De herinneringen van de Oranje Dames aan Rosario

Naomi van As en Ellen Hoog hebben mooie en minder mooie herinneringen aan de Argentijnse stad Rosario, waar zaterdag de HWL Final begint. Rosario, de stad van de verloren WK-finale in 2010. Rosario, de stad van hun 1e grote toernooi met Oranje, in 2004. Maar bovenal: Rosario, de stad met al die fanatieke, uitzinnige en knotsgekke Argentijnen op de tribune.

Het is 12 september 2010. De speelsters van Oranje betreden het veld. Het veld in het op dat moment nieuwe Estadio Mundialista of Hockey, waar Oranje die avond de WK-finale tegen Argentinië speelt. Het is een gekkenhuis op de tribunes. De zintuigen van de dames maken overuren. Hun ogen bewonderen al die blauw-witte shirts, sjaals en andere attributen, hun oren horen alleen maar gejoel, gezang en geschreeuw.

Hoog: ‘We liepen het veld op en we konden elkaar niet eens verstaan. Zó veel herrie maakten die Argentijnen. Ze stonden te springen op hun stoelen dat ik dacht: als die tribunes maar niet instorten. En hun volkslied… Zó passievol zong iedereen mee. Daar waren wij echt van onder de indruk.’

‘In het hol van de leeuw’

Van As: ‘We speelden in het hol van de leeuw: in Argentinië, tegen Argentinië. Iedereen haatte ons. Al die fans gingen voor 100 procent achter hun land staan. Dansen, zingen en springen dat ze deden. En dat bijna de hele wedstrijd. Persoonlijk vond ik het best leuk. Al die mensen die tégen ons waren; ze maakten iets in mij los. Ik kreeg er extra energie van.’

Die extra energie hielp niet. Oranje, op dat moment regerend wereldkampioen, verloor de finale met 3-1, nadat het binnen 7 minuten al met 2-0 achterstond. Weg wereldtitel. Nu, 5 jaar later, ligt Van As er niet meer wakker van. ‘Toen was het kut. Maar nu is het 5 jaar geleden. We hebben die finale verdiend verloren. Zij waren gewoon beter. Van de EK-finale baal ik nu veel meer. Toen waren wij beter. Stonden wij met 2-0 voor.’

Hetzelfde hotel, leukere stad

Nu zijn de Oranje Dames terug in Rosario. De selectie verblijft in hetzelfde hotel als in 2010. Ook de Britten en de Argentijnen slapen daar. ‘Maar ik heb geen contact met die teams’, zegt Hoog. ‘Ik ben er niet mee bezig, met wat die Engelsen eten bij het ontbijt. We zien elkaar af en toe wel, in de eetzaal. En als we daar met 3 teams eten, is het behoorlijk druk.’

De stad is er volgens Hoog leuker op geworden, in vergelijking met 5 jaar geleden. Ook Van As vindt dat: ‘Er zitten nu veel meer leuke tentjes. Hier om de hoek zit er bijvoorbeeld één waar je kunt ontbijten en lunchen. Heel leuk en heel gezond. Met salades, quinoa en fresh-pressed juices. Dat tentje was er 5 jaar geleden nog niet. Ze gaan hier dus mee met de trends van bij ons thuis.’

1e toernooi in 2004

Na het WK in 2010 speelde Oranje ook nog in 2012 in Rosario. Toen, bij de Champions Trophy, behaalden ze de 3e plek, nadat ze in de halve finale hadden verloren, wéér van Argentinië. De mooiste Rosario-herinnering van Hoog en Van As is dan ook die van 2004, toen ze hun 1e grote toernooi met Oranje speelden, de Champions Trophy. Van As: ‘Als ik daaraan terugdenk, denk ik: oh my God. Dat is 11 jaar geleden. Ik was toen zó jong. Als ik die foto’s wel eens terugzie…Wat een jong koppie had ik toen.’

Hoog: ‘En we wonnen meteen. Met een team waarvan we dachten: we zijn blij als we 3e worden. Althans, dat was onze doelstelling. Het was dus één en al genieten. Mooi hoor. It’s good to be back.‘