Duitse droom komt uit voor zaalfreak Teun Rohof

Hij moest er even op wachten. Maar deze winter komt eindelijk de zaaldroom uit van Teun Rohof. De 36-jarige verdediger van Amsterdam speelt komende winter in het indoormekka van het hockey: de Bundesliga.

Natuurlijk is Rohof momenteel nog vol op Hoofdklasse-koers met Amsterdam. Maar na de laatste speeldag van de eerste seizoenshelft op het veld, op 14 november, wordt alles anders voor de routinier.

Dan wordt hij speler van Harvestehuder. Bij de gerenommeerde club uit Hamburg staat Rohof binnen de lijnen met bijvoorbeeld de Duitse gigant Tobias Hauke en het Oostenrijkse zaalicoon Michael Körper. ‘Eigenlijk ben ik hier al sinds 2012 mee bezig’, vertelt Rohof.

‘Ik was toen afgevallen voor de veldselectie van Oranje en kon meedoen met de zaalploeg. Ik was ervan onder de indruk hoe serieus de Duitse clubs het zaalseizoen nemen. Bij ons zijn er altijd wel een paar die geen zin hebben of vanwege een andere reden niet meedoen. In Duitsland is de zaal minstens zo belangrijk als het veld. Dat wilde ik heel graag een keer van dichtbij meemaken.’

Na het heroveren van de landstitel in 2020 met Nicki Leijs. Foto: Koen Suyk

Thuiswedstrijd voor vijfhonderd man, das een stuk meer dan er zondag bij ons tegen Hurley zaten Teun Rohof over het Duitse zaalenthousiasme

Bovendien is de selectie waarmee Amsterdam de laatste jaren veel zaalsuccessen boekte, flink uitgedund. ‘Van de ploeg waarmee we twee jaar geleden kampioen werden, zijn vijf jongens – Boris Burkhardt, Wiegert Schut, Philip van Leeuwen, Nicki Leijs en Johannes ‘Jopie’ Mooij –  weg. Robert Tigges was al gestopt. Met die gasten zijn we bij elkaar gebleven om de Europacup te winnen. We hebben twee keer de halve finales gehaald, maar spelen dit seizoen in de B-poule.’

Lang verhaal kort: dit was dus hét moment bij uitstek voor Rohof om wel zijn Duitse droom te realiseren. ‘In de zomer heb ik al wat lijntjes uitgegooid. Er waren direct vier clubs die mij wilden hebben. Nog steeds krijg ik berichtjes, maar ik heb mijn keuze echt gemaakt. Beter kan bijna niet. Niet alleen door jongens als Hauke en Körper, maar ook omdat de Hamburgse competitie de mooiste schijnt te zijn. Thuiswedstrijden schijnen door minstens vijfhonderd man te worden bezocht. Nou, das een stuk meer dan er zondag bij ons tegen Hurley zaten.’

In de zaal zijn de Duitse teams opgedeeld in vier regio’s. Vier teams uit Hamburg – Harvestehuder, Uhlenhorster, Club an der Alster en Polo Club – plus twee teams uit Hannover vormen de noordpoule. De oostgroep wordt gedomineerd door teams uit Berlijn. In het westen zitten de ploegen uit het Roergebied zoals Rot-Weiss Köln (met Mink van der Weerden) en UHC Mülheim. In het zuiden spelen onder meer ploegen uit Mannheim en Beieren.

In 2020, tijdens de laatste zaalfinale tussen Amsterdam en Den Bosch. Vorig seizoen ging door de coronapandemie het indoorseizoen niet door. Foto: Koen Suyk

Fullprof in de winter

Via-via kwam Rohof in contact met oud-international Christoph Bechmann, de coach van Harvestehuder. In Nederland vooral bekend vanwege zijn donderspeech tijdens de EHL, een paar jaar terug. En, belangrijker, een oude bekende van Rohof. ‘Hij is bijna vijftig, maar we hebben nog tegen elkaar gespeeld. In 2006, toen Duitsland met een paar oude vedettes de zaal inging. Ik scoorde toen, dat wist hij nog. Hij was snel enthousiast. Ze konden wel wat versterking gebruiken, ook omdat in het begin van de zaalperiode een aantal jeugdinternationals ontbreken vanwege het WK onder 21 jaar.’

Het worden vanaf midden november hectische maanden voor Rohof. De leraar Nederlands heeft drie maanden onbetaald verlof opgenomen van zijn werk en is in de winter fullprof. ‘Doordeweeks ben ik gewoon in Nederland, om te trainen met onze nationale zaalploeg. Vrijdag ga ik naar Hamburg, om daar in het weekend te spelen. En dan zondags weer terug naar Amsterdam.’

Teun Rohof, twee weken geleden, in de competitiewedstrijd tegen Rotterdam. Foto: Koen Suyk

Zijn oude club helpt hij ook nog doordeweeks met wat ‘tactische dingetjes op de training’. ‘De Europacup coach ik samen met Thomas Immink. Natuurlijk vind ik het ergens ook gek, om dit zaalseizoen niet bij Amsterdam te spelen. Maar dat heb ik ervoor over. Ik wil dit zo graag doen. Ben de club ook dankbaar dat dit kan. Amsterdam gunt mij deze kans. Mooi toch?’

November nadert. Dat betekent dat bij Rohof de zaalkoorts weer toeneemt. ‘Zondag heb ik voor de wedstrijd van Hurley nog wat beelden bekeken. Zo’n heerlijke zwevende vloer. Publiek dicht erop. Volle bak. Ik kan niet wachten.’