Zelfs vaders willen Zutphen niet coachen: ‘Doen het nu maar zelf’

Er was lichte paniek, afgelopen zomer bij Zutphen. Hun heren 1 kwam zonder trainer/coach te zitten, vlak voor de start van het nieuwe seizoen. De derdeklasser zocht met man en macht naar een oplossing. Die kwam er. En toch eigenlijk ook weer niet. 

Want wie o wie moet in vredesnaam het stokje overnemen bij de ambitieuze mannenploeg? Budget voor een nieuwe coach was er niet echt. De ploeg startte ook zelf een grootse zoektocht. Deed oproepen via social media, zette de vacature meermaals online, benaderde oud-trainers en coaches en keek tot slot de groep hun vaders nog eens lief aan. 

Het bleek allemaal tevergeefs. Niemand wilde de zeventienkoppige groep uit de Hanzestad helpen. Massaal verkassen naar een club in de buurt, stoppen met hockey of naar een ander team? Nee. Natuurlijk niet, zo besloten ze. De groep bleef bij elkaar. De ploeg is al zo lang samen en de band zo sterk, dat ook hier een oplossing voor gevonden moet worden. Na wat wikken en wegen waren ze eruit: ze gingen elkaar coachen. 

Liever spelen dan coachen

Althans, de vier wat ervarenere spelers staan om de beurt voor de groep. Afgelopen weekend was Jasper Verschuur aan de beurt. Zijn tactische plan? Dat is er eigenlijk niet. Op bezoek bij Westerduiven werd toch alweer de derde overwinning van het seizoen – waarin pas vier duels zijn gespeeld – binnen gesleept. ‘Op zondag bepalen we een uur voor de wedstrijd wie er coach wordt. Nee, daar staan we eigenlijk niet om te springen. Ik hockey veel liever gewoon.’

Steven Hetebrij (een van de spelers) links in de dug-out als coach.

Verschuur is met zijn 32 jaar de oudste van de groep. Coachte zijn hele leven jeugdteams en haalde daar zelfs een aantal diploma’s voor. Trainen en coachen zit dus in zijn bloed. Ook de drie andere ‘coaches’ hebben wat ervaring. Durven voor een groep te staan, spelen al jaren in het team en zijn wat ouder dan de rest. Maar het viertal deelt dezelfde mening: ze staan liever binnen de lijnen dan daarbuiten. 

‘Tja, ik hoop nog steeds op de komst van een coach’, geeft Verschuur aan. ‘We hebben het goed overlegd met de ploeg. Of we niet alle zeventien een keer voor de groep moeten staan bijvoorbeeld. Of dat je als coach ook gewoon speelt. Maar dat leken ons geen goede opties. Toen bleef dit over. Zie het als een opoffering inderdaad. Het is uit nood geboren.’

‘Het kan soms even botsen’

Maar je teamgenoten coachen, is niet altijd eenvoudig. Ook Verschuur weet dat. Je moet als eindverantwoordelijke soms harde keuzes maken. Ook in Zutphen. ‘Ja, in de wedstrijd kan het soms even botsen’, is hij eerlijk. En meteen volgt een ware coach-opmerking: ‘Zolang je maar uit kan leggen waarom je iets doet. Dat is belangrijk. Het beste team moet op het veld staan. En na de wedstrijd doen we hoe dan ook nog even een biertje.’

Het viertal bereidt op vrijdag ook de training voor. Op woensdag hebben ze wel een trainer. Een verademing voor Verschuur, die de ambitie van de groep ondanks de omstandigheden niet onder stoelen of banken steekt. ‘Dit seizoen willen we in de top-4 eindigen. En volgend seizoen sluit er veel talentvolle jeugd aan. Dan moeten we zo snel mogelijk uit zien te komen in de Tweede Klasse.’

Aanvoerder Piedro Kohlmann en Jemsey Kersten.

En dan het liefst met een coach. Hoe ziet de perfecte coach voor de mannen van Zutphen er precies uit? Verschuur grijpt zijn kans voor een oproep: ‘Voor het geld moet je het niet doen, er is geen tot vrijwel geen budget beschikbaar. Het moet een persoon zijn die op vrijdag en zondag een biertje mee drinkt. De lijnen uit kan zetten, onze gezelligheid begrijpt, maar wel gewoon serieus is. En wat ervaring in de Derde Klasse kan ook geen kwaad.’

Zondagochtend wordt er weer opnieuw bekeken wie de leiding neemt. Want de thuiswedstrijd tegen laagvlieger Steenwijk moet met de Gelderse ambitie gewoon gewonnen worden. 

Ben jij geïnteresseerd om coach te worden bij Zutphen? Stuur dan even een mailtje!