Het was uit nood geboren. Maar inmiddels willen ze niet meer zonder. Sinds twee jaar heeft Zandvoort in de senioren alleen nog maar zeventallen rondlopen. Natuurlijk missen ze de clubdrukte op de zondagmiddag. ‘Maar de vrijdagavond is stiekem ook heilig geworden.’
‘Weet je dat we zelfs een hilarische wisseltrofee hebben? Een plant. Die krijgt het team dat de meeste pech heeft of het vaakst onderuit is gegaan. Dat begon met een minuscuul cacatusje. Maar aan het eind van het seizoen werd er een bakfiets het clubhuis ingereden met een klimplant van vijf meter.’
Michael Landman (51) schatert door de telefoon. Hij kijkt nu al uit naar het volgende moment dat de doorgeefprijs worden uitgereikt. Landman is één van de kartrekkers van het Heren Sevens-team van Zandvoort. ‘Aanvoerders zijn er niet bij de Sevens’, verduidelijkt de enthousiaste clubman, die al in 1977 lid werd van Zandvoort. Hij maakte mee dat de Noord-Hollanders met hun Heren 1 trots meedraaiden in de Tweede Klasse.
Das war einmal.

Foto: Zandvoort
Hoe het Sevens-verhaal begon
Drie seizoenen geleden had Zandvoort voor het laatst een eerste dames- en herenteam, toen in de Vierde Klasse. Rond die tijd was er ook nog een veteranenteam. Vorig seizoen deed Dames 1 nog mee in de zaal. Maar op het veld wordt er in de kustplaats alleen nog in zeventallen gespeeld. ‘Ons verhaal begint een jaar of vijf geleden. We hadden op dat moment een trimgroep, zonder hockeyervaring en een voormalig veteranenteam, waar ik zelf in zat. Die ploeg was niet groot genoeg om op zondag nog competitie te spelen. We trainden nog wel met een klein groepje.’
‘Voor ons was het ideaal dat de Sevens-vorm is bedacht. Daardoor konden we met ons oude team, plus een aantal fanatieke en inmiddels balvaardige trimmers toch wedstrijden hockeyen. Op vrijdag, eens in de twee weken én binnen een beperkte afstand. Kortom: het was veel laagdrempeliger dan een zondag, waar je vaak je hele dag aan kwijt bent.’
Voor wie Sevens niet kent: de opzet is anders dan de gewone competitie. ‘Alle teams verzamelen op dezelfde locatie. Zes teams spelen allemaal twee korte wedstrijden. We hebben op Zandvoort inmiddels ook een tweede Sevens-team, dat in de mixed poule zit. We zorgen er altijd voor dat iedereen tegelijk thuisspeelt. Dus is het op zo’n vrijdag altijd hartstikke druk. Staan er dik honderd man. Is er een deejay en gaan er flink wat bitterballen doorheen. Omdat je elkaar elke twee weken tegenkomt, ken je je tegenstanders ook beter dan normaal.’

Foto: Zandvoort
Het scouten van potentiële teamgenoten
Laagdrempelig, het woord viel al. Volgens Landman is dat het allergrootste verschil met het seniorenhockey op de zondag. ‘Nog los van de tijd die je erin steekt, is het ook net wat makkelijker om aan te haken. Ik heb weleens overwogen om weer op zondag te spelen, bij een andere club. Maar dan zit je toch weer met vriendenteams die al jaren bij elkaar zijn. Heb je meer hockeybasis nodig om mee te kunnen komen. Wij hebben nu kerels in het team die een paar jaar geleden nog geen stick vast konden houden, maar nu prima hun mannetje staan. Die zijn bij ons beter op hun plaats dan in een bloedfanatiek veteranenploegje.’
Lachend: ‘Vaak komen mijn teamgenoten via hun kinderen de club binnen. We hebben nog steeds heel veel jonge jeugd. Dan zie ik een ouder coachen, fluiten of een beetje pielen. En dan vragen we ‘m voor de Sevens. Zo werkt onze scouting.’
En vanuit de Sevens kan ook weer verder worden gebouwd. Zo draagt het mixed-team van Zandvoort wellicht bij aan een nieuw Jong Dames-team, dat de club volgend seizoen hoopt op te tuigen. ‘Want natuurlijk willen we ook graag dat er op zondag weer wordt gespeeld. Al denk ik wel dat de Sevens vanaf nu altijd blijven bestaan. Het is een groot succes geworden. En dat terwijl ik vooraf echt wel mijn twijfels had.’
Toch een scheidsrechter?
Dat zat ‘m vooral in de arbitrage. ‘Bij ons speel je nu zonder scheidsrechters. Als echte hockeyer had ik daar mijn twijfels bij. Het gaat goed, vaak maak je onderling wel afspraken over bijvoorbeeld hoog spelen en slaan. Ik merk wel dat de Sevens-competitie groter en serieuzer wordt. Je kunt tegenwoordig ook promoveren en degraderen.’
‘Laatst stonden we bij Bloemendaal opeens tegenover een paar oud-internationals. Dus misschien is het op een bepaald niveau het wel een goed plan om iemand te laten fluiten. Moet prima te regelen zijn met zoveel teams. Hebben we weer een reden om iemand een mooie plant te geven.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.