Van Eemsmond naar Walcheren: aflevering 1

In onze nieuwe rubriek van Eemsmond naar Walcheren, bellen we aan bij alle clubs die we tussen deze uithoeken tegenkomen. Geloof ons, dat zijn er heel wat. We starten onze telefonische roadtrip door het land bij de meest noordelijke vereniging, in Eemsmond uit Delfzijl. Voorzitter Abel Jan Smit praat ons bij over zijn club.

Abel Jan, kan je Eemsmond in vijf woorden beschrijven?
‘Klein. Laagdrempelig. Goed veld. Hockey als basis. Dat zijn er vier hè?’

Op die vijfde komen we vast nog wel. Hockey als basis, waarom benadruk je dat?
‘Op verschillende clubs, vooral de grotere, is het verenigingsleven een soort subcultuur. Een plek waar je als gezin of als team het hele weekend doorbrengt. Zo is dat hier niet. Leden komen om te hockeyen, maar blijven niet de hele dag hangen. Het gaat dus vooral om de sport.’

Het onderkomen van Eemsmond in volle glorie. Foto: Facebook Eemsmond

Vind je dat jammer?
‘Het is hoe het is. Het heeft ook te maken met onze kleinschaligheid. We hebben maar 150 leden. Hoe je het wendt of keert, Delfzijl heeft niet echt een hockeycultuur. We hebben, behalve een veteranenteam waar ik zelf in speel, alleen jeugd hier rondlopen. Misschien is dat een goed vijfde kenmerk van onze club. Boven de achttien jaar zijn leden moeilijk te behouden. Dan gaan ze studeren en vliegen ze uit. We doen het ermee en je hoort mij niet klagen. Met de leden die er zijn, maken we er wat moois van.’

Wat maakt jullie anders dan andere clubs?
‘Ik denk niet dat ons karakter heel anders is dan andere kleine clubs in Groningen. Verenigingen als Bedum, Winsum en Westerkwartier zitten in hetzelfde schuitje. Doe maar gewoon, dan doe je gek genoeg. Lekker hockeyen, op een zo goed mogelijke manier. Maar het gaat hier niet om kampioensaspiraties. Leuk als het lukt, natuurlijk. Maar voor ons is het vaak al een uitdaging om de teams rond te krijgen.’

Voorzitter Abel Jan Smit, die na zes jaar een opvolger zoekt. Foto: Abel Jan Smit

Kan je een voorbeeld geven?
‘Iedereen kent wel de spelers die je toch maar een jaartje eerder doorschuift. Of voor wie je dispensatie aanvraagt. Maar specialer is ons A-team. Dat is een mixed team van jongens en meisjes. De oorzaak is zo simpel als het maar kan: we hadden er te weinig. Dit was de enige manier om deze spelers te behouden. We zijn er trots op dat het toch, met een omweg, lukt. Dat team zit in de jongenscompetitie. Meestal gaat dat best goed. En af en toe kom je een hork tegen die het stom vindt om tegen meisjes te hockeyen. Wat ons trouwens echt anders maakte dan andere clubs was ons oude clubhuis, dat helaas een aantal jaar geleden door een brand is verwoest. Een prachtig oud boerderijtje. Kneuterig, vol oude meuk. We zijn blij met het clubhuis dat er nu staat, maar dat is nog niet zo doorleefd als wat er was.’

Wat is het laatste nieuws uit de bestuurskamer?
‘Los van alle corona-ontwikkelingen, zijn we als bestuur op zoek naar onze opvolgers. We doen het nu alweer zes jaar met z’n drieën. Door de pandemie waren de laatste twee seizoenen niet de leukste. Het is zo lastig om je leden goed te binden, als je ze amper ziet. Maar ons schip ligt op koers, dus is dit een goed moment om eruit te stappen. Dat doen we alleen als er nieuwe mensen klaarstaan. En die zijn er nu nog niet. Dus mocht iemand zich geroepen voelen…?’

Een jeugdteam aan de lunch in het nieuwe clubhuis van Eemsmond. Foto: Facebook Eemsmond

Wie is de beste speler die jullie ooit hebben gehad?
‘De eerste die mij te binnen schiet, is Reinier Henneman. Da’s een jongen die hier op Eemsmond is begonnen en op jonge leeftijd al naar Hattem vertrok. In de Hoofdklasse heeft hij bij Pinoké, Hurley en Klein Zwitserland gespeeld. Bij Groningen heren 1, in de Overgangsklasse, speelt er nu ook eentje van onze club, Daniël Metzlar.’

Wat is het best bewaarde geheim van Eemsmond?
‘Dat we hier in een grijs verleden een memorabel seniorentoernooi hebben gehouden. Het Toernooi der Elementen, bedoeld voor teams uit de Tweede Klasse. Dat heeft zeker tien jaar bestaan. Een semi-prestatie toernooi, zo heette het. Het ging dus echt niet alleen maar om het winnen. Veel geheimen van toen zijn in de tenten achtergebleven. Dan heb je het over zo’n dertig, misschien wel veertig jaar geleden. Onze hoogtijdagen, waarin we 250 leden hadden. Een mooie tijd. Maar zoals het nu is, is het ook goed. We zijn niet snel ontevreden.’

Tot slot. Wat is bij jullie de prijs van een biertje, een tosti en een cappuccino?
‘Voor een flesje bier betaal je 1,75 euro. Een tosti, de specialiteit van het huis, kost 1,50. Aan de prijs van een cappuccino kan ik je niet helpen. Dat hebben we niet. Maar onze koffie verkeerd is overheerlijk.’