Jonge internationals Castricum genieten op eigen FIH Pro League

Hoewel de competitie voorlopig stil ligt, mag de jeugd onderling nog trainen en wedstrijden spelen. Zo ook bij Castricum, waar de F- en E-jeugd de afgelopen weken schitterde tijdens de eigen FIH Pro League. Die competitie viel in de smaak, werd zaterdag duidelijk tijdens de Grand Final. 

Het was zaterdag druilerig in hockeyvereniging Castricum. Een club gelegen op sportpark Wouterland met drie velden (een water, twee zand), die zo’n 650 leden telt. Ondanks de regen was er volop leven op de club, vanaf vroeg in de ochtend werd er volop gestreden met bal en stick.

Dit waren ook niet zomaar wedstrijden. Dit was het finaleweekend van de Pro League. Een moment waar de leden tussen de zes en negen jaar oud de afgelopen weken naar toe geleefd hadden. De pak ‘m beet vijfenzestig kinderen waren verdeeld in landenteams: het groepje kinderen dat voor Nieuw-Zeeland uitkwam droeg zwart, Spanje was gehuld in het rood en Nederland uiteraard in het oranje. Een bekende kleur bij Castricum, want het shirt bij Noord-Hollandse vereniging is oranjewit. 

Jacqueline Tijkotte is een van de bedenkers van de ‘internationale’ competitie voor de jongste jeugd. ‘We spelen op zondagochtenden met onze guppen (vijfjarigen, red.) al onderlinge wedstrijden. Dan bootsen we de Hoofdklasse na. De miniwedstrijdjes, zoals we ze noemen, gaan dus telkens tussen twee ploegen uit de Hoofdklasse. Zo heb ik bijvoorbeeld laatst Kampong tegen Bloemendaal begeleid’, legt Tijkotte uit.

Vanuit de Hoofdklasse is het idee van de Pro League ontstaan. ‘De echte FIH Pro League startte ook weer, dus toen dachten we: dat kunnen wij ook wel navolgen.’ 

De interne FIH Pro League op Castricum. De finale van de F-jes tussen Nederland en België. Foto: Bart Scheulderman

Kinderen waanden zich international

Sindsdien wanen de jongste jeugdspelers van Castricum zich in het weekend heuse internationals. Met als hoogtepunt dus zaterdag de grote finale. ‘De kinderen zijn er de afgelopen tijd echt mee bezig geweest. De Pro League leefde op de club’, vertelt Tijkotte.

Vanwege de coronamaatregelen waren ouders niet toegestaan bij de wedstrijden van hun kroost. ‘We waren benieuwd hoe dat met die jongen kinderen zou gaan’, erkent Tijkotte, maar in de praktijk werden de papa’s en mama’s niet gemist.

Enkel ouders konden hun nieuwsgierigheid niet bedwingen. Zij stonden ook zaterdag weer – gehuld met paraplu – vanachter het hek buiten de club op de openbare weg toe te kijken en wat aan te moedigen. De club had overigens een slim plan bedacht om de ouders te betrekken bij de eerste stappen van de internationale carrière van hun kinds: het stelde per team twee ouders aan als begeleiders. Dat waren telkens andere ouders, zodat iedereen een keer naar hun zoon of dochter kon kijken. Al bleef het niet bij kijken, ze moesten ook behoorlijk wat veters strikken.

De ouders moedigen hun kinderen aan buiten het hek bij Castricum. Foto: Bart Scheulderman

Te weinig jongetjes

De teams bestonden uit een mix van jongens en meisjes. Een idee dat uit nood geboren werd. De jongenslijn is bij de club namelijk te klein voor het houden van een eigen onderlinge competitie. Het tekort aan jongens viel Tijkotte ook op toen ze twee jaar geleden van IJburg overkwam naar Castricum. De tegenstelling tussen de clubs was groot: Castricum had te weinig jeugdleden, IJburg kende een wachtlijst.

Met al twee hockeyende kinderen -inmiddels een in de D-jeugd en de ander de afgelopen tijd international van Nieuw-Zeeland – sloot Tijkotte zich aan bij bij de technische commissie voor de jongste jeugd. Ideaal om de club beter te leren kennen, maar dus ook om zich in te spannen meer jeugdspelers in het algemeen en jongens in het bijzonder naar te club te halen.

Bij Castricum grepen Tijkotte en haar collega-vrijwilligers de Hoofdklasse-miniwedstrijden op zondagmorgen aan om meer jeugd met de hockeysport kennis te laten maken. Alle jeugdleden mogen op zondagmorgen vriendjes en vriendinnetjes meenemen. Met een stempelkaart kunnen ze drie keer gratig meedoen. Een concept dat werkt, het aantal jeugdleden groeit. De groep bestaat inmiddels uit 65 leden, met elke week zeker tien nieuwe gezichten.

Jacqueline Tijkotte deelt chipzakjes uit als prijs. De ‘internationals’ kunnen niet wachten. Foto: Bart Scheulderman

Nederland, Pakistan en België kampioen

Zaterdag hadden zij dus de grote finale. Bij de F’jes won Nederland, Pakistan was bij de E-zestallen het sterkst en België won het toernooi bij de achttallen. Dat resulteerde in vreugde bij de winnaars en hier en daar tranen bij een teleurgesteld F’je na het verliezen van de finale. Alle ‘internationale sterren’ kregen, bij het verlaten van het complex, als beloning een zakje chips. De lachende gezichten zeiden voldoende: de Pro League was geslaagd.

Nu de Pro League ten einde is, denken Tijkotte en de andere vrijwilligers alweer na over een nieuwe onderlinge competitie. ‘We willen iets doen waarmee we meer aan de techniek van de kinderen werken.’

Met een zomer met onder meer de Olympische Spelen op de speelkalender, kijkt Castricum ook alweer naar de volgende international kampioenschappen. ‘We kunnen met een hockeystick en bal ook tennissen en honkballen, dus een Castricumse Olympische Spelen zou zo maar eens werkelijkheid kunnen worden.’ 

Een ding is zeker: Tijkotte’s handen jeuken.