Ze werd op Delfshaven voor het eerst echt geconfronteerd met mensen die wel willen hockeyen, maar daar niet de financiële middelen voor hebben. Spelers en ouders die het amper voor elkaar konden krijgen om een shirt, een stick of schoenen te fixen. Het leidde er uiteindelijk toe dat hockeydier Erna Truijens de Sportspullenbank oprichtte. Een organisatie die sportmaterialen inzamelt en gratis uitdeelt aan mensen die het zich niet kunnen permitteren om een sportoutfit te kopen.
Tientallen sticks, rekken vol shirtjes van onder meer Victoria, Rotterdam en ook Oranje, boxen vol keeperslegguards en –helmen. Maar ook stapels onuitgepakte dozen, kisten vol bokshandschoenen en rijen vol andere sportshirts en –schoenen in alle kleuren van de regenboog. Wie de opslagplaats van de Sportspullenbank in een voormalig industrieel gebouw in de Rotterdamse wijk Delfshaven binnenstapt, komt ogen tekort.
Ook initiatiefnemer Truijens is amper te missen. Het oud-bestuurslid van HC Rotterdam is niet alleen in een opvallend zilveren jurk gehuld, maar praat ook vol energie, ideeën en bevlogenheid over de door haar opgezette organisatie.
De Sportspullenbank richt zich zeker niet alleen op het hockey, maar het was wel haar functie bij HCR die het balletje aan het rollen bracht. ‘Mijn twee zoons hockeyden bij Rotterdam. Zo rolde ik het verenigingsleven in. Ik hielp mee met het organiseren van toernooien, rolde een campagne over sportiviteit uit en kwam ook in het bestuur terecht. Daar hield ik mij bezig met maatschappelijke zaken: destijds een nieuwe tak van sport binnen de hockeywereld.’
Geen diversiteit in de wijken
Toen Truijens in contact kwam met de jongere hockeyclub Delfshaven viel haar iets op. ‘Deze vereniging ligt aan de rand van een achterstandswijk. De bedoeling was dat die vooral kinderen met allerlei etnische, economische en sociale achtergronden zou aantrekken. Maar ik kwam er al snel achter dat die mix ontbrak, een uitzondering daargelaten. Ouders weten soms niet eens dat er een sportvereniging in de buurt is. Ze hebben wel wat anders aan hun hoofd. Of ze hun kinderen überhaupt eten kunnen geven: die zorg staat voorop.’
Het idee voor de Sportspullenbank was geboren. Op tal van verenigingen staan containers waarin nog te gebruiken sportartikelen worden verzameld. Truijens: ‘Soms delen we die kleren gewoon uit of koppelen we dat aan een bepaalde activatie. Daarnaast weten maatschappelijke organisaties ons te vinden. Zij vormen een brug tussen ons en de doelgroep, of dat nu dakloze jongeren zijn of kinderen die het financieel zwaar hebben.’
Te hoge drempel
Waar voetbalschoenen, basketbalshirts en bokshandschoenen niet aan te slepen zijn, liggen er nog honderden sticks, shirts en andere hockeyspullen klaar voor gebruik. Dat hockeymaterialen minder gewild zijn, ligt volgens Truijens vooral aan de cultuur rondom hockey. ‘Onze sport is volledig gericht op verenigingen. Wie geen geld heeft om lid te worden, maakt aanspraak op een bijdrage van het Jeugdsportfonds. Vaak is dat nog niet genoeg en vult de vereniging dat via sponsoring aan. Heel nobel, maar voor deze doelgroep is de drempel om lid te worden dan alsnog te hoog. Niet alleen omdat de ouders moeten bedelen om geld, wat zij als schaamtevol ervaren. Ook komen er nog kosten bij als consumpties, teamuitjes, het zijn van rij-ouder, het tenue, stick en schoenen. De optelsom maakt het voor hen gewoon niet reëel om hun kind lid van een sportclub te maken.’
De oplossing ligt volgens Truijens in een cultuuromslag. Niet uitgaan van de vereniging, maar van de leefomgeving van de kinderen. ‘Begrijp mij niet verkeerd: ik ben een verenigingsdier in hart en nieren. Maar voor deze doelgroep werkt dat dus niet. We zetten we steeds meer activiteiten in de wijk op. Zo starten we binnenkort met een serie van hockeyclinics in Delfshaven: iedere week met een ander thema. De kinderen hoeven alleen maar de deur uit te lopen en het dichtstbijzijnde plein op te gaan. Materialen krijgen ze van ons.’
Volgens Truijens heeft deze werkwijze effect. ‘We hebben al een paar pilots met succes gedraaid. Kinderen komen niet alleen in groten getale opdagen, maar blijken ook nog eens ontzettend talentvol. Dat laatste is geen doel op zich. Sterker nog, het gaat vooral om het bevorderen van de gezondheid door te bewegen en het vergroten van de sociale cohesie in de wijk. Maar vanuit de topsportgedachte is dat talent voor de grote clubs natuurlijk wel interessant.’
Shirtje van Matla
Hoewel de KNHB niet direct betrokken is, toonden onder meer Oranje dames hun betrokkenheid met de Sportspullenbank. Zo leverde international Frédérique Matla persoonlijk een stapel shirts en rokjes. Dé kans voor de aanwezige jonge leden van HC Delfshaven om direct een handtekening op hun kersverse shirt te laten zetten.
Truijens blijft intussen onvermoeibaar. ‘Het is een proces van lange adem, maar loslaten doe ik niet meer. Wij bevoorraden nu Zuid-Holland, dankzij alle materiële steun die wij kosteloos krijgen. Het zou natuurlijk helemaal mooi zijn als een initiatief ook in andere regio’s wordt opgepakt. Maar dat gaat niet vanzelf. Toch geloof ik er heilig in dat dit dé weg is om deze doelgroep in beweging te krijgen.’
3 Reacties
reneclumpkens
Hulde. Echt "out of the box" denken.
edwin-smolders
Een fantastisch initiatief van een bevlogen persoonlijkheid. Ik heb er ooit rond mogen kijken en een presentatie over het hoe en waarom van dit sociaal maatschappelijke initiatief mee mogen maken. Was, ben en blijf er erg van onder de indruk. Geweldig werk Erna 👍👍👍. Dit zijn voor mij de echte helden van de sport.
sjangfijen@gmail.com
KIJK, en daarom houd ik van hockey: strijdend voor succes bij Oranje of de club en gelijktijdig sociaal geengageerd, getuige Frederique Matla die haar kast leegruimt om een ander te helpen. Meer dan een doelpunt waardig. Mooie goal Frederique. Groet, Sjang