Local Hero #6: ‘Ze noemen mij de moeder van Zeewolde’

In de rubriek Local Hero wordt regelmatig een clubheld geïnterviewd. Deze week is het de beurt aan Jolanda Baarspul, vrijwilligster bij HC Zeewolde. Zij werd genomineerd door Wouter van der Meer, van dezelfde club uit Flevoland. Ken jij ook een lokale held? Mail ons dan!

Hi Jolanda, op welke locatie ben je nu?
Jolanda Baarspul: ‘Ik ben nu thuis. Sinds 2018 werk ik niet meer, dus ik ben nu vaak op de club te vinden.’

Wat zijn jouw bezigheden op de club?
‘In 2010 zijn mijn man en ik gevraagd of we de catering voor de kantine van de club wilden oppakken. Dit hebben we acht jaar gedaan en brachten heel veel uren daar door. Omdat het een kleine club is leer je iedereen op de club heel goed kennen. Ze noemen me zelfs de moeder van de club. Ik heb wedstrijdsecretariaat, scheidsrechterscommissie, technische commissie en nog een aantal dingen voor de club gedaan. In 2018 heb ik een herseninfarct gekregen, waardoor ik een jaar uit de roulatie lag. Mensen wisten niet hoe ze met me om moesten gaan. Ik zag er opeens anders uit en zat in een rolstoel, waardoor ze ergens een beetje bang waren om contact met me te leggen.’

Hoe is dat nu?
‘Na verloop van tijd ging het een stuk beter. Ik zit er qua werkzaamheden op de club nu weer middenin. Nadat ik een jaar aan het revalideren was ging ik op een gegeven moment weer vaker naar de club. Aan het begin was het even wennen, maar al snel voelde het, ondanks deze heftige gebeurtenis, weer als vanouds. Vorig jaar september is me gevraagd of ik secretaris wilde worden van het bestuur. Tegelijkertijd kwam er een nieuwe voorzitter en samen zijn we een heel goed team.’

Hoe vaak ben je op de club te vinden?
‘Sowieso in het weekend altijd en doordeweeks meestal bij vergaderingen.’

Waarom denk je dat mensen jou een held vinden?
‘Ik doe al een aantal jaar heel veel voor de club en ik probeer altijd te helpen waar nodig is. Ik denk in mogelijkheden voor HC Zeewolde en probeer er voor iedereen te zijn. Nadat ik terugkwam van mijn herseninfarct merkte ik dat mensen het toch wel stoer vonden dat ik altijd nog naar de club kwam en ook steeds meer ging doen. Tot de dag van vandaag kan iedereen met hun vragen over onze hockeyclub bij mij terecht.’

Wat is jouw mooiste hockeymoment geweest in de jaren op de club?
‘Heren 1 van Zeewolde streed in 2017 om promotie naar de Tweede Klasse. Ze speelden hun beslissingswedstrijden op Leonidas, met andere teams uit de Derde Klasse. Heel veel mensen van de club wilden daar natuurlijk naartoe. We zijn toen met een heleboel supporters  in een bomvolle bus naar Rotterdam gereden. Het was één groot feest, ondanks dat ze net niet gepromoveerd waren. Op zulke momenten kan ik intens genieten van de goede sfeer.’

Zeewolde on tour, richting Rotterdam. Foto: Jolanda Baarspul

Hoe ben je in aanraking gekomen met de club?
‘We hebben twee dochters, die in 2000 begonnen zijn met hockey. Ik vind hockey zelf erg leuk. Mijn man en ik zijn jarenlang met heren 1 elke wedstrijd mee geweest om aan te moedigen. Al was het in Enschede, wij waren van de partij.’

Heb je een speciaal ritueel op Zeewolde?
‘Toen we destijds de bar beheerden, zorgden we altijd voor een lekkere lunch. Als heren 1 een kampioenswedstrijd speelde dachten we na over wat leuk was om na de wedstrijd voor ze te doen. We waren er altijd mee bezig om alles zo goed mogelijk klaar te zetten. Onze kantine stond open voor iedereen. Mensen zeggen wel eens: Was het nog maar zoals toen.’

Wat is het leukste waaraan je hebt meegewerkt op de club?
‘We hadden ieder jaar begin juni het Moonlight-toernooi. Een leuk toernooi, waarbij iedereen verkleed ging. Tussendoor werd er gegeten en in de avond goed gefeest. Dat waren dagen waarop je om acht uur opstond en om vier uur pas weer in je bed lag. Dat soort dagen gaven me echt een voldaan gevoel.’

Foto: Jolanda Baarspul

Welke grote talenten ben jij op Zeewolde tegengekomen?
‘Wij zijn natuurlijk een klein clubje en we hebben daarom ook een aantal jongens zien vertrekken naar grotere clubs zoals Kampong en Almere. Bjorn Kellerman heeft eerst bij ons gehockeyd en is uiteindelijk naar Kampong gegaan. Hij is echt een grote internationale speler geworden. In juni komt hij een clinic op de club geven voor de jongste jeugd, wat heel leuk is voor de kinderen.’

Wanneer is een jaar op de club geslaagd voor jou?
‘Als we als club een goed jaar hebben gehad qua organisatie. We zijn altijd blij als we leuke dingen, zoals een paastoernooi of een slaapweekend, kunnen organiseren en mensen blij maken. Het is belangrijk om een goede technische commissie te hebben en een goed bestuur, die goed met elkaar kunnen praten.’

Hoe is de derde helft op jullie club?
‘We hebben een paar keer per jaar Super Sunday en in oktober hebben we Oktoberfest. Ondanks dat we niet heel veel teams hebben doen we er alles aan om de bar lang open te houden en ervoor te zorgen dat iedereen lekker met een biertje op de club blijft hangen. Mijn man en ik zijn bijna altijd van de partij. Aan gezelligheid dus geen gebrek.’