruyser en ik. Het team was een ideale mix van jong en oud, waarin alles klopte, ook met het coachduo Alyson Annan en Taco van den Honert. Het niveau op de trainingen was gigantisch hoog.’
Huidige team kan breder
‘Toen we in 2011 kampioen werden speelden ook de jonkies in Oranje. Nu is het al jaren zo dat eigenlijk alleen Billy, Valentin en Mirco in het Nederlands elftal spelen. Dat zal weer wat breder gedragen moeten worden de komende jaren. Bloemendaal heeft met Florian Fuchs, Manu Stockbroekx en voor volgend jaar Arthur van Doren forse investeringen gedaan. Daar kiezen we bij Amsterdam niet voor de laatste jaren. Maar ze zijn bij Amsterdam wel druk mee bezig met een goed plan voor de komende jaren. Ik heb daar alle vertrouwen in.’
Waarom Vermeulen nu stopt bij Amsterdam. Eerder stopte hij in 2014 bij Oranje, als vice-aanvoerder.
‘Toen ik bij het Nederlands elftal stopte was dat een hele bewuste keuze. Daarna heb ik nog vier mooie jaren bij Amsterdam gehad, maar ik heb me ook maatschappelijk ontwikkeld. Nu voel ik dat ik op een punt ben gekomen dat ik niet meer alles kan combineren. Ik vind dat je er als tophockeyer blind voor moet gaan; dat verdient de club en het team waarvoor je speelt. Maar samen met mijn broer Stephan ben ik begonnen in ons familiebedrijf. Een groep van bedrijven waar 450 man werken bestaande uit een aantal productie- en handelsbedrijven: www.biv.nl. Dat is heel leuk en uitdagend om te doen. Momenteel werk ik bij een van onze fabrieken in Friesland en rijd ik elke dag op en neer vanuit Amsterdam naar Drachten. Ik voel dat het mooi geweest is met hockey. Ik weet zeker dat ik het heel erg ga missen, vooral de kleedkamer. Volgend jaar wordt het een lager team bij Amsterdam. Het is de bedoeling dat m’n oude maatjes Connie (Constantijn Jonker, red.) en Qui (Quirijn Caspers, red.) van Kampong ook bij ons in het team komen.’
Glenn Schuurman en Klaas Vermeulen met elkaar in duel.
De kans op de landstitel
‘We zijn als derde geëindigd, een plek waar we lang hebben gestaan. Wij hebben met Amsterdam een vrij stabiel jaar gehad. In de wedstrijden buiten de top-5 hebben we geen punt verspeeld. In de topwedstrijden was het vaak fifty-fifty. De wedstrijd afgelopen zondag tegen Bloemendaal (1-2 nederlaag) was close. Ik vond Bloemendaal heel goed. Wij waren dat minder. Dat geeft dus veel vertrouwen voor komend weekend. We moeten ook vertrouwen op de kwaliteiten die we hebben. We spelen dit jaar ook meer als een team. Omdat we zo’n stabiel seizoen hebben gehad zijn we al langer bezig met de landstitel. Dat is beter dan dat je tot het laatst in spanning bent of je die play-offs überhaupt wel haalt of niet. We hebben er al veel over gepraat: keihard knokken, keihard verdedigen en zo min mogelijk fouten maken. Uit ervaring kan ik zeggen dat elke wedstrijd op zich staat. Eerdere wedstrijden in de competitie doen er niet meer toe.’
De rol van Vermeulen in het team
‘Eigenlijk is die al jaren hetzelfde. Zowel binnen en buiten het veld toch sturend als spelverdeler. Een verbindende factor proberen te zijn. Zeker de laatste twee jaar heb ik daar met de jonge gasten veel plezier mee gehad. Dat je verder kijkt dan alleen je eigen prestaties, met talenten als Boris Burkhardt en Tijn Lissone.’
Vermeulen denkt nog vaak terug aan 2016, toen Amsterdam op het randje van de landstitel balanceerde
‘Nou vaak…het heeft er wel een tijd ingehakt. We hadden toen kampioen moeten worden. We winnen eerst op donderdag in Eindhoven van Oranje-Zwart. We staan zaterdag 2-0 voor en krijgen op 2-1 een strafbal. Die mist Vali en daarna gaan we er toch nog af. Zondag mist Mirco een strafbal. Bizar eigenlijk. Dat had ‘m moeten worden. Alles klopte. Ook als je later die jongens van OZ spreekt: die dachten in de rust in de kleedkamer ook dat het voorbij was. Maar goed, het kan gewoon, het is topsport. Zo dicht zit het bij elkaar. Kijk, zoals vorig jaar tegen Rotterdam. Dat was gewoon een matig jaar, dat er zo uitkwam in de halve finale. Daar hoef je dan niet lang over na te praten.’
Het kampioenschap van OZ in 2016 dat niemand meer verwachtte op zaterdag in de rust. Oranje Zwart viert feest in het Wagener Stadion, na twee zeges op zaterdag en zondag.
Amsterdam is al te lang geen kampioen meer geweest
‘Ik ben met Amsterdam twee keer kampioen geworden. Maar we hebben ook twee keer de play-off gemist. Het is allemaal niet zo makkelijk. Je ziet dat clubs die een paar jaar investeren in spelers er op een gegeven moment komen. Dat gaat in golfbewegingen. Kampong was vorig jaar landskampioen. Bloemendaal is er nu weer helemaal bij. Wij hebben zelf in 2011 en 2012 twee topjaren gehad en eerlijk gezegd hebben we nooit meer zo’n team gehad als toen – qua breedte. Nog steeds hebben Bloemendaal en Oranje-Rood bredere selecties. Dus moet alles bij ons kloppen nu. Het is prima als mensen ons als underdog zien. Toch is het verschil binnen de top-4 heel klein. De vorm van de dag zal de doorslag geven. Het team dat de minste fouten maakt.’
Amsterdam-Bloemendaal blijft de échte hockeyklassieker
‘Dat lijkt me wel. Dat zijn ook de teams met de meeste landstitels. Het zijn ook altijd attractieve wedstrijden. We hebben ze de afgelopen jaren niet vaak gehad in de play-offs. Maar voor de toeschouwers is het leuk. Coach Michel van den Heuvel van Bloemendaal zet het altijd georganiseerd neer, wil ook wel hockeyen. En dat doen we bij Amsterdam altijd. Voor mij worden het mooie laatste wedstrijden als tophockeyer. Ik heb er vooral heel veel zin in. Een heerlijk podium om mijn laatste wedstrijden te spelen.’
Klaas Vermeulen krijgt zijn gestolen olympische medaille van Londen weer terug. Foto: Frank Uijlenbroek
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.