In the Picture #9: ‘Age is nothing but a number’

In de rubriek ‘In the Picture’ wordt wekelijks een hockeyer geïnterviewd. Deze rubriek is voor iedereen die hockeyt. Jong-oud, hoog-laag, fanatiek of alleen voor de derde helft. Deze week is het de beurt aan hockeyster Ilse Delhaye – Koch. Zij is volgens haar teamgenoten van Eindhoven Dames 1 met haar 33 jaar de oma van het team. Ondanks dat, is de superspits ieder jaar de topscorer.

Naam: Ilse Delhaye – Koch
Leeftijd: 33 jaar
Hockeyclub(s): ‘Toen ik vijf was, mocht ik mee naar het pannenkoekentoernooi van HC Eindhoven. Dat is een soort intro-toernooi voor vriendjes en vriendinnetjes. Ik ben vervolgens nooit meer bij de club weggegaan. Na mijn zwangerschap heb ik een jaar gehockeyd bij HCAS (Hockeyclub Asten-Someren), maar ik ben daarna direct weer teruggegaan naar mijn vertrouwde club Eindhoven.
Positie: ‘Spits. Ik heb wel een neusje voor de goal. Ik ben goed in de tip-ins en het korte werk voor het doel. Je mag als spits aan het einde staan van mooie aanvallen en de teamprestatie afronden. Dat is een geweldig gevoel.’

Volgens jouw teamgenoten ben jij de superspits van het team, voelt dat als een druk?
‘Vorig seizoen ging het scoren in de tweede helft van de competitie erg makkelijk. Als spits hoop je natuurlijk dat het altijd zo gemakkelijk gaat, maar helaas gaat dat niet altijd op. De druk leg ik mezelf voornamelijk op, dat mag ook wel. Zeker op zondag, want dan draait het toch om de punten.’

Met welke stick en schoenen hockey jij?
‘Ik speel nu met een Brabo stick, maar ik ben niet heel merkvast. Mijn schoenen zijn van Asics.’

In welk team speel jij?
‘Dames 1. Wij spelen dit seizoen in de Overgangsklasse, poule A, en trainen drie keer in de week.’

Volgens jouw teamgenoten ben jij de oma van Dames 1, zie jij dat zelf ook zo?
‘Dat ik de oudste ben, is niet te ontkennen. Wat leeftijd betreft zit ik dichterbij onze staf dan bij mijn eigen teamgenoten, maar dat mag de pret niet drukken. Ik vind het spelletje nog steeds veel te leuk en ‘age is nothing but a number’.’

Ieder jaar topscorer en vorig jaar zelfs tweede van de Overgangsklasse, hoe is dat? Ben je dat dit jaar weer van plan?
‘Ja, tweede worden van de OVK was echt gaaf. Dat ik dat op deze leeftijd nog mee mag maken is fantastisch. Maar goed, ik ben absoluut geen spits die het halve veld oversteekt met de bal en dan in de bovenhoek afrondt. Ik ben afhankelijk van mijn teamgenoten die mij ballen toespelen in of vlakbij de cirkel. Dus dat mijn naam daar staat is puur een statistiek. Wat mij betreft is iedere goal een teamprestatie.’

Wat is jouw favoriete training?
‘Ik kom altijd met plezier naar de training. Wat we gaan doen maakt mij nooit zoveel uit. Het liefste natuurlijk lekker afronden of de focus leggen op het verbeteren van onze techniek.’

Wat vind je zo tof aan hockey?
‘Hockey is voor mij samen heel hard werken. Ik kom iedere keer weer met plezier naar het veld, omdat hockey voor mij een uitlaatklep is. Zowel fysiek als sociaal. HC Eindhoven is mijn tweede thuis. In een lager team hockeyen hoeft van mij nog niet zo nodig. Zolang ik aan kan haken en de goals kan maken ben ik er gewoon bij.’

Wat is de leukste en de minst leuke ploeg om tegen te spelen?
‘Ik vind dit een lastige vraag, want het verschilt echt per keer. Oss uit vind ik niet fijn. Zij hebben zo’n krom veld, dat speelt voor geen meter.’

Wat doe je naast het hockeyen?
‘Ik werk als gymdocent en leraar Engels op het Jan van Brabant College in Helmond. Daarnaast ben ik getrouwd en heb ik een zoontje van bijna vijf jaar. Het is wel eens aan de drukke kant, maar prima te combineren. We trainen op dinsdag twee keer met tussendoor avondeten en video-analyse en we trainen op vrijdag. Ik ben dus eigenlijk maar twee avonden in de week van huis. Dat scheelt een heleboel. De zondag is bij ons thuis de enige echte ‘papa-dag’, zo heb ik voldoende tijd voor hockey.’

Heb je vaste gewoontes voor de wedstrijd?
‘Een stukje team-bijgeloof is een banaan eten voor de wedstrijd. Dus dat doet iedereen ook trouw. Ik ook, maar wel met een beetje tegenzin, want ik houd niet zo van bananen. Verder regel ik iedere week de muziek in de kleedkamer.’

Wat eet je voor de wedstrijd?
‘Meestal muesli in de ochtend en dan ergens een keer een stukje peperkoek tussendoor. En dan dus ook die ’trouwe’ banaan.’

Wat is het mooiste en wat is het lelijkste hockeytenue?
‘Ik vind het oude tenue van Tegenbosch nog steeds zo mooi. Dat was een hele mooie kleur blauw. Een lelijk tenue vind ik het tenue van Goirle, dat bruin is niet helemaal m’n ding. En het tenue van Uden vind ik ook niet zo. Maar goed, misschien moet ik niet te hard roepen aangezien wij altijd in het paars-groen op het veld verschijnen.’

Wie is jouw grote voorbeeld in de hockeywereld?
‘Ik heb nooit echt een groot voorbeeld gehad. Ik heb wel heel veel geleerd door te kijken naar anderen. Andy Wijzenbeek – jaren terug mijn trainer – zei altijd tegen mij dat ik goed moest kijken naar de toenmalige spits van dames 1. Zij had niet veel snelheid – ik ook niet, maar zij stond áltijd vrij. Zij liep zo slim en ook qua timing was zij goed. Door naar haar te kijken, heb ik zoveel geleerd en ben ik zelf ook beter geworden.’

Wat is jouw mooiste hockey moment?
‘De eerste keer promotie naar de Overgangsklasse, dat was echt een machtig feestje.’

Welke spelregel moet onmiddellijk worden afgeschaft?
‘Geen idee. Ik vind het in ieder geval goed dat het spelletje iedere keer leuker, beter, sneller en aantrekkelijker wordt gemaakt door regelaanpassingen.’

Wat is jouw grootste blunder op het veld?
‘Niet echt een blunder, maar wij kregen vroeger altijd ‘kneusjestraining’ zoals wij dat zelf noemden. Dat was loopscholing voor mensen die dat nodig hadden (ik dus). De rest mocht dan lekker hockeyen. Heel frustrerend als je dan aan de andere kant van het veld over een hekje aan het huppelen was.’

Ben of ken jij iemand die ‘In the picture’ moet staan? Deel dit dan met ons via redactie@hockey.nl. Vermeld naam, mailadres, telefoonnummer en de reden voor aanmelding.