Van droom naar nachtmerrie: het bijzondere verhaal van HC Schaap

Michiel van de Stadt (25) leefde zijn droom. Hij verkaste afgelopen zomer voor het hockey met zijn vriendin naar Spanje en stond met FC Barcelona bovenaan de División de Honor. Zelf was hij topscorer, mede dankzij zijn sleeppush. Tot het noodlot toesloeg.

Van de Stadt werd ziek. Ongeneeslijk ziek. Hij bleek kanker te hebben. Een agressieve vorm waar er wereldwijd maar een kleine honderd gevallen van zijn gemeld. Een zeer zeldzame variant van wekedelen tumor. Maar wie met hem spreekt, praat niet met een patiënt. Van de Stadt is hoopvol. Er klinkt vertrouwen uit iedere zin.

Eind vorig jaar voelde Van de Stadt zich niet zo goed. Niet helemaal fit. Misschien lag het aan de plek waar hij moest spelen. Uit bij Egara, midden in de bergen. Waar het niet warmer dan een graad of vijf was. Hij gaf het weer de schuld. Dat deed hij ook toen FC Barcelona een week later om de Copa del Rey speelde in Valencia, waar het zo’n 25 graden was. Van de Stadt bedacht zichzelf dat hij even niet zo goed tegen de warmte kon. Pas toen zijn ploeg de zaal in trok en hij ook daar als een van de eersten moe werd, klopte er iets niet. Van de Stadt hoorde altijd bij de meest fitte spelers.

Michiel van de Stadt

Misschien was het corona. Hoewel hij in de Spaanse competitie wekelijks getest werd, zou het best het virus kunnen zijn, zo bedacht hij zich. Dus besloot de oud-speler van HBS, Bennebroek en HIC toch maar naar de doktor gegaan. Dat was op 31 december vorig jaar. Toen ging het hard.

Extreem zeldzame vorm van kanker

Van de Stadt werd doorgestuurd naar het ziekenhuis. Daar hoorden de artsen wat onnatuurlijks bij zijn longen. Op een longfoto bleek dat er drie liter vocht in zat. Later bleek ook nog dat er uitzaaiingen waren in zijn lever, mild en endeldarm en dat de geboren Haarlemmer ook besmet was met het coronavirus. Zo lag hij tijdens de jaarwisseling geïsoleerd in een Spaans ziekenhuisbed met een gigantische stapel slecht nieuws.

Hoe slecht het nieuws precies was, werd in Spanje niet duidelijk. Van de Stadt had een extreem zeldzame vorm van kanker. Alle Spaanse onderzoeken deelde Van de Stadt als second opinion met zijn zus, die werkt in het Amsterdam UMC, op de afdeling oncologie.

Michiel van de Stadt

‘De afgelopen periode was een rollercoaster’, blikt Van de Stadt terug. Een rollercoaster is nog zacht uitgedrukt. ‘Een half jaar geleden had ik geen idee of ik er nu nog zou zijn’, zijn de woorden die volgen. Begin februari vloog hij met zijn vriendin Sanne terug naar Nederland. Daar kwamen ze er in het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis – één van de meest toonaangevende kankerziekenhuizen ter wereld – na veel onderzoek achter met welke tumor hij te maken had. ‘Het is eigenlijk een fout in mijn DNA. Heel ongelukkig dus. Ik had er niks aan kunnen doen.’

HC Schaap

Zijn drie beste vrienden kwamen direct in actie toen zij het slechte nieuws hoorden. Tobias Vink, Paul Reinders Folmer en Gijs Bouws richtten nog voor Van de Stadt’s vertrek naar Spanje als vriendengroep ‘HC Schaap’ op.

Vier vrienden die het vermogen hebben om over elk onderwerp slap te kunnen lullen en daarnaast een enorme passie voor hockey hebben. Al snel werd het vele gepraat omgetoverd tot ‘blaten’, het geluid dat schapen maken. Hierdoor noemden de vier vrienden elkaar schapen en de naam Hockey Club Schaap kwam tot leven.

Dit bericht bekijken op Instagram

Een bericht gedeeld door HC Schaap 🐑 – read our story (@hcschaap)

Toen bij het drietal het slechte nieuws binnenkwam, pakten de vrienden door. Ze maakten een HC Schaap sponsorshirt – ontworpen door Reinders Folmer – om zo hun vriend een hart onder de riem te steken en om geld op te halen. Eerst bedoeld voor het afvinken van de bucketlist van Van de Stadt zelf, maar daar wilde hij niet aan. ‘Ik neem geen geld aan van vrienden. Het geld kan beter naar het ziekenhuis zelf. Alles moet naar het kankeronderzoek. Dat deze vorm in de toekomst wel te bestrijden is.’

Het shirt van HC Schaap gaat inmiddels de wereld over. Letterlijk. Waar de polo’s eerst gedragen werden door vrienden, lopen nu ook onbekenden in de shirts.

De shirts zijn hier te koop. Wil je liever een losse donatie doen, dan kan dat natuurlijk ook.

Acht chemo’s achter elkaar

Inmiddels heeft Van de Stadt acht chemo’s gehad. ‘Ik zou er eigenlijk zes hebben. Bij hoge uitzondering zeven. Acht rondes is wel echt heel veel. Er moesten speciale onderzoeken gedaan worden om te kijken of mijn lichaam dat wel aankon. Wat bleek: na zeven rondes was mijn hart nog beter dan een normaal iemand die begint met chemo. Ik heb een sportershart. Dat geeft hoop.’

Die hoopvolle momenten zijn nodig, want de prognose is slecht. ‘Ik zit af en toe echt wel even heel hard te huilen. Maar alles gaat boven verwachting goed. Daar put ik hoop uit. Misschien is het valse hoop, maar anders voelt het als opgeven. Dat zal ik nooit doen.’

Maar hoe zit het met Van de Stadt’s bucketlist? ‘Ik wil nog veel van de wereld zien. De Transsiberië Express bijvoorbeeld. Samen kinderen krijgen, maar dat is misschien niet realistisch in deze situatie. Mijn lijst is eindeloos.’ Van de Stadt heeft een ding al afgestreept: ‘Ik heb Sanne ten huwelijk gevraagd. In september gaan we trouwen in Spanje.’

‘Mijn vader zegt altijd: je kan gelukkig zijn en verdriet hebben. Ik ben eigenlijk nog nooit zo gelukkig geweest samen.’