Ga er maar aan staan. Op een dag een veldwedstrijd en twee zaalwedstrijden spelen. Sterker nog: in drie uur tijd. De Mezen MO12-5 brengt zaterdag een bezoek aan Deventer waar de ploeg in een rotgang drie wedstrijden afwerkt. Een verhaal over de bomvolle zaterdag van de Harderwijkse tieners.
Drie wedstrijden op een dag. De bizarre ochtend begint met een veldwedstrijd, om 10.15 uur tegen Deventer MO12-4. Als die wedstrijd afgelopen is, hebben de tieners een half uur rust, tot de allereerste zaalwedstrijd gepland staat. Geloof het of niet, maar dan staan dezelfde teams van Deventer en De Mezen weer tegenover elkaar. Ditmaal om 12.15 uur. Aansluitend – dus zonder pauze – volgt wedstrijd nummer drie. Om 13.05 uur in dezelfde zaal, tegen Zwolle MO12-5.
Deze onvergetelijke zaterdag ontstond op 28 oktober. ‘Toen liet Deventer ons weten dat ze niet konden spelen. Ze kregen geen team op de been. We zijn toen samen op zoek gegaan naar een inhaalmoment’, vertelt Martine Ningbers. Zij coacht de meisjes en is moeder van middenvelder Keet. Beide clubs besloten dat zaterdag 2 december een goed inhaalmoment was. ‘Op een doordeweekse avond inhalen, dat is eigenlijk niet te doen. Je wil het voor de meiden niet te laat maken. De wedstrijd zou eigenlijk bij ons in Harderwijk gespeeld worden, tot het zaalprogramma bekend werd’, gaat de coach verder.
Ze moet lachen als ze aan dat moment terugdenkt. ‘Het bleek dat we die dag precies dezelfde wedstrijd zouden spelen, maar dan in de blaashal bij Deventer. Toen hebben we besloten om de veldwedstrijd ook maar daar te spelen.’
‘Hoop dat niemand iets vergeet’
Vandaar het drukke en pittige programma. Zoals iedere vrijdag stuurt Ningbers een bericht in de whatsappgroep met ouders, met de planning van de zaterdag. Normaal staat daar niet veel meer dan de kleur van het tenue en de vertrek- en aanvangstijd in. Maar deze keer ziet het appje er net wat anders uit dan normaal. Op z’n minst is het berichtje een stuk langer.
‘Ze moeten zich warm aankleden. Een thermoshirt en legging aan, kan zeker geen kwaad. Voldoende water meenemen, wat lekkers voor tussendoor en een lunchtrommeltje’, begint de coach. ‘Maar dat is niet alles. Ze moeten denken aan twee sticks, twee paar schoenen en een handschoen. Het is een behoorlijke lijst. Ik hoop dat niemand iets vergeet.’
In de vroege morgen, nog voor negenen, wordt er vanuit Harderwijk vertrokken. De aangewezen rij-ouders en de pupillen zijn rond de klok van drie uur weer thuis. Een dagvullend programma. ‘Niemand vindt het erg hoor. Je bent je dag kwijt, maar de ouders kijken graag naar hun meiden. Het team wil heel graag en zijn heel fanatiek. De groep speelt pas dit seizoen samen, maar dat zie je nergens aan.’
‘Meeste meisjes willen liever toch niet wisselen’
Niet alleen het fanatisme, maar ook het uithoudingsvermogen zal op de proef gesteld worden zaterdag. Mouwen opstropen en gaan. Dat moet ook wel, omdat de wedstrijdselectie – die normaal dertien meisjes telt – zaterdag maar uit elf bestaat. ‘Misschien dat we nog wat invallers kunnen regelen. Maar anders lukt het ze ook wel hoor. De meeste meisjes willen toch liever helemaal niet wisselen tijdens een wedstrijd.’
Moedige meiden van De Mezen
Als het allereerste duel in de vroegte en in de kou erop zit, heeft de groep een half uur tijd om zich op te warmen en wat te eten. ‘En de thermo’s weer uit, want in de zaal is het stukke warmer’, gaat ze verder. Dan volgt de volgende uitdaging. Een aantal meiden speelt namelijk hun allereerste zaalwedstrijd. ‘We hebben al een aantal keer getraind, dus ze weten een beetje hoe het werkt. Maar een eerste keer, is toch altijd spannend. Ik ben vooral blij dat ze door het wisselen in de zaal wat uit kunnen rusten.’
Aan de moedige meiden van De Mezen gaat het zaterdag in ieder geval niet liggen. ‘Ze zijn best wel relaxed’, besluit de coach. ‘Eigenlijk kan je ze niet blijer maken met drie wedstrijden.’ Waarschijnlijk maar met een ding: negen punten.
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.