De hockeywereld treurt om het overlijden van de vermaarde loopspecialist Cees Koppelaar. De energieke hockeytrainer liet megatalent Teun de Nooijer op 15-jarige leeftijd debuteren in het seniorenhockey en stoomde eerder Ajacieden als Johan Cruijff en Johan Neeskens fysiek klaar voor de wereldtop.
Koppelaar was een looptrainer die vanaf het begin van de jaren zeventig furore maakte met de gouden lichting Ajacieden onder coach Rinus Michels. Op hun weg naar eeuwige roem in het internationale profvoetbal deden spelers als Johan Cruijff, Sjaak Swart, Ruud Krol en Johan Neeskens bij Ajax hun voordeel met de loopoefeningen en conditietrainingen van Koppelaar.
Ook in de jaren tachtig bleef Koppelaar in dienst bij Ajax en nam hij topspelers als Marco van Basten en Frank Rijkaard onder handen. Een paar jaar eerder had de loopspecialist ook zijn intrede gemaakt in de hockey- en atletiekwereld. Zo kreeg hij eind jaren zeventig Bloemendaal Heren 1 onder zijn hoede. Door de inbreng van Koppelaar werd er op ’t Kopje serieuzer en professioneler getraind en werd een topfit vaandelteam klaargestoomd voor een debuut in de Hoofdklasse.
De coach die De Nooijer liet debuteren
Na Bloemendaal ging Koppelaar aan de slag bij Alkmaar, dat uitkwam in de overgangsklasse. Bij die club liet hij Teun de Nooijer op vijftienjarige leeftijd in het eerste elftal debuteren, in een uitwedstrijd bij Rotterdam. Volgens Koppelaar was De Nooijer zo vroeg al zó goed, ‘dat de verdedigers met hun stick in de nek klaarstonden om hem tegen te houden’.
Zo kruisten de levens van de bevlogen trainer en de beste Nederlandse hockeyer aller tijden elkaar voor het eerst. Het resulteerde in een innige vriendschapsband voor het leven.
‘Cees durfde het destijds aan mij als klein ventje in het diepe te gooien bij Alkmaar,’ zegt De Nooijer als we hem bellen. ‘Dat was best gek, want het betekende dat hij een van mijn oudere broers daardoor op de bank moest zetten. Hij vond dat moeilijk, maar hij deed het wel.’ Toen De Nooijer als megatalent al vrij snel de overstap maakte naar Bloemendaal, kreeg hij daar opnieuw te maken met Koppelaar, die als looptrainer aan het begeleidingsteam van De Mussen werd toegevoegd.
‘Je leest overal terug dat Cees looptrainer was, maar hij was zoveel meer dan dat’, vervolgt De Nooijer. ‘Hij leverde op veel vlakken een belangrijke bijdrage aan het groepsproces. Hij was tactisch sterk en trad vaak op als mentor van de groep. Hij was iemand met de gave om de juiste snaar te raken bij spelers. Hard, maar fair. Hij voelde perfect aan wat er nodig was om een team weer aan de praat te krijgen. Hij zag vaak al van een afstandje of iemand niet lekker in zijn vel zat. Daar ging ie dan meteen mee aan de slag. Altijd met veel enthousiasme, anekdotes en humor, en met een enorm inlevingsvermogen.’
Loodzware trainingen
Na het bericht over het overlijden van Koppelaar ontplofte de appgroep die voormalige Bloemendaal-spelers met elkaar delen. Het ene na het andere appje met lieve woorden en dierbare herinneringen verscheen op het scherm.
De Nooijer: ‘Iedereen blikt met een glimlach terug op zijn trainingen. En vergis je niet, die waren echt loodzwaar. We wisten bij Bloemendaal dat hij de lichting van Johan Cruijff had getraind. Dat maakte al meteen diepe indruk op ons. Als je er tijdens conditieoefeningen de kantjes vanaf liep zei hij altijd: ‘Je pikt niet van ome Cees, je pikt van jezelf!’ Het gekke was dat we na een zware wedstrijd op zondag vermoeid aan de trainingen van Cees begonnen, maar ons na afloop altijd helemaal fit voelden. Hij zei dan: ‘Jongens, ik wil jullie opbouwen, niet afbreken!’ Hij was een absolute vakman, een sierraad voor het trainersvak.’
Ook na De Nooijers actieve loopbaan in de absolute top van het hockey kreeg de samenwerking met Koppelaar een vervolg. Als trainer van Bloemendaal Dames 1 haalde De Nooijer zijn voormalige mentor bij de groep om de conditietrainingen te verzorgen. Zo werd hun onderlinge relatie verrijkt met een nieuwe dimensie.
‘Cees en het trainersvak, dat was een gouden combinatie. Pure liefde, het klópte gewoon. Als iemand een blessure had opgelopen, dan voelde dat voor hem als een persoonlijke nederlaag. Hij heeft ons zoveel bijgebracht over hoe je zo technisch mogelijk kon lopen. Hij zorgde ervoor dat je ontspannen bleef tijdens de hoogste inspanning, zoals atleten op de 100 meter. Zo ging er geen onnodige energie verloren. Zo’n trainer gun je iedereen.’
‘Ik heb in mijn leven het geluk gehad dat ik met iemand als Cees heb mogen werken. Het is zeer verdrietig dat hij niet meer onder ons is.’
Cees Koppelaar werd 81 jaar. Hij overleed maandag in zijn woonplaats Akersloot.
10 Reacties
Mike de Bot
Held!
bs3721
Een geweldige man
René Winteraeken
Ik heb niets meer toe te voegen aan het verhaal van Teun! Uit mijn hart! Ik heb ook vele verhalen en ruim 40 jaar (ook) veel met Cees samen gewerkt! Hij was me dierbaar! Een uniek vakman is van ons heengegaan!
moije
Prachtige pure man.
BDV19
Absolute topper. Heerlijke verhalen altijd tijdens zijn trainingen. Mooi mens!!
Avdd
Een voorbeeld voor alle trainers en coaches!
luchtisblauwgrasisgroen
🧡🧡🧡 wat een carrière en bijdrage aan het Nederlandse hockey en Bloemendaal, een zeldzaam icoon
Mark Bouwman
Wat triest. Een prachtige, hartelijke vakman, vinger bij zijn oog, heerlijke prater, fantastische looptrainer, als het spel versnelde ging er nog een versnelling overheen, ga maar door: een topper, ook in Wassenaar zeer gewaardeerd. Sterkte voor zijn familie, sterkte voor zijn club Bloemendaal.
promoqueen
Geweldige man om mee te werken!! En een zeer zeer fraaie staat van dienst!
slangenmensnl
Zijn looptraining in 79-80 was een openbaring. Daarvoor was looptraining afstompend rondjes lopen, Coopertests, wat sprintjes. Het moest, maar alleen met frisse tegenzin. Het was m’n 1e jaar, volledig ondergedompeld in het studentenleven, maar van zijn trainingen heb ik er weinig gemist. Cees bracht atletisch lopen - easy 3 sec. sneller in de sprint, versnelling - naar het hockey; maar ook draaien, keren, achteruit lopen. Ik heb er nog steeds profijt van en ben hem daar eeuwig dankbaar voor. Daaronder lag zijn aandacht voor de persoon, verpakt in Amsterdamse directheid met milde humor; z’n ogen lichtten op bij een dolletje terug, wat ’n sfeermaker. Vanaf de 2e training kende hij iedereen bij naam; zelfs jaren later nog. Met recht een gouden ! vent.