De Nederlandse powerchair-hockeyers zijn in De Rijp afgelopen zondag Europees kampioen geworden. In de finale waren de Oranje-spelers met 7-2 te sterk voor Italië. ‘De echte finale was eigenlijk de halve finale’, vond bondscoach Paul Mennink. Toen wonnen de Nederlandse rolstoelhockeyers in een bijzonder spannend duel nipt met 6-5 van België. Regerend wereldkampioen Nederland prolongeerde in De Rijp de Europese titel. ‘We zijn nu nóg meer de te kloppen ploeg.’
De powerchair-hockeyers, die in elektrische rolstoelen met 5 tegen 5 wedstrijden spelen, kwamen de poulefase ongeschonden door op het EK. De 1e wedstrijd werd met 9-1 van Zwitserland gewonnen, en tegen Spanje werd het maar liefst 16-1. ‘De spannendste poulewedstrijd was die tegen Duitsland’, stelt Mennink. ‘Die wonnen we uiteindelijk met 4-2, maar daar hadden we echt wel moeite mee.’
Spannende halve finale
In de halve finale trof Oranje België, de tegenstander in zowel de afgelopen WK- als EK-finale. ‘Dat was, achteraf gezien, eigenlijk de échte finale van het toernooi’, vond Mennink. ‘Daarin kreeg onze aanvoerder Kamal Tahtahi een, vond ik, onterechte rode kaart. Zijn stick werd gehaakt, waardoor deze omhoog ging en tegen een tegenstander aankwam. Dat werd gezien als het slaan van een tegenstander.’
Oranje moest dus, bij een stand van 6-4, verder met 4 spelers. ‘Toen scoorde België snel daarna de 6-5. Maar vervolgens miste een Belgische aanvaller een grote kans, waarna hij uit frustratie met zijn stick tegen de boarding sloeg. Hij kreeg ook rood, waardoor het 4 tegen 4 werd. Uiteindelijk wonnen we met 6-5, maar het was dus wel een enorm spannende wedstrijd.’
‘Kippenvelmoment’
Door de rode kaart was aanvoerder Tahtahi geschorst voor de finale. ‘Voor de wedstrijd was er een kippenvelmoment’, vertelt Mennink. ‘Zowel de Nederlandse als de Italiaanse selectie reed met zijn allen naar de hoek van waaruit Tahtahi, 1 van de beste spelers van de wereld, moest toekijken. Als een eerbetoon.’ Ook zonder Tahtahi won Oranje de finale overtuigend: met 7-2.
Door de prolongatie van de titel is Oranje nog meer de te kloppen ploeg dan het al was, stelt Mennink trots. ‘De Italianen volgen ons bijvoorbeeld echt. Ze analyseerden de WK-finale tot in detail voor ze de finale tegen ons speelden.’ Lachend: ‘Voor de wedstrijd vroegen ze of 3 gouden medailles niet te zwaar zijn om mijn nek, of het niet eens tijd werd om te stoppen.’
Trots op jonge spelers
Maar die medailles zijn zo zwaar niet: Mennink gaat nog wel even door. ‘Ik ben enorm trots op het team. Bij sommige ploegen zie je dat er 1 heel talentvolle speler is, en dat de rest in dienst van hem of haar rijdt. Bij ons is iedereen hockeyend goed, waardoor het heel leuk is om naar te kijken. En het meest trots ben ik nog wel op de jonge spelers – onze jongste speler is 16 – die hebben laten zien dat ze onder druk ook heel goed kunnen spelen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.