Schopman zag speelsters India tijdens lockdown rolmodellen worden

Janneke Schopman (43) was net begonnen als assistent-bondscoach in India, toen corona uitbrak en het Aziatische land op slot ging. De lockdown was heftig, maar bracht ook iets goeds. De vrouwenploeg werd vanwege een liefdadigheidsactie uitgeroepen tot Women of the Year en trad uit de schaduw van het mannenteam.

De speelsters waren die dag in maart al onderweg naar huis, toen de bus rechtsomkeer maakte. In plaats van voor een paar weken terug naar hun familie te gaan, moesten ze plotseling op de campus in Bangalore blijven, een soort Papendal van India. De lockdown was afgekondigd.

‘We mochten niet trainen, we mochten niet in grote groepen bij elkaar komen, we mochten niet eens van het terrein af’, vertelt Schopman. Voor een aantal maanden was de campus als een gevangenis. Bewakers lieten niemand in of uit. Speelsters bleven het merendeel van de tijd op hun kamer. Schopman doodde de tijd door in haar kleine appartementje op de campus beelden van tegenstanders te analyseren.

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Sjoerd Marijne (@sjoerdmarijne)

Tijdens de lockdown was er geen vlees voorhanden

Voordat de oud-verdediger van onder meer Oranje en Den Bosch in januari werd aangesteld als assistent van bondscoach Sjoerd Marijne, werkte Schopman vijf jaar in de Verenigde Staten. Eerst als assistent en vanaf 2017 als eindverantwoordelijke. In Amerika, en in Nederland, was de 212-voudig international luxe gewend. In India gebeurde het opeens dat er weleens bruin water uit haar douche kwam.

Opgesloten op de campus maakte Schopman kennis met het land, waar ze door een trainingsstage naar Nieuw-Zeeland nog niet lang was. Terwijl in Nederlandse supermarkten vooral toiletrollen massaal in de boodschappenkar werden gegooid, raakte in India de levering van voedsel in de knel. ‘Veel producten waren niet leverbaar. Ik heb een maand of twee geen vlees gegeten. Of yoghurt. Gelukkig hadden we wel eieren. En gekookte groenten. Maar op een gegeven moment ben je dat ook beu. De chef-kok deed zijn uiterste best, maar wat hij ons voorschotelde was een vrij eentonig menu.’

Toenmalig assistent Chris Ciriello, oud-international van Australië, kwam met een idee. Hij wist precies hoe je bakstenen zó op elkaar moest stapelen dat het een pizza-oven werd. ‘Die staat nog steeds. Ja, haha, pizza bakken is bij ons tot kunst verheven.’

Janneke Schopman in Nederland als coach van SCHC. Foto: Koen Suyk

Heftige periode

Normaal gesproken was Schopman in die tijd naar haar huis in de Verenigde Staten gevlogen, voordat het volgende blok van de voorbereiding op de Olympische Spelen in Tokio zou beginnen. Nu was de belangrijkste taak van de technische staf opeens niet meer hockeygerelateerd, maar het creëren van een zo’n veilig mogelijke omgeving voor het team.

‘Van alle periodes in deze coronacrisis is die eerste fase voor ons als het team het meest ingewikkeld geweest. Voor die meiden was het heel heftig. Ze hadden hun familie al lang niet gezien en zouden terug naar huis gaan, maar toen brak corona uit. Maar ze hebben zich er doorheen geslagen. Wat ze met hun tijd hebben gedaan, vind ik fantastisch.’

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Janneke Schopman (@janneke.schopman)

Geld inzamelen via social media

Al snel kwam de spelersgroep op het idee om via een crowdfundactie geld in te zamelen voor de armste getroffenen van de lockdown. ‘Er waren mensen die van de een op andere dag geen werk meer hadden. Dat was hartverscheurend om te zien. Veel meiden uit het team komen zelf uit arme gezinnen. Zij leefden heel erg met hen mee en vonden dat ze in actie moesten komen.’

Zeventien dagen lang plaatsten de speelsters elke dag op social media een nieuwe challenge. Schopman zelf deed ook mee. De ene dag probeerde ze het zo lang mogelijk vol te houden om te planken. De andere dag moest ze vijfhonderd keer touwtje springen.

Deelnemers werden gevraagd 100 roepie te doneren, iets meer dan een euro. Voor armen gezinnen in India is dat al best een aardig bedrag, maar niet te hoog om het niet op te kunnen hoesten. ‘Het idee was dat iédereen mee kon doen. Dus niet alleen de rijken, maar ook de armen. Sommigen doneerden enorme bedragen, anderen precies 100 roepie. Meer geld hadden ze niet. Ik vind het bijzonder dat het team hen ook heeft bereikt.’

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door Janneke Schopman (@janneke.schopman)

‘Ze zijn rolmodellen geworden’

Onder de hashtags #Give100ForCOVID en #TakeChallengeGive100 kreeg de actie landelijke bekendheid. De speelsters van India, stukken minder populair dan hun mannelijke collega’s, zamelden uiteindelijk tienduizenden euro’s in, maar bereikten véél meer dan dat. Ze kregen voor het grote publiek eindelijk een gezicht. De lockdown verdween, maar de bekendheid bleef. Het team werd in India door het blad Vogue uitgeroepen tot Women of the Year en stond op de cover.

Schopman: ‘Ze zijn rolmodellen geworden. Niet alleen voor jonge meiden die willen gaan hockeyen, maar ook voor de vrouw in India in het algemeen. Wat dat betreft heeft Covid dus toch nog iets goeds voortgebracht.’