Kim Lammers: ‘Na Robinson was ik veel van mijn spieren kwijt’

Laren-speelster Kim Lammers is niet de nieuwe Robinson, bleek donderdagavond. Meedoen aan het tv-programma heeft de oud-international veel gebracht, maar het was ook afzien. Wij spraken haar over het avontuur Expeditie Robinson.

Lammers verloor het beslissende duel met Danny Ghosen, zagen we donderdagavond. ‘Het was close, ik verloor echt op 1 seconde, hij was er net handiger in dan ik. Heel jammer, want ik wilde graag terugkomen.’ Achteraf gezien had ze misschien teveel stemmen verspeeld, denkt Lammers. ‘Maar ik wilde niet in het vliegtuig terug zitten met mijn stemmen nog op zak.’

Inmiddels is het voor Lammers alweer een half jaar geleden dat ze op de eilanden zat. ‘Het is mooi om de beelden terug te zien, echt een cadeautje. En het grappige is dat ik nu veel dingen zie die ik toen niet wist.’

Zwaar

Fysiek was de Laren-speelster bij sommige zware proeven licht in het voordeel, maar ook mentaal had ze voordeel van haar sportersbestaan. ‘Ik kan als sporter moeheid en pijn beter uitschakelen, dat heb ik wel gemerkt.’ Toch was het hele Robinson-avontuur ook voor Lammers erg zwaar. ‘Op een gegeven moment voelde ik me niet lekker. Ik had echt buikpijn. En dan ben je ook nog smerig, je stinkt. Dan wil je gewoon thuis in je bed liggen. Dat was voor mij het zwaarste moment.’

De honger was nog niet eens het ergste, schrijft Lammers ook in haar blog, maar wel het feit dat je heel weinig energie hebt. ‘Je voelt je spieren gewoon verdwijnen, je wordt heel slap. Echt, je kan het je niet voorstellen hoe dat voelt. Ik kon het me van tevoren ook niet voorstellen.’

Onderschat

Heeft ze het meedoen aan Expeditie Robinson onderschat? ‘Wel als je denkt dat je daarna weer vol mee kunt doen in de Hoofdklasse’, zegt Lammers eerlijk. ‘Het heeft wel impact gehad op mijn lichaam. Ik was veel van mijn spieren kwijt, dus die ben ik vrijwel meteen na thuiskomst weer op gaan trainen. Die spiermassa heb je redelijk snel terug, maar écht fit zijn om te hockeyen: dat is een ander verhaal. Ik had rare klachten en mijn knie speelde op. Ik ben ook geen 16 meer, dat heb ik wel gemerkt.’

Ondanks dat ze het achteraf gezien heeft onderschat, zou Lammers nu weer de keuze maken om te gaan. ‘Je leeft daar bij de dag. Gaat slapen als de zon onder gaat, en staat op als hij weer opkomt. Dat kan ik hier natuurlijk niet vasthouden, dan lig ik al om 17.00 uur in bed. Maar het ritme van de natuur volgen, buiten zijn, slapen onder de sterrenhemel, dat was wel mooi ja.’

Verwend

De eerste 2 weken na thuiskomst leefde Lammers nog wel in een bubbel, zegt ze. ‘Ik was heel blij om mijn vriendin en familie weer te zien, maar zat ook nog met mijn hoofd op het eiland. Veel dingen heb ik ook niet gemist. Mijn telefoon bijvoorbeeld, en slapen in het zand vond ik ook prima. Je realiseert je dat we zó verwend zijn. We maakten een hele tocht door de jungle om eten te vinden, en hier trek je de koelkast open en kun je kiezen. Ik had me voorgenomen om me bij thuiskomst minder met mijn telefoon bezig te houden, maar dat is niet helemaal gelukt.’

‘Hoop dat Amara wint’

Voorspellen wie er gaat winnen is lastig, volgens Lammers. ‘Het spel gaat echt alle kanten op. Ik hoop dat Amara wint, met haar heb ik veel opgetrokken. En Danny mag wel in de halve finale komen. Hij heeft zich goed staande gehouden alleen op dat eiland, daar heb ik wel respect voor. Dat zie ik nu ook pas goed terug bij het kijken van de afleveringen.’ Als puntje bij paaltje komt, gunt Lammers het iedereen wel om te winnen. ‘Je ziet op tv vooral de spanningen, maar we hebben onderling ook heel veel lol gehad. Voor mij is het nu ook elke week spannend, maar vooral heel erg leuk om te zien.’