Julia Müller bekroont comeback in de zaal met drie goals

Met drie doelpunten omlijstte zaalhockeyliefhebber Julia Müller (34) zaterdag in Sportcentrum Valkenhuizen haar rentree in de zaal, anderhalf jaar nadat ze haar carrière had beëindigd en elf maanden nadat ze beviel van haar dochtertje. Een van de beste zaalspeelsters van het afgelopen decennium draagt dit seizoen het shirt van Laren, de eerste hoofdklasser waarvoor de oud-international van Duitsland uitkwam (2007-2012) sinds haar komst naar Nederland.

Achttien minuten heeft Müller deze dag nodig of ze heeft vanaf de kopcirkel met haar scherpe paar ogen alweer een gaatje gevonden in de strafcornerverdediging van tegenstander Groningen. Overtuigend pusht ze de rebound van haar uitgelopen strafcorner laag in het net. Haar hand gaat blij de lucht in. Het is de 4-0, haar eerste doelpunt sinds haar comeback.

In de openingswedstrijd tegen Groningen laat Julia Müller zich één keer wisselen. Vanaf de kant blijft ze haar teamgenoten coachen. Foto: Willem Vernes

Het telefoontje van Laren-coach Frank Balvers

De pretoogjes van Müller beginnen na de wedstrijd steeds meer te twinkelen wanneer ze met haar Duitse accent vertelt over haar rentree in de zaal, de plek waar ze zich tijdens haar carrière misschien nog wel meer thuis voelde dan op het veld. Het balletje begon een paar maanden geleden te rollen toen haar telefoon ging en de naam van Laren-coach Frank Balvers in het scherm stond. Samen studeerden ze een jaar of elf geleden aan het Johan Cruijff Institute Amsterdam. Balvers, een specialist in de zaal, is de architect van het succesvolle team van Laren dat vorig seizoen in Hamburg geschiedenis schreef met de winst van de Europa Zaal.

Tijdens een kop koffie stelde Balvers de vraag of hij Müller warm kon maken voor een comeback. ‘Daar moest ik even over nadenken’, zegt Müller. ‘Het was vier maanden geleden dat ik bevallen was. Ik wist niet of mijn lichaam het aan zou kunnen. Bovendien moest ik met mijn werk iets regelen. Dat is uiteindelijk gelukt. De eerste training was een week of vijf geleden. Als ik het niveau toch niet zou halen, zou ik het niet doen, heb ik tegen Frank gezegd. Maar ik moet bekennen dat het me qua conditie honderd procent meeviel. Hockeyend ging het ook prima. Ik had snel in de gaten dat ik ervoor wilde gaan.’

In het verleden was Julia Müller assistent van Rick Mathijssen bij Amsterdam. Foto: OrangePictures/Andre de Heus

Müller won drie landstitels in de zaal

Vanaf de tribune gaan de gedachten zaterdagmiddag even terug naar de NK-finale van 2017, de laatste officiële wedstrijd die Müller in de zaal speelde. Dankzij een 6-4 winst op finalist Groningen kroonde Amsterdam zich tot landskampioen, in de wedstrijd waarin Müller een masterclass zaalhockey gaf. Van de zes goals van Amsterdam waren er vier van haar. Het was haar derde landstitel in de zaal, nadat ze ook met Laren en Kampong kampioen geworden was. In het nationale zaalteam van Duitsland speelde ze ook een aantal grote toernooien. Op het WK van 2007 in Wenen, waarop Duitsland brons won, werd Müller uitgeroepen tot beste speelster van het toernooi.

De speelster van wie bij het zien van een zaalhockeybalk het hart sneller gaat kloppen, wilde alleen haar comeback maken in een ploeg die zaalhockey serieus neemt. Aan die voorwaarde is voldaan. ‘Ik vind het bijzonder dat dit team zaalhockey zó serieus neemt. Doordeweeks hebben we zelfs videobesprekingen. Dat heb ik zelden meegemaakt. Bij Amsterdam werd zaalhockey ook serieus genomen, maar hier trainen we drie keer in de week. Drie keer. Dat vind ik heerlijk.’

Jacky Schoenaker omhelst Julia Müller na het winnen van het NK Zaal 2017. Foto: Willem Vernes

Ze heeft anderhalf jaar lang niet gehockeyd, maar dat was niet te zien Assistent-coach Tijs Roozendaal

Assistent Tijs Roozendaal, die zaterdagmiddag vanwege een griepje van hoofdcoach Balvers het woord voert, begint te glimlachen als hem gevraagd wordt wat volgens hem de belangrijkste kwaliteiten van Müller zijn. ‘Heb je even?’

Roozendaal: ‘Julia straalt honderd jaar zaalhockeyervaring uit. Ze heeft rust aan de bal en geeft goede passes. Mooie passes ook, die je bij niet veel andere damesteams ziet. Verdedigend timet ze altijd goed. Ze maakt ook altijd de goede keuze. Ze heeft anderhalf jaar lang niet gehockeyd, maar dat was niet te zien.’

Tegen Groningen (6-1 winst) prikt Müller zaterdag vanaf de kopcirkel nog een keer raak, haar tweede goal van de wedstrijd. Later op de dag pusht ze tegen Stichtsche bij een voorsprong van 2-1 opnieuw een strafcorner binnen, waardoor Laren afstand neemt en uiteindelijk met 4-2 wint.

Links assistent Tijs Roozendaal, rechts hoofdcoach Frank Balvers. Foto: Willem Vernes

Bij Amsterdam in de aanval, bij Laren in de achterhoede

Achterin maakt Müller deze speelronde wel een paar schoonheidsfoutjes, door een bal zomaar in de stick van de tegenstander te spelen. Het is jammer dat ze niet voorin wordt opgesteld, de plek waar bij Amsterdam haar talent het best uit de verf kwam. Mede dankzij haar talent om altijd een gaatje in de verdediging te vinden, maakte Müller in haar laatste zaalseizoen in totaal 25 doelpunten, waarvan 22 veldgoals. Nummer twee Carmel Bosch scoorde in totaal veertien keer, elf doelpunten minder dan Müller.

Voorin was Müller een sieraad voor het zaalhockey. Maar door het vertrek van verdedigers Lieke van Wijk (Hurley) en Fabienne Roosen (SCHC) en de blessure van Mila Muyselaar ruimde de technische staf nu een plekje in de achterhoede voor haar in. ‘Ik ben natuurlijk nog niet op het niveau van mijn laatste jaar bij Amsterdam’, zegt Müller. ‘Het is bijna twee jaar geleden dat ik mijn laatste zaalwedstrijd gespeeld heb. Maar het gaat iedere wedstrijd beter. Ook conditioneel. Hopelijk komt de topvorm vanzelf.’