‘Denk je dat ik mij ooit heb bemoeid met de opbouw van een seizoen?’

Samen zijn ze goed voor 449 interlands. Ze zitten wekelijks als assistent op de bank in de Hoofd- en Promotieklasse. Werden als cornerspecialist al ingehuurd door buitenlandse teams. En toch gaan hockey-iconen Bram Lomans en Taeke Taekema versneld op jacht naar hun ontbrekende coachpapiertje.

Taekema moet aan het eind van het gesprek een beetje gniffelen als de kritiek van Wesley Sneijder en Dirk Kuijt op de trainersopleiding van de voetbalbond ter sprake komt. ‘Ik weet natuurlijk niet wat daar allemaal behandeld wordt. Maar het klonk een beetje kort door de bocht. Volgens mij valt er voor voormalige topspelers nog genoeg te leren.’

‘Ik heb veel meegemaakt in het hockey’, zegt de zilveren olympiër van 2004. ‘Maar dat was vooral op het veld. Als speler heb ik geen papiertje nodig. Maar coachen of training geven, da’s een ander verhaal. Denk je dat ik mij ooit heb bemoeid met de opbouw van een seizoen? Of met de pedagogische kant van het coachen?’

Taeke Taekema vorig seizoen op de bank bij Huizen. Foto: Willem Vernes

Beperkt deel van het complete beeld

‘Als speler weet je een hele hoop. Maar er is ook een heleboel dat je niet weet’, vult Lomans, tweemaal olympisch kampioen en wereldkampioen, aan. ‘Ik was toen met hele andere dingen bezig. Met je plek in het team, je taken, in ons geval de corner. Dus zie je maar een beperkt deel van het complete beeld. Ik ben dit juist gaan doen voor die bredere basis. Daardoor kan je straks op meer terugvallen dan alleen op je eigen ervaring in het veld.’

Taekema en Lomans horen bij de groep die onlangs is gestart om versneld hun HT4-diploma te halen, het hoogste trainersdiploma in Nederland. Alleen oud-internationals, spelers die in ieder geval acht jaar in de Hoofdklasse hebben gespeeld óf coaches die minstens in de Overgangsklasse actief zijn geweest, komen hiervoor in aanmerking. Door hun ervaring gaan zij sneller door de stof heen, dan tijdens de reguliere HT4-cursus.

‘Eigenlijk had ik dit achttien jaar geleden al willen doen’, zegt Lomans. ‘Ik ben toen zelfs een van de initiatiefnemers geweest achter dit idee. Een versnelde cursus voor oud-topspelers, gekoppeld aan het WK onder 21 jaar in Rotterdam. Leek me prachtig, ook omdat op zo’n toernooi altijd bondscoaches rondlopen. Hartstikke mooi om die te strikken voor gastcolleges. We hadden een mooie groep toen met Max Caldas, Jeroen Delmée en Alyson Annan. Zij konden allemaal wel meedoen. Ik niet, omdat ik bij moest springen als manager van Jong Oranje. Dat werd dus een beetje te veel. Achteraf zonde natuurlijk.’

Bram Lomans op het EK onder achttien jaar, waar hij assistent was van Nederlands Jongens A. Foto: Willlem Vernes

Toen de stick was opgeborgen

Lomans, die in 2007 stopte als speler, nam een aantal jaar afscheid van het hockey. Nadat hij een paar jaar bestuurslid bij zijn club HGC was, werd hij eind 2014 assistent bij de mannen van Singapore. ‘Ik merkte dat wanneer ik meer wilde, dat zo’n papiertje wel heel handig zou zijn. In het buitenland wordt er best veel om gevraagd. Dat wil ik ook wel meegeven aan andere coaches. Je loopbaan als speler telt dan minder mee. Je kan het maar beter op zak hebben.’

Lomans is momenteel assistent bij de vrouwen van HGC en cornertrainer bij Nederlands Jongens B. Taekema zit naast zijn Leidse vriend Eddie Simmons op de bank bij Huizen en was afgelopen zomer nog assistent bij de vrouwen van Japan op de Spelen. ‘Op gevoel doe je een aantal zaken, door je ervaring, waarschijnlijk al goed. Maar ik vind het fijn dat je het ook kan onderbouwen. Waarom doe je dit? En welk doel zit erachter? Ik merk dat ik vooral daarover meer nadenk in plaats van te doen wat ik als speler zou willen.’

‘Ik vind het mentale gedeelte ook heel boeiend’, zegt Lomans. ‘Het omgaan met verschillende personen. Hoe reageer je op iemand die anders is dan jij? Wat doe je bij een conflict binnen je team? En vooral: hoe gebruik je je kennis, maar blijf je wel authentiek? Super interessant om daar inhoudelijk, met een aantal anderen, mee bezig te zijn. Dat helpt mij als coach én als mens.’

De top-3 coaches van Bram Lomans
1.  Paul van Ass
‘Voor mij de beste coach. Haalt het beste uit iedereen of je nu international bent of bankzitter. Heeft daarnaast een hele aantrekkelijke visie op het spel.’
2. Maurits Hendriks
‘Zo perfectionistisch, zo goed op analytisch gebied. Vooruitstrevend ook. Mede daardoor hebben we de successen in 1996 en 2000 behaald.’
3. Rob Hengst en Arjen van Dun
‘Mijn eerste trainers op Push. Zij hebben bij mij het vuurtje voor het hockey feller laten branden.’

De top-3 coaches van Taeke Taekema
1. Terry Walsh
‘De compleetste coach die ik heb gehad. Liep voorop in de data-anaylse en was oprecht geïnteresseerd in de mens die de speler buiten het veld is. Met zijn topbegeleiding (assistent Michel van den Heuvel, manager Ties Kruize en teamarts Marc Benninga) liet hij ons in 2004 boven onszelf uitstijgen, waardoor we zilver wonnen.’
2. Roelant Oltmans
‘We woonden allebei in Oegstgeest en kennen elkaar al jaren. Toen ik zestien jaar was heb ik samen met hem de mini’s getraind. Ik heb ook met hem gewerkt in Maleisië en zag daar hoe goed hij alles aan de achterkant organiseert. Zelfs in een compleet andere cultuur.’
3. Taco van den Honert
‘Meer een manager, zoals in het Engelse voetbal. Hij gaf ons als spelers bij Amsterdam de volledige controle over hoe wij wilden spelen en faciliteerde dat geweldig. Met Mark Teeuwisse als manager en Alyson Annan als assistent had hij ook mensen naast zich die meer kennis en kunde hadden, zonder dat hij bang was dat zij het team over zouden nemen. Dan sta je sterk in je schoenen.’

<< Heb jij ook interesse in de versnelde trainingscursus van de KNHB? Stuur dan vooral een mailtje naar wietske.stel@knhb.nl >>