Ode aan Alex Danson: de olympisch kampioen die geen licht meer verdragen kon
In de week van de odes plaatst hockey.nl elke dag een hockeyer of fenomeen op een voetstuk. Vandaag Alex Danson (34), in 2016 olympisch kampioen met Groot-Brittannië, afgelopen oktober blij dat ze na een zware hersenschudding eindelijk weer in staat was een half uurtje te joggen.
Zeven maanden na het moment dat haar leven drastisch veranderde, waarover later meer, verzonden wij als redactie van hockey.nl een e-mail naar de Engelse hockeybond. We kwamen verslag doen van de Pro League-wedstrijden Groot-Brittannië-Nederland (mannen en vrouwen, halverwege juni 2019) en vroegen ons af of we Alex Danson tijdens ons bezoek aan Londen konden interviewen. We waren benieuwd hoe het met haar ging, na haar noodlottige ongeval, dat ervoor had gezorgd dat ze al maandenlang geen stick meer aangeraakt had.
Binnen een paar dagen kregen we een reactie. Het was helaas niet mogelijk om Danson te interviewen. Ze kwam niet naar de wedstrijd toe. Ze kwam überhaupt amper buiten. Grote delen van de dag lag ze op bed. Met haar ogen dicht, in een verduisterde kamer. Haar hersenen konden nauwelijks licht verdragen.
Alex Danson duikt op het EK 2015 naar de bal. Foto: Koen Suyk
Tijdens het lachen om een grap van haar vriend klapte Danson met haar hoofd tegen een muur
De WK-kwartfinale Engeland-Nederland van 2 augustus 2018 (0-2) is nog altijd de laatste wedstrijd die Danson gespeeld heeft. Ook zij, aanvoerder van het team en bovendien de meest ervaren international met een huidige aantal van 306 caps (203 voor Engeland, 103 voor GB), kon de uitschakeling voor eigen publiek niet voorkomen. Na het WK pakte ze haar koffers en vertrok ze samen met haar vriend Alex Bennett, inmiddels haar man, op vakantie naar Kenia. Om zich op te laden voor een bomvol jaar, met de Champions Trophy in Changzhou, de Pro League en het EK in Antwerpen. Maar die toernooien zou Danson niet spelen. In Kenia ging het mis.
Het stel was net wezen kitesurfen toen haar vriend een grap maakte. Daar moest Danson zo hard om lachen dat ze met haar achterhoofd tegen een muur klapte. Ongemakkelijk lachte ze haar stommiteit weg, maar al snel kwamen de eerste signalen dat het fout zat. ’s Nachts werd ze ieder uur wakker.
Omdat het haar eerste grote vakantie in achttien jaar tijd was, weigerde Danson naar een dokter of naar het ziekenhuis te gaan. Het moment van samenzijn met haar vriend wilde ze niet verpesten. Maar op de laatste dag, in de auto op weg naar het vliegveld, klemde ze huilend haar handen tegen haar oren. De drempels creëerden een onophoudelijk gebonk in haar hoofd.
Alex Danson viert een doelpunt op de Olympische Spelen in Rio de Janeiro, die door Groot-Brittannië werden gewonnen. Foto: Koen Suyk
Negen maanden lang ging er geen minuut voorbij zonder gebonk in haar hoofd
Na haar vakantie bezocht Danson een arts, die een zware hersenschudding constateerde. Rust was het medicijn dat Danson voorgeschreven kreeg. Haar herstel zou enkele weken duren. Dacht ze toen nog.
Het duurde veel langer. Twee maanden lang had ze hulp nodig om naar de badkamer te gaan. Zeven maanden lang kon ze niet naar een elektronisch scherm kijken zonder hoofdpijn te krijgen. Negen maanden lang ging er geen minuut voorbij zonder gebonk in haar hoofd. Dat gebonk was er altijd. Altijd, verklaarde ze onlangs in de Engelse media.
In hetzelfde interview vertelde ze over haar broer die op ziekenbezoek kwam. Ze smeekte hem om te stoppen met praten. Zijn luide stem maakte de hoofdpijn alleen maar erger.
Dertien maanden duurde het voordat Danson voorzichtig weer kon sporten. In oktober, één jaar en 37 dagen na het ongeval, plaatste ze bovenstaande foto van zichzelf op Instagram, springend, dolblij met twee handen in de lucht. Ze had dertig minuten gejogd.
Inmiddels hoeft Danson niet meer de halve dag op bed te liggen. Binnen draagt ze geen zonnebril meer tegen het zonlicht dat door de ramen naar binnen schijnt. Een theekopje kan ze weer op tafel zetten zonder dat het een dreun in haar hoofd veroorzaakt.
2020 moet het jaar van haar comeback worden
Afgelopen vrijdag, tijdens het schrijven van dit artikel, kwam er opeens een positief bericht binnen. Op haar Twitter-account kondigde Danson haar comeback aan. Na achttien maanden keert ze terug in de trainingsgroep van Groot-Brittannië. ‘Ik ben nog steeds niet 100 procent, maar voor de Olympische Spelen van Tokio is dit mijn laatste kans om te zien wat ik kan doen.’
De Engelse hockeybond stelt in een verklaring dat het voor Danson waarschijnlijk nog te vroeg is om in januari de Pro League te spelen. ‘In de komende weken en maanden is de eerste prioriteit de gezondheid en het welzijn van Alex. De eerste paar weken zullen belangrijk zijn, omdat Alex voortbouwt op haar training tot nu toe. We zullen haar voortgang de komende maanden ondersteunen en volgen.’
Danson richt zich in haar verklaring onder meer tot haar teamgenoten, met wie ze maandag voor het eerst sinds anderhalf jaar weer gaat trainen. ‘Elk moment dat we hebben, als hockeyspeler of in het leven, is een geschenk. Maar deze momenten worden echt gemaakt door de mensen met wie je ze deelt. Ik kan niet wachten om weer bij jullie terug te zijn.’
Monday will be a great day.
Thank you to everyone for your support over the last 18 months.
Please read below #mildtraumaticbraininjury #comeback pic.twitter.com/G8KZMqznh3
— Alex Danson MBE (@AlexDanson15) January 3, 2020
1 Reactie
robvisser
Ontzettend triest dat dit haar is overkomen en GB heeft haar absoluut gemist de afgelopen tijd. En zij mist GB ook, zo te zien. Hopelijk kan ze nog één keer 'vlammen' op de OS, al zou meedoen op zich ook al een overwinning (en een klein wonder) zijn.