De nieuwe trends en favorieten van dit WK, volgens Aikman

Sinds het begin van het WK in India ziet Siegfried Aikman alle wedstrijden. De Nederlandse bondscoach van Japan, de verrassende winnaar van de Asian Games, scout hier alle tegenstanders. Hockey.nl vroeg hem naar de trends op dit WK in Bhubaneswar en naar de favorieten, na bijna twee weken hockey in India.

Door varianten is strafcorner weer nieuw leven ingeblazen

Aikman: ‘Het valt mij op dat er steeds meer varianten worden gespeeld bij de strafcorner. Daardoor wordt de directe eerste corner weer gevaarlijker. Je zag dat de teams in de eerste wedstrijden nog moeite hadden, maar de slepers zijn nu aan dit veld gewend. Ze scoren steeds makkelijker. Ook Gonzalo Peillat blijft scoren, maar hij heeft zijn corner ook iets veranderd, zodat hij met een bochtje iets beter om de eerste uitloper heen kan pushen.’

De teams zijn allemaal ongelofelijk fit

‘Alle teams zien er fit uit. Er worden weinig technische fouten gemaakt. Ze volgen echt hun gameplan. Daardoor zijn de verschillen tussen de landen niet heel groot. Topteams winnen vaak de wedstrijden in het vierde kwart, omdat de mindere elftallen te veel energie moeten geven tijdens de eerste kwarten. Dat kunnen ze aan het einde van de wedstrijd niet meer belopen. India tegen Canada is een goed voorbeeld (India liep in het vierde kwart van 1-1 uit naar 5-1). Dat laatste kwart is echt ongelofelijk belangrijk dit toernooi. Iedereen is fit, maar door het moordende tempo happen sommige spelers naar adem in het vierde kwart. Zo zwaar is hockey geworden.’

Door het centrum hockeyen is de nieuwe spelopvatting

‘Vroeger kwamen veel hockeyteams na de opbouw uit bij de cornervlag, maar dat is tegenwoordig echt ouderwets. Tussen middenlijn en 23-meterlijn zoekt bijna iedereen het centrum. Je ziet veel crossballen het centrum in, maar ook veel verticale rechte ballen hard richting de ‘T-spot’ zoals we het noemen. Tussen het strafcornerstreepje en het streepje bij de goal.’

‘De tweede paal zit vaak dicht, maar je ziet dat aanvallers worden aangespeeld en dat ze daarna hun lichaam tussen bal en verdediger plaatsen. Daarna schieten ze snel uit de draai. Ook zie je teams proberen met korte combinaties binnendoor te hockeyen. De snelste weg richting goal is zoveel productiever dan via de hoekvlag binnenkomen.’

De diagonale hoge bal

‘Dit begon al een beetje in Rio, de diagonale scoop naar de helpkant, de kant waar niemand staat. Diagonale scoops kunnen het spel helemaal open trekken. Er wordt steeds meer goede druk gezet met veel man, zodat er juist aan de andere kant ruimte ontstaat. Maar die kun je alleen vinden met zo’n hoge bal.’

‘De diagonale bal wordt ook over de grond veel gebruikt. Neem die goal die Zuid-Afrika na een halve minuut maakte tegen België. Een crosspass, en daarna werd hij goed binnengeschoten. Dat is een moderne goal, waarbij Zuid-Afrika – zoals alle teams hier – goed hun huiswerk had gedaan.’

Verdedigen voor de man, in plaats van leunen tegen de man

‘Vroeger stond de verdediger vaak tegen de aanvaller aan, om hem overal te volgen. Tegenwoordig staan de verdedigers in een handbalverdediging vóór hun man, zodat de aanvaller niet eens aan de bal kan komen. Daardoor moet de keeper wel meer gaan coachen en de diepe man pakken. De gevaarlijke man voorin staat vaak bij de keeper in de mandekking. De keeper moet met zo’n manier van verdedigen veel actiever zijn, ook in zijn acties. Toch zie je ook op dit WK dat veel keepers matig coachen, waardoor er te vaak een diepe man vrijkomt.’

Goede teams spelen met countercontrole

‘Counteren gebeurt vaak met met vijf man, met een diepe spits, twee vleugelspitsen en twee middenvelders. Sterke teams houden vijf man achter, in een dobbelsteenformatie. Als de aanvallers dan de bal verliezen, is dat geen enkel probleem. Alleen de zwakkere teams hebben dat minder goed begrepen. India is een topteam maar doet dit niet goed. Zij gaan allemaal mee aanvallen, waardoor er geen goede countercontrole is. Duitsland heeft dit wel perfect in de vingers.’

BHUBANESWAR (INDIA) – Bondscoach van Japan, de Nederlander Siegfried Aikman bij het WK Hockey heren. Foto: Koen Suyk

De favorieten, na de poulefase

Argentinië

‘Argentinië zie ik geen wereldkampioen worden. Ze zijn nu echt te oud. Ze zijn ervaren, hebben een paar mooie hockeyers en Gonzalo Peillat. Maar ik vind ze niet verbeterd, ik ben eerder verrast dat ze nog steeds deze resultaten boeken (Argentinië werd groepswinnaar in een lastige poule, red.). Zij zullen er altijd staan als het nodig is. En spits Lucas Vila laat je nooit in de steek. Ik heb hem nog als speler gehad, toen ik coach was bij Tilburg. Een broodhockeyer noemen ze hem in Nederland, maar het is een heel leuk joch.’

Gonzalo Peillat met de sleeppush. Foto: Charles McQuillan/Getty Images

België

‘Ik zie de Belgen niet als kanshebber. Ze zijn mentaal zwak, zonder leiderschap. Ze stralen geen spelplezier uit en hebben geen plan B. Ze spelen nog precies hetzelfde zoals ze deden, toen ze voor Rio sensationeel waren. Dat inside hockey: bal terugspelen en hard de cirkel in. Dat kent elk team nu. Ze blijven het doen. Ik heb verder geen nieuwe dingen gezien. Zij willen grote toernooien winnen. Maar ze vechten tegen het feit dat iedereen zegt dat ze mentaal zwak zijn. De paradox is dat ze het dan zo graag willen bewijzen dat het niet lukt.’ 

Australië

‘Australië speelt als enige team hier 4-4-2. De andere teams 4-3-3. Ze hebben de afgelopen tijd veel op basistechnieken en snelheid getraind. Ze accepteren dat ze fouten maken en kansen missen, maar de balans slaat uiteindelijk positief uit. Ik denk dat ze het straks tegen de andere toplanden moeilijk gaan krijgen. Ze beginnen elke wedstrijd heel goed, maar krijgen het dan steeds moeilijker. Aan de andere kant: ze hebben een goede strafcorner. Ze blijven kanshebber.’

Duitsland

‘Ik denk dat Duitsland wereldkampioen wordt. Ze spelen echt Duits. Doen geen stap te veel. Ze hebben een geweldige counterploeg, met een perfecte structuur, waar ze altijd goed staan. Ze hebben geweldige spelers. Wij hebben met Japan tegen Duitsland onder 23 gespeeld en verloren. Van dat sterke team gaan er nog een paar bijkomen bij Duitsland, richting Tokio. Dan worden ze nog beter.’

Coach Harendra Singh van India. Foto: Charles McQuillan/Getty Images

India

‘India is het fitste team van het toernooi, samen met Australië. Coach Harendra Singh heeft bij de FIH-opleiding tot coach in 2014 het uitverdedigen tot zijn onderwerp gemaakt. Wat India doet is vaak opbouwen vanuit een dribbel. Ze spelen een 1 tegen 1, om een 2 tegen 1 te creëren. Harendra doet bewust iets anders dan andere teams. Ik denk dat India grote kans maakt dit toernooi, als ze hun emoties kunnen controleren. Ze zijn heel fit, maar mentaal hebben ze het altijd moeilijk. De speler die het goed doet en scoort, krijgt geld en bonussen voor het leven, van de staat waar hij vandaan komt. Dat stimuleert samenspel niet. Als het ertoe doet, gaan ze vaak voor zichzelf. Harendra heeft dat veranderd, hij heeft er meer een familie van gemaakt. Hij heeft goed werk afgeleverd. Hij heeft het team verder verjongd, ze zijn heel goed gaan spelen.’

‘Mocht het in de kwartfinale Nederland-India worden, bepaalt de vorm de dag wie er wint. Nederland speelt graag tegen Aziatische ploegen. Het zou een wedstrijd met een hele grote uitslag kunnen worden.’

Nederland

‘Nederland heeft potentie om te winnen. Dat denk ik echt. Max Caldas heeft het spelplezier vergroot en aan de teamspirit gewerkt. Ze gunnen elkaar veel, dat zie je ook terug in het veld. Het nadeel aan Nederland is dat het vooral veel doeners zijn. Ze willen allemaal te graag helpen. In hun verantwoordelijkheid zijn ze minder gedisciplineerd om in de structuur te blijven. Als het verkeerd loopt, gaan ze wel extra hard werken, maar vergeten ze hun eigen taak goed uit te te voeren.’

‘Verdedigend vind ik Oranje wel zwak. Je ziet onder andere dat Sander de Wijn lang niet internationaal heeft gespeeld, terwijl hij een verschrikkelijk goede verdediger is. Maar dat is hij hier nog niet.’

Oranje na de wedstrijd tegen Pakistan. Foto: Charles McQuillan/Getty Images