Kriebels bij KZ’er Van Trigt: ‘Extra gemotiveerd tegen Rotterdam’

Het is slechts een oefenwedstrijd tussen Rotterdam en Klein Zwitserland, toch stapt Nick van Trigt deze zondagochtend enigszins met kriebels uit zijn bed. De aanvaller speelde dertien jaar aan de Hazelaarweg in Rotterdam en kiest nu voor een nieuw avontuur in Den Haag. Zondag speelt hij voor het eerst tegen zijn oude team. Op jacht naar meer speeltijd in de Tulp Hoofdklasse Heren. ‘Als ik meer minuten kon maken bij Rotterdam, was ik wel gebleven’, klinkt Van Trigt gedreven.

Toen Nick nog een ‘Nickje’ was en net kon lopen, stond hij al op een hockeyveld. Zijn vader en moeder hockeyden bij Pijnacker en de jonge Van Trigt was dan ook veel op Sportpark de Groene Wijdte te vinden. Al vroeg in de jeugd bij Pijnacker maakte de blonde aanvaller indruk. ‘Op een toernooi in de E’tjes wonnen we een keer van Rotterdam. Na die wedstrijd vroegen zij of ik bij hun selectie wilden doen.’

Sindsdien doorliep Van Trigt alle selectieteams in de jeugd bij Rotterdam. Samen met zijn ‘Pijnacker-maatje’ Hugo Mann, die een jaartje eerder al de overstap maakte naar dé topclub van Zuid-Holland. ‘Gelukkig hadden wij hele lieve ouders die ons om en om naar Rotterdam brachten. Hugo speelt inmiddels bij Victoria, maar ik had één duidelijk doel voor ogen. Meer een grote droom: ik wilde het eerste van Rotterdam halen.’

Voor iedere minuut knokken bij Rotterdam

In het seizoen 2017-2018 kwam het dan zover. Van Trigt debuteerde in het vaandelteam van Rotterdam, maar kende een lastige start bij de ploeg van Albert Kees Manenschijn. ‘Het niveauverschil was zoveel groter dan in de jeugd. Ik had een hoop goede spelers voor me, ook een paar buitenlandse jongens. In de eerste twee seizoenen was ik blij met iedere minuut die ik kreeg. Die kans greep ik met beide handen aan.’

Nick van Trigt tijdens de competitiewedstrijd tegen Amsterdam. Foto: Koen Suyk

In zijn derde seizoen in het vlaggenschip kreeg Van Trigt steeds meer minuten en het afgelopen seizoen heeft hij aan het begin bijna alles gespeeld. ‘Tot ik op een gegeven moment met weinig uitleg op de bank werd gezet’, blikt Van Trigt terug. ‘Dat is pijnlijk en vind ik moeilijk. Ik train hard en laat heel veel voor hockey, maar ik speel hockey omdat ik wedstrijden wil spelen. Op een zo hoog mogelijk niveau.’

KZ als bevrijding

Van Trigt kijkt terug op een bijzondere periode bij Rotterdam. ‘Ik heb daar vrienden voor het leven gemaakt en heb nog altijd een groen hart. Met Justen Blok speel ik al in de hele jeugd samen. Ik heb veel bewondering voor hem, hij heeft een speciaal plekje in mijn hart. Met Thijs van Dam en Jeroen Hertzberger heb ik ook een echt gave band. Zij zeiden allebei dat ik een goede speler ben en in de Hoofdklasse moet blijven.’

Lachende gezichten bij Nick van Trigt en Jeroen Hertzberger. Foto: Willem Vernes

De kennismaking met Klein Zwitserland ging ook via een oude bekende, die nu aan de Klatteweg in Den Haag speelt. Voormalig Rotterdam-speler Sijbrand Bolhuis regelde een telefoongesprek met coach Omar Schlingemann. ‘Sijbrand is een oud-teamgenootje van mij en hij begreep dat ik niet helemaal gelukkig was bij Rotterdam. Kort daarna had ik Omar al aan de lijn. Ik had direct een onwijs goede klik met hem.’

De tiende gaat pas echt voelen als thuiskomen. Dan is het voor de punten. Een moment om mezelf te bewijzen.

Zijn overstap naar KZ voelt als een bevrijding. ‘Ik ben nu 22 jaar. Ik wil spelen, mezelf ontwikkelen en het beste in mezelf naar boven halen. KZ is een mooie club met een supergave historie. Ook wel leuk, als kind ging mijn vader vaak bij KZ kijken. Hij is trots dat ik nu voor deze club ga spelen. Ze hebben een gaaf plan en zijn nu al mooie stappen aan het zetten. Door mijn groene hart was de keuze heel moeilijk, maar die werd makkelijk gemaakt door alle gesprekken die ik bij KZ heb gehad.’

Nick van Trigt in het shirt van van Klein Zwitserland. Foto: Hockeywedstrijdnl

Dat hij dan uitgerekend deze zondag in de voorbereiding tegen zijn oude club speelt, doet hem veel, zo vertelt hij. ‘Ik vind dat heel bijzonder, het kriebelt al een beetje.’ Nog meer kijkt Van Trigt uit naar 10 oktober en 1 april, wanneer hij met KZ in de competitie tegen Rotterdam speelt. Lachend: ‘Die dagen staan wel met rood omcirkelt in mijn agenda. De tiende gaat pas echt voelen als thuiskomen. Dan is het voor de punten. Een moment om mezelf te bewijzen. Al wil ik elke wedstrijd bij KZ aanvliegen als finale.’

Emotioneel

Tegen Rotterdam zal hij toch extra gemotiveerd zijn, zo schemert Van Trigt door. ‘En extra geëmotioneerd. Ik heb hier en daar een traantje gelaten toen ik wist dat ik weg ging bij Rotterdam. Het afscheidsdiner was ook zo’n moment. Stond ik voor de groep en vertelden de jongens allemaal mooie anekdotes. Ik hoorde toen wat ik voor die jongens heb betekend, dat is een mooie waardering. Daar kreeg ik een brok van in mijn keel.’

Ik ben af en toe een beetje een gekkie.

‘Een voorbeeld van een anekdote die genoemd werd?’, herhaalt Van Trigt, die vervolgens zichzelf begint te omschrijven. ‘Ik ben af en toe een beetje een gekkie. In de kleedkamer ben ik heel erg aanwezig. Ik zorg voor de muziek en probeer er altijd een feestje van te maken. Dat zorgt denk ik voor een goede sfeer binnen een team. Iets wat ik wil doortrekken bij KZ, maar er moet wel een gezonde balans zijn tussen gezelligheid en topsport. Ik kan ook wel serieus zijn, hoor, maar je moet toch af en toe een beetje lol hebben?’

 

Dit bericht bekijken op Instagram

 

Een bericht gedeeld door N I C K VT (@nickvtrigt)

Lol hadden de spelers van Rotterdam ook met Van Trigt. ‘Ik draag misschien niet altijd kleding die andere mensen zouden dragen. Dan vragen ze weer: wat heb jij nou aan? Maar ik ben altijd mijn eigen ding blijven doen. Dat vonden die gasten juist alleen maar mooi. Daar werd ik natuurlijk ook een beetje mee gefucked, maar daar kon ik wel van genieten. Ik ben wie ik ben, maar het is niet zo dat ik mijzelf niet wil aanpassen.’

Van Trigt zal niet snel als typische hockeyer worden omschreven, vertelt hij. ‘Ik ben meer een schoffie met een grote mond. Een harde werker. Ik heb echt een alles-of-niets mentaliteit. Dat is dan wel typisch Rotterdams. Die brutale stijl, die wil ik komend seizoen laten zien bij KZ.’