Intens gelukkige Jeroen Hertzberger is nog lang niet klaar

‘Hij begreep er helemaal niets van. Het is elke dag aan hem blijven vreten, totdat hij weer geselecteerd werd’, zegt Manu Hertzberger, de vrouw van Jeroen Hertzberger (32) over zijn afwezigheid bij Oranje. Hij keek in het begin bij Oranje de kat uit de boom. Maar nu is ook die schroom eraf, met het WK in aantocht. ‘We hebben een tijd gehad met het Nederlands elftal dat we onbewust ontzag hadden voor de grotere landen, dat proef ik nu niet.’

’s Nachts lag hij vaak wakker, en staarde naar het plafond. Dus vroeg zijn vrouw: ‘Wil je het er nu over hebben of morgenochtend?’ Hertzberger zei: ‘Ik probeer het te begrijpen.’

Maar eigenlijk heeft hij nooit begrepen waarom hij na de Olympische Spelen van Rio niet meer geselecteerd werd. Hij benadrukt dat hij alles speelde bij Caldas. Het was als een liefdesrelatie waar ogenschijnlijk geen wolkje aan de lucht was, die opeens werd beëindigd. Met een vage belofte dat de ex terug zou kunnen komen. ‘Daarom was het zo pijnlijk, zo frustrerend. Ik heb altijd gedacht dat ik goed genoeg was.’

Een strohalm gaf bondscoach Max Caldas, als de topspits vroeg of er nog een reële kans was. Geef Hertzberger geen kiertjes, want hij glipt er doorheen. Zijn goede vriend Sjoerd Gerretsen – oud-teamgenoot van Rotterdam – snapt niet hoe hij het voor de buitenwereld onmogelijke flikte. Hertzberger ging met een personal trainer aan de slag gaan en werd na de uitsluiting twee seizoenen op rij topscorer van de Hoofdklasse. ‘Hoe heilig Jeroen in zichzelf gelooft: dat is heel bijzonder. 99 procent van de mensen hadden gezegd, op die leeftijd, met dezelfde bondscoach: het is klaar, ik ga verder met mijn leven. Alleen Jeroen bleef er heilig in geloven. Hij is een voorbeeld, het prototype van een topsporter. Hij is ook best wel egocentrisch, op een goede manier.’ Hertzberger: ‘Als je een droom hebt, heb je een tunnelvisie nodig. Ik wil dáárheen. Ook al willen anderen dat niet. Je moet je dan focussen op jezelf.’

Max Caldas en Jeroen Hertzberger tijdens de ‘uitzwaaiwedstrijd’ Nederland-Ierland (7-1). Foto: Willem Vernes

Zijn vrouw Manu zag haar man de afgelopen twee jaar vooral in de denkstand. Sinds hij in april weer is opgeroepen, is hij bevrijd uit zijn Rotterdamse kooi, waar hij alleen kon acteren op het nationale toneel. Het wereldtoneel is weer zijn podium. ‘Je ziet het aan zijn hele houding, sinds hij dat oranje shirt weer aan mag doen. Hij is los, hij is intens gelukkig. De lach gaat niet meer van zijn gezicht. Dit is wie hij is. Het hoogst haalbare. Hier is hij op z’n plek.’

De 1,74 lange international – 213 interlands, 101 doelpunten – wil eigenlijk niet al te lang meer terugblikken op zijn onvrijwillige afwezigheid. Hij doet sinds april weer mee en het WK staat voor de deur. Met een messcherpe Hertzberger, die in zijn derde leven in Oranje (hij viel ook af voor de Olympische Spelen van Londen) twaalf doelpunten maakte in de laatste zeventien interlands. Dat is waarvoor hij werd opgeroepen. Het rendement in de cirkel van Oranje moest voor de wereldtitel structureel omhoog. Naast Mirco Pruyser was een andere goalgetter gewenst. Het werd Hertzberger.

View this post on Instagram

👨‍👩‍👧‍👦💚❤️

A post shared by H E R T Z B E R G E R TV (@jeroenhertzberger) on Oct 15, 2018 at 7:45am PDT

De meest ervaren en oudste speler van het team

De statistieken van zijn laatste interlands vindt hij zelf onvoldoende. ‘Ik denk nu: dat hadden ook vijftien doelpunten kunnen zijn. Ik vind het niet heel bijzonder. Het is vooral belangrijk dat ik rendabel ben. Max heeft me geselecteerd omdat hij doelpunten verwacht van Mirco en mij. Dat is ons werk.’

Hertzberger is met zijn 32 jaar en 213 interlands de oudste en meest ervaren speler van het team. Als enige international van de huidige selectie was hij er al bij, toen Oranje vierde werd bij de Olympische Spelen van Peking in 2008. Toch zit de Rotterdammer niet in de leidersgroep met Billy Bakker, Seve van Ass en Mink van der Weerden. Het maakt hem niet uit, zegt hij. De aanvoerder van Rotterdam geniet van wat hij wel heeft. ‘Ik zit in een lekkere positie nu. Ik vind het prettig dat ik niet per se mee hoef te denken over de tactiek. Dat doen andere jongens. Ik volg gewoon’, beweert hij. ‘Ik probeer in het team een vertrouwenspersoon te zijn voor jonge gasten. Die zeggen dat ik vroeger niet zo toegankelijk was of dat in ieder geval niet uitstraalde. Dat is veranderd.’

Jeroen Hertzberger na zijn goal in de WK-finale tegen Australië. Foto: Willem Vernes

Nederlanders kijken vreemd naar leeftijd, vindt Hertzberger

Na de Olympische Spelen van Rio werd er met succes verjongd bij Oranje. Eind 2018 staat er een team, met een fris smoelwerk, maar ook veel ervaring. Hertzberger was in eerste instantie een van de slachtoffers van de verjonging. Dat wil niet zeggen dat hij het er niet mee eens was. Hij was voorstander, maar denkt dat je in Nederland wel snel wordt afgeschreven, als je de dertig zijn gepasseerd.

‘Leeftijd is een interessant fenomeen in ons land. Als een topsporter op z’n 30^ste een WK speelt, zeggen ze dat diegene op z’n piek een toernooi speelt. Als het toernooi voorbij is, zeggen ze: oeh, hij is toch wel oud. Dat gebeurt in een land als Nederland met zoveel aanwas. Dan is het verleidelijk om te denken dat je altijd moet verjongen. Terwijl de drie beste spelers van Jong Oranje niet standaard beter zijn dan de dertigers in Oranje.’

Hertzberger denkt dat door het invoeren van de vier kwarten van vijftien minuten, in plaats van twee helften van 35 minuten, het hockey zelfs weer een stap terug heeft gedaan. Iets wat de Australische international Matthew Dawson vorige week ook al aangaf.

Waar de sport het laatste decennium op steeds hoger tempo werd gespeeld en fysieker werd, is er door de kwarten en de extra tijd bij strafcorners meer rust. Waardoor juist de oudere spelers aan kunnen blijven haken, zoals olympisch kampioen Argentinië bewijst met al hun dertigers. Ook voor Hertzberger is dit gunstig: ‘Met dit systeem overwint het hockey, hoe oud je ook bent. Het gaat erom wat je laat zien met de bal. Ik heb in ieder geval nog nooit iemand gezien die werd geselecteerd omdat hij zo goed een press kon aanlopen.’

Sander Baart feliciteert Jeroen Hertzberger, die zijn tweede goal maakt tegen Ierland, op hockeyclub Hurley. Foto: Willem Vernes

Zilver en brons heeft Hertzberger al gewonnen op het WK

Bij de Champions Trophy in Breda, zijn eerste grote toernooi sinds 2016, keek Hertzberger bewust de kat uit de boom. De terugkeer was beladen. Nu is het doodnormaal dat de kleine maar gespierde Hertzberger weer in het oranje speelt. Leek het eerst of de aanvaller bijna overdreven de combinatie zocht, nu is hij gewoon weer zichzelf. Dat is ook wat hem door bondscoach Max Caldas op het borst is gedrukt. ‘Max vraagt me om niet te denken en mijn actie met overtuiging te maken. Het is fijn voor mij dat hij dat zegt, dat ik beslissingen intuïtief moet maken, zoals ik dat bij Rotterdam ook doe. Dat is ook een van de kernwaardes van ons team. Authentiek zijn. Jezelf zijn. Ik ben hier, vanwege de speler die ik ben.’

EINDHOVEN – De hockeyers van Rotterdam vieren feest na het veroveren van de Nederlandse titel. Rotterdam won het derde en beslissende duel met Oranje-Zwart in de finale van de play-offs. Vooraan Sjoerd Gerretsen, Jeroen Hertzberger en keeper Pirmin Blaak. Foto: Koen Suyk

‘Het is allemaal kansberekening’

Hertzberger scoorde vier jaar geleden de 1-0 voor Oranje tegen Australië, om daarna te zien hoe Oranje vermorzeld werd in de WK-finale. Hij weet precies hoe dit soort grote toernooien werken. ‘Een WK winnen is echt veel moeilijker dan een EK winnen. Op een EK heb je soms genoeg aan één goede wedstrijd. Bij het WK moeten het er minstens drie zijn, tenzij je geluk hebt met de kwartfinale. Ik heb geleerd: hoe meer je bezig bent met allerlei verwachtingen, hoe meer het allemaal afleidt. Je moet als team echt in het nu proberen te blijven. Wat er is gebeurd tijdens wedstrijden in een toernooi, moet je echt vergeten. Je moet realistisch zijn. Het is allemaal kansberekening. In Rio spelen we een waanzinnige kwartfinale tegen Australië (4-0). De kans is best groot dat je daarna niet meer zo goed bent. Dan moet je niet schrikken als je de volgende wedstrijd (tegen België, red.) bij rust achter staat.’

Hertzberger weet hoe het is om in de WK-finale te scoren. Foto: Valerie Kuypers/KNHB

De bekroning van zijn terugkeer?

Hertzberger proeft dat het ontzag dat er twee jaar geleden was voor Australië en de top van de wereld was, er nu minder is, op een positieve manier. Hertzberger gelooft in de wereldtitel. Natuurlijk zou het sprookjesachtig zijn als de Rotterdammer die hardhandig van de apenrots werd getrokken, en eigenhandig weer omhoog klauterde, een grote rol zou spelen bij het halen van de eerste wereldtitel sinds 1998. Maar de trotse topsporter blikt niet al te veel vooruit, zoals hij ook niet te veel achteruit kijkt. Hij weet ondertussen wel beter. ‘Ik wil er niet al te veel over nadenken. Ik kan alleen zeggen dat ik nog láng niet klaar ben.’