Hij maakte via een strafbal de 1-1, waardoor de Gold Cup-finale tussen Almere en Kampong een paar minuten spannend leek. Leek, want de Utrechters hielden geen spaan heel van de promotieklasser (2-8). Toch maakte de uitslag Youri de Bie niet uit. De spits genoot van iedere minuut. ‘De club leefde weer op.’
Als een vliegtuig spreidde hij zijn armen naar links en rechts. Al slalommend en springend zocht hij een weg richting zijn teamgenoten. De 22-jarige Youri de Bie had zijn Almere in de bekerfinale zojuist op 1-1 gezet en iedereen mocht dat weten. Vlak voor hij in de armen van zijn teamgenoten viel, trakteerde hij het publiek nog op een zelfbedachte goal celebration. Hij bracht zijn armen weer samen en maakte van zijn handen een hartje naar de tweeduizend verregende, maar enthousiaste fans.
Als we hem direct na de finale spreken, verklapt hij voor wie het hartje bedoeld was. ‘Voor mijn broer. Hij woont in Dubai. Keek online naar deze wedstrijd. Ik had beloofd iets voor hem te doen’, begint De Bie zijn verhaal. ‘Het was een geweldige avond’, vertelt hij, terwijl Kampong de gouden beker overhandigd krijgt. ‘Kijk eens om je heen’, gaat hij verder, terwijl zijn ogen richting de zijlijn gaan. ‘Kijk eens naar al deze mensen. Wat een feest. Er is zoveel voor ons geregeld. Ik ben de club echt erg dankbaar. De uitslag is jammer, maar het ging er vooral om dat we er een mooi feest van wilden maken. Winnen van Kampong was niet het belangrijkste.’
Heerlijk sfeertje op Almere
De Bie heeft gelijk. Want hoewel het vrijwel de hele avond met bakken uit de lucht viel, waren er toch zo’n tweeduizend supporters te vinden op het Sportpark Klein-Brandt. Het sfeertje was heerlijk. Toen de selectie van Almere het veld betrad voor de warming-up, werd er gejoeld en geapplaudisseerd. Zoals ook bij de buren van Almere City gebeurt. De clubliederen werden uit volle borst gezongen en toen het al lang geen wedstrijd meer was, werd er nog altijd geschreeuwd bij iedere Almeerse kans of strafcorner.
‘De club leefde weer op’, vertelt de spits van de selectie van coach Bas Beuse. ‘Zoals je het vanavond hebt gezien, zo was het hier vroeger ook.’ En dat kan de aanvaller als geen ander weten. Hij is namelijk een jongen van de club. Stond als junior langs de lijn bij het Almere van toen. De gloriejaren met de promotie naar de Hoofdklasse maakte hij als fan mee. ‘Ik heb alle toppers van Almere zien spelen op dit veld. Terrance Pieters is zelfs nog mijn coach geweest in de A.’
De Bie bereikte via een omweg het eerste team van zijn club. In de jeugd speelde hij een jaar in de O18-2 en in zijn eerste jaar als senior begon hij door de pittige concurrentie in het tweede team. Met zijn coach Terrance of die andere ster Jonas de Geus speelde hij nooit samen. Pas toen het duo vertrok, kwam er een plek voor hem vrij. Hij kreeg het rugnummer dat De Geus droeg. Maar de echte gloriejaren, waren toen – zeker tijdens de coronapandemie – wel voorbij.
‘Mooiste wat ik als speler heb meegemaakt’
Maar hoewel het bergafwaarts ging met Almere, stond De Bie er wel gewoon. Iets waar hij nog altijd heel trots op is. ‘Ik vind het supermooi dat ik in het team zit. Ik heb uiteindelijk mijn plekje bemachtigd en steeds meer minuten mogen maken. En ben uitgegroeid tot best een belangrijke speler. Door heel hard te werken’, vertelt hij. ‘Dit is echt het mooiste wat ik bij Almere meegemaakt heb als speler’, gaat De Bie verder. ‘De club heeft het zwaar. Dat weet iedereen. Dan is het mooi om te zien dat het op zo’n avond weer lijkt op vroeger. Het kan dus toch.’
Hij had stiekem gehoopt op een stuntje tegen Kampong, maar weet dat de wedstrijd van zondag (thuis tegen hekkensluiter Xenios) veel belangrijker is voor zijn ploeg. Almere moet winnen, wil het uiteindelijk (na drie seizoenen) niet degraderen uit de Promotieklasse. ‘Ik hoop dat het ons gaat lukken. We gaan vol voor de handhaving. En hopelijk heeft het publiek na vanavond de smaak weer te pakken. En staan ze op zondag ook weer langs de lijn. We hebben ze nodig.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.