Interview Luciana Aymar: ‘Ik sluit een comeback niet uit’

In een bar in Palermo, de meeste bruisende wijk van Buenos Aires, ontmoeten we de Argentijnse hockeylegende Luciana Aymar. Op nog geen 300 kilometer afstand begint zaterdag de finale van de WHL, waar de Nederlandse en Argentijnse Dames de strijd – al dan niet met elkaar – aangaan. De ex-tophockeyster, door de Argentijnen liefkozend ‘Lucha’ genoemd, maakt na een zoveelste fotoshoot graag tijd voor hockey.nl.

Het is ondertussen een jaar geleden dat de inmiddels 38-jarige Aymar, met de Champions Trophy in Argentinië op zak, afscheid nam na een indrukwekkende loopbaan. Ze werd onder meer tweemaal wereldkampioen, won 4 olympische medailles, zesmaal de Champions Trophy, driemaal de Panamerikaanse Spelen en is 8 keer verkozen tot ‘World Hockey Player of the Year.

Haar strijdlust en doorzettingsvermogen en het uiteindelijk verwezenlijken van – bijna al – haar dromen, hebben Aymar het respect van de natie opgeleverd. De liefde voor haar land is groot, de liefde voor hockey nog veel sterker. ‘Als ik niet hockey mis ik het enorm, dat krijg je er niet meer uit.’

Na haar carrière

‘Ik duik iedere dag – vol overgave – de fitnesszaal in en ik heb een persoonlijke coach die ervoor zorgt dat ik fit blijf. Dat heb ik nodig om me mentaal goed te voelen. Als gewezen sportvrouw is het moeilijk om mijn leven een nieuwe wending te geven. Eigenlijk is het afzien.

De sport kwam altijd op de eerste plaats, nu moet ik op zoek naar een nieuwe invulling van mijn leven. En dat blijkt niet altijd zo eenvoudig. Ik zie het als een rouwproces waar ik doorheen moet. Goede en mindere momenten wisselen elkaar af. De adrenaline van de wedstrijden, steeds naar een volgend doel toewerken; het verdwijnt als sneeuw voor de zon. Ik word op dit moment begeleid door een psycholoog. Hij moet mij in dit proces helpen. Makkelijk is het niet, want ik mis het spel enorm. Gelukkig zijn, dat was voor mij op een hockeyveld staan.’

Bijdrage aan de sport

‘Verder gaan met mijn leven, ver weg van het Argentijnse damesteam ‘Las Leonas’, is een enorme uitdaging. Ondertussen probeer ik te genieten van andere dingen en heb ik meer tijd om met vrienden en familie door te brengen. Als ‘model’ werk ik aan heel wat campagnes mee. Met lezingen op universiteiten en promotionele activiteiten rond het hockey, zoals clinics, probeer ik mijn bijdrage te leveren aan de sport.

Met de ‘Campus Lucha Aymar’, een hockeykamp voor jongeren in Argentinië, brengen we gedurende 3 intense dagen jonge talenten uit binnen- en buitenland samen. Alles staat in het teken van hockey; videoanalyse, trainingen, lezingen. Veel jongeren willen er bij zijn om die ervaring op te doen en nieuwe technieken aan te leren. Dat geeft voldoening. Het is de bedoeling om het kamp in de toekomst ook in het buitenland te organiseren.’

Hockeyrevolutie

‘Sinds het Argentijnse damesteam toernooien begon te winnen en prijzen mee naar huis bracht, is er in Argentinië een ware revolutie ontstaan. Een sfeer rond de sport haast vergelijkbaar met het voetbal. De nationale ploeg werd overal door haar trouwe fans gevolgd. Waar er eerder alleen in de clubs werd gehockeyd, wordt er vandaag de dag op scholen gespeeld, en in publieke parken. Door jongens en meisjes.

In Argentinië worden de meeste sporten gedomineerd door mannen. Lange tijd was tennis in Argentinië een van de weinige vrouwensporten. Als vrouw was het voor mij geen makkelijke klus om tussen de meest gerenommeerde sportmensen, bijna uitsluitend mannen, van Argentinië komen te staan. Gelukkig zijn de tijden inmiddels veranderd.’

Toekomst

‘In de toekomst wil ik hockey promoten en de sport verder helpen te ontwikkelen. Ik wil een ambassadrice zijn voor het hockey. Jongeren begeleiden en mijn kennis delen. Niet alleen op sportief vlak. Ook hoe men een carrière kan uitbouwen op het allerhoogste niveau en wat de keerzijde van de medaille is. Samen met andere sportmensen word ik door Argentijnse bedrijven regelmatig gevraagd om lezingen te geven over leiderschap, compromis, persoonlijkheid en teamwork.

Playboy? Nee

‘Mijn rol als uithangbord blijft dezelfde al voorheen. Mensen kennen mijn verhaal en weten dat ik – in mijn carrière – mijn doelen bereikt heb door nooit op te geven en mij altijd 100 procent in te zetten. Met de nationale ploeg heb ik geen enkele wedstrijd gemist. Tijdens mijn 20-jarige carrière heb ik een bepaald imago neergezet en die lijn wil ik graag doortrekken. Hetzelfde geldt voor de merken en de bedrijven met wie ik samenwerk. In het verleden heb ik bijvoorbeeld ‘nee’ gezegd tegen Playboy en daar blijf ik bij. Er zijn tenslotte heel wat jonge meisjes die me volgen.’

Finale World League Rosario

‘Aan Rosario heb ik de beste herinneringen overgehouden, zoals het WK in 2010. (Argentinië versloeg in de finale Nederland met 3-1, red.) De komende HWL in Rosario is het eerste toernooi van ‘Las Leonas’ waar ik zelf niet actief zal zijn. Makkelijk zal het niet worden om de ploeg vanaf de zijlijn aan het werk te zien. Anderzijds wordt het een blij weerzien met alle meisjes uit de verschillende landen die ik persoonlijk ken. Voor de overkoepelende wereldhockeybond (FIH) ga ik promotiewerk doen en ik werk – als  ambassadrice van de vrouwensport in Argentinië – voor ESPN.’

‘Ik verwacht veel van de finale van de Hockey World League. Zeker van Australië. Dat is een heel goed team. Nieuw-Zeeland is fysiek heel sterk. Veel ploegen zullen gelijkwaardige tegenstanders zijn, maar Nederland steekt er bovenuit. De Nederlandse ploeg is een genot om naar te kijken, ik ben altijd fan geweest. Met Alyson Annan hebben ze trouwens de juiste vrouw op de juiste plek. Ik vermoed dat Nederland aan haar voeten ligt. Ze is een heel goede trainer.’

Rio 2016

‘Met de Olympische Spelen in Rio in ‘t vooruitzicht begint het bij mij weer te kriebelen. Ik praat voortdurend met Gabriel Minadeo, de coach van ‘Las Leonas’. ‘Kom terug, je gaat het naar je zin hebben’, zegt hij me steeds. Als ik zou beginnen met trainen, zou ik het niveau zeker nog aankunnen. Toch is dat nu niet aan de orde. Ik heb mijn besluit genomen: ik ga het rustiger aan doen.

Het leven is echter niet altijd wit of zwart. Grijs kan ook. Ik sluit een comeback in de toekomst zeker niet uit. Als ik me volgend jaar fit genoeg voel en ik heb er zin in, kom ik terug. Anders ga ik andere dingen doen.’

Altijd winnen

‘Regelmatig kom ik met vriendinnen samen voor een partijtje hockey. Ik voel dat ik het anders aanpak dan vroeger. Alhoewel… Ik wil altijd winnen. Altijd.’