Gitte Michels: de vrouw met een strafcorner als een granaat
Twaalf keer scoorde Gitte Michels (23) van middenmoter Hurley dit seizoen uit een strafcorner. Vaker dan welke andere specialist vanaf de kop van de cirkel dan ook. Donderdagavond in de finale van de Gold Cup tegen favoriet Oranje-Rood kan Michels een belangrijk wapen voor underdog Hurley zijn. Een portret van een van de grootste ijskonijnen van de Livera Hoofdklasse Dames.
‘Ik vind het niet zozeer de vraag of Gitte de beste strafcorner van Nederland heeft. Ik vind het eerder de vraag of ze de beste strafcorner van de wereld heeft.’
Het zijn duidelijke woorden van haar coach Patrick Bakker, die Michels een grenzeloos vertrouwen geeft. Noodgedwongen haalde Argentinië de vedettes en oud-wereldkampioenen Carla Rebecchi en Noel Barrionuevo uit hun hockeypensioen. China heeft de kleine Gu Bingfeng en Duitsland doet het met namen als Rebecca Grote en Nike Lorenz. Maar stuk voor stuk zijn zij op de kop van de cirkel niet altijd meedogenloos genoeg. De lange verdediger van Hurley boezemt de arme uitlopers met haar steenharde sleeppush misschien wel meer angst in.
Eén uit vier loopt Michels dit seizoen, zegt Bakker. Hurley krijgt substantieel minder strafcorners dan bijvoorbeeld SCHC. Toch heeft Michels er twee meer gemaakt dan Caia van Maasakker, de onbetwiste nummer één in Bilthoven. ‘Een kleine mannencorner’ noemt Bakker de corner van Michels. ‘Ze heeft ook de hardste flats van iedereen.’
In het verleden kon ik onzeker worden als ik een paar corners niet binnensleepte. Nu ben ik niet snel meer van de wijs te brengen. Gitte Michels
In het koffietentje Vascobelo naast het Olympisch Stadion in Amsterdam neemt Michels een slok van haar espresso. Vertrouwen is haar sleutelwoord. Honderden uren heeft ze al in het perfectioneren van het technische deel van haar strafcorner gestoken, maar het mentale aspect is volgens haar minstens net zo belangrijk. ‘Vroeger was mijn strafcorner afhankelijk van hoe ik in de wedstrijd zat. Speelde ik lekker, dan liep mijn corner ook goed. Speelde ik slecht, was mijn corner ook slecht.’
Een jaar of twee, drie geleden ging Michels bij haar vorige club Huizen aan de slag met Daan Meurer, oud-strafcornernemer van Pinoké en speler van de veteranen van Huizen. Ze besteedden veel aandacht aan het mentale aspect. Michels ging bijvoorbeeld minder nadenken in de soms lange weg die ze als verdediger naar de kop van de cirkel moest afleggen. ‘In het verleden kon ik onzeker worden als ik een paar corners niet binnensleepte. Nu ben ik niet snel meer van de wijs te brengen.’
Acht goals uit een strafcorner maakte Michels vorig jaar in haar derde en laatste seizoen voor Huizen, dat voor het eerst in de clubgeschiedenis in de Hoofdklasse speelde. Het was voor Michels – die ook de verste scoop van Nederland heeft – een leerzaam jaar, na twee seizoenen in de top van de Overgangsklasse te hebben gespeeld. In de Hoofdklasse haalde het tegen degradatie vechtende Huizen soms wedstrijd op wedstrijd geen één corner. Maar als die ene kans dan kwam, moest hij zitten ook. Een perfecte training in presteren onder druk.
Hurley zet sinds de winterstop vol in op de corner van Michels
Michels overtuigde Hurley, dat haar afgelopen zomer inlijfde. In haar eerste half jaar maakte ze indruk meteen met acht goals. Nadat voormalig assistent-coach Patrick Bakker in januari het stokje van Jorge Nolte overnam, besloot hij de tweede competitiehelft vol op zijn sterkste wapen in te zetten. Voor de winterstop trainde Hurley nog onregelmatig op de strafcorner: ergens na de training, of gewoon even tussendoor. Sinds de winterstop doet de ploeg uit Amsterdam dat op een vast moment. Voor het begin van iedere training. Drie keer per week, een kwartier lang. Michels: ‘Dat vind ik prettig. Ik hou van structuur.’
Michels voelt het vertrouwen van haar ploeggenoten. Aangeefsters Sabine Plönissen, Lisa Visser en Laura van Heugten en stoppers Natalie Sourisseau, Renske Siersema en Marente Barentsen steken net als Michels veel tijd in de strafcorner. Ze zijn bereid erin te investeren, omdat ze voelen dat het iets oplevert. ‘Ik krijg vertrouwen van het team. Niemand begint aan me te twijfelen als ik een paar corners mis. Dan hoeft niet ineens alles weer anders. Niemand die dan zegt dat we allerlei varianten moeten gaan spelen, die we amper hebben getraind. Ik ben degene die het doet. Dat is een fijn gevoel.’
Na één jaar vertrokken bij Kampong
Michels begon met hockeyen bij Huizen toen ze zes jaar was. In de C’tjes ging ze voor Laren spelen. In Meisjes A1 eindigde ze dankzij haar corner hoog op de topscorerslijst van Landelijk. Ze ging rechten studeren in Utrecht en koos voor Kampong, maar slaagde niet in Dames 1. Na één jaar vertrok ze alweer.
‘Ik heb nooit spijt van mijn keuze voor Kampong gehad, maar het is wel een moeilijk jaar geweest. Ik was er nog niet aan toe. Ik was nog jong en de overgang van de jeugd naar het seniorenhockey viel me zwaar. Ik mocht de corner ook niet nemen, want ik had andere speelsters voor me. Ik ben terug naar Huizen gegaan. Naar een warm bad; mijn vader en mijn broer speelden er nog steeds. Ik moest het plezier in het spel en het vertrouwen in mezelf terug zien te krijgen. Ik werd meteen de eerste cornervrouw. Al snel ging het steeds.’
Is Michels bezig met een club uit de top vier?
Acht goals maakte ze in de Hoofdklasse bij degradatieploeg Huizen. Twaalf nu al bij middenmoter Hurley. Had Michels met zo’n goede corner niet bij een club uit de top vier moeten spelen? Concrete interesse zou er nooit zijn geweest. Bovendien heeft Michels onlangs voor drie jaar bijgetekend. Een duidelijk signaal naar de concurrentie toe.
‘Dit is pas mijn eerste jaar bij Hurley. Ik heb het naar mijn zin en ben helemaal niet mee met een andere club bezig. Ik vind het belangrijk dat ik in een team speel waarin ik me goed voel. Je weet nooit wat er in de toekomst gebeurt, maar voor nu zit ik op mijn plek.’
Gitte heeft sinds de winterstop geen minuut op de bank gezeten. Dat zou ik niet doen als ze niet kon hockeyen. Hurley-coach Patrick Bakker
Bij een topclub zou er ook meer van Michels gevraagd worden dan alleen een goede corner. Misschien dat dat een eventuele overstap naar de top vier moeilijk maakt. ‘Gitte heeft sinds de winterstop geen minuut op de bank gezeten. Ik heb haar alles laten spelen. Dat zou ik niet doen als ze niet kon hockeyen’, zegt haar coach Patrick Bakker.
Toch weet Michels dat ze zich als veldspeelster nog volop kan ontwikkelen. ‘Ik mag best met meer bravoure spelen. Ik neem weinig risico en mag aan de bal meer laten zien. Ik ben nu ouder en beter dan in dat jaar bij Kampong. Maar ik kan nog veel beter worden.’
2 Reacties
Kampongfan
Goed zo hockey.nl. Dit soort meiden horen meer in het spotlicht. Dit is een voorbeeld van een topper die te weinig kansen krijgt. Ondersteun dit soort meiden wat meer zich te ontwikkelen ipv dochters en zoontjes van.
lize
waarom geen beelden dan zegt meer dan 1000 woorden ?