Polkamp had maar wat graag het feestje van Bloemendaal verstierd

Je kon de teleurstelling van zijn gezicht afscheppen. Nu is er ook bijna niemand die zichtbaar meer baalt dan Oliver Polkamp. De verdediger van Rotterdam had er zaterdagmiddag goed de pest in over de nederlaag in de halve finale tegen Bloemendaal (6-0). Een maand hadden hij en zijn teamgenoten zich voorbereid op het Final Four weekend en nu was het na vier keer 15 minuten al klaar.

‘Op dit moment overheerst vooral de teleurstelling over de nederlaag’, zei Polkamp. ‘Maar als we morgen de wedstrijd om plek drie en vier moeten spelen, gaan we nog meer balen. Die bronzen plak kan me echt gestolen worden.’

Popelen

Die wedstrijd tegen Herakles (aanvang 13.30 uur) om een ereplek was niet waarvoor Rotterdam, gesteund door bussen vol toeschouwers, naar Bloemendaal was afgereisd. Na een geweldige KO16 in eigen huis, waarbij Rotterdam uit geslagen positie terugkwam en zich toch nog kwalificeerde voor de KO4, stonden de mannen van coach Albert Kees Manenschijn te popelen om het geschonden blazoen wat op te poetsen. Polkamp, met een veelzeggende glimlach: ‘We hadden er zin in om het feestje van Bloemendaal hier te verstieren. Maar in plaats daarvan hebben we juist geholpen om de feestvreugde hier te vergroten.’

De Rotterdammers hadden er in de aanloop naar deze wedstrijd alles aan gedaan. Ze hadden zich vier weken lang de blubber getraind en oefenwedstrijden gespeeld om in vorm te komen. Polkamp: ‘Ik denk dat we die periode goed zijn doorgekomen. We waren ook klaar voor deze wedstrijd. Alleen merkte je aan het begin van de wedstrijd dat Bloemendaal uit de play-offs komt en wij niet. Ze waren scherper, zaten er bovenop. Pas aan het einde van de wedstrijd zag je dat wij beter in de wedstrijd kwamen, meer duelkracht toonden, maar toen was het eigenlijk al te laat. Dat is jammer’, constateerde Polkamp tot zijn teleurstelling.

Overleg bij Rotterdam. Foto: Frank Uijlenbroek

Voor Rotterdam kan dat er ook nog wel bij. Na het net gemiste kampioenschap van vorig seizoen begon de ploeg aan de competitie met de intentie om weer volop mee te doen om de prijzen. Dat zat er geen moment in. ‘Dit seizoen is gewoon een grote teleurstelling’, zei Polkamp. ‘Daar kunnen we lang omheen draaien, maar we zijn niet in de buurt van de play-offs gekomen en hebben verder ook geen prijs gehaald. De slechte start is ons de hele competitie blijven achtervolgen. Er moesten veel nieuwe jongens in het team worden ingepast. Het zoeken naar de juiste samenstelling heeft eigenlijk de hele eerste seizoenshelft geduurd. Daardoor liepen we de hele tijd achter de feiten aan. In de tweede seizoenshelft hebben we het nog niet eens zo onaardig gedaan, maar zat het er gewoon niet meer in.’

Net niet

De dertig-jarige routinier maakte in tegenstelling tot zijn ploeggenoten precies het omgekeerde mee dit seizoen. ‘Ik speelde een redelijke eerste helft van het seizoen, maar in de tweede helft was het matig.  Deze wedstrijd was wat dat betreft wel exemplarisch: weer net niet.’

Als het aan Polkamp ligt, plakt hij nog een seizoen aan zijn lange carrière. Dat kan bij Rotterdam zijn, maar ook bij een andere hoofdklasser. ‘Ik wil in ieder geval bij een ploeg spelen die meedoet voor de prijzen. Een wedstrijd zoals vandaag, daar doe ik het voor. Ik woon in Amsterdam en moest dit seizoen vier keer in de week door de file naar Rotterdam. Als je dan nergens meer om speelt, is dat een hele opgave. Er staat volgens mij veel te gebeuren in de Hoofdklasse dus ik wacht het allemaal rustig af en zie wel wat er op mijn pad komt.’

Maar eerst wacht Polkamp nog de seizoenafsluiting tegen Herakles om plek drie in de EHL. ‘Kunnen we die wedstrijd niet afgelasten?’, vroeg hij zich af. ‘Ik heb een keer eerder om de derde plek gespeeld. Dat was nog in de periode dat de finale van de EHCC in hetzelfde weekend werd gespeeld. Moesten we om 10.00 uur aantreden. Verschrikkelijk. De ergste wedstrijd van mijn leven.’