De keeper van Nuenen is 49 jaar: ‘Ik geef liefdesadvies aan mijn team’

Hij is een van de oudste spelers in de hoogste vier competities van ons land. Zo niet, de oudste. Rajendre Roepers stond zondag onder de lat bij de mannen van Nuenen, in de Eerste Klasse. De keeper heeft de respectabele leeftijd van 49,5 jaar. ‘Tegenstanders denken vaak dat ik de manager ben.’

Hij hoopte erop. Dat-ie net als in de vorige twee seizoenen ook dit hockeyjaar een wedstrijdje zou keepen. Zondag was het zover, in de laatste wedstrijd van het seizoen. Best-uit. Nota bene in zijn eigen woonplaats. Een cadeautje, omdat hij ook dit jaar er elke week bij was. ‘Mooier kon bijna niet. En er stond voor hen ook nog veel op het spel. Ze hadden zich veilig kunnen spelen, als ze van ons hadden gewonnen. Maar dat gebeurde niet. Het werd 3-3. Geen topuitslag voor een keeper, al heb ik nog best wat ballen gepakt. Ik zag de tegenstanders al kijken: zo’n oude man in het doel, dat is kat in het bakkie. Nou, mooi niet.’

‘Weet je dat ik daar het meest bang voor was? Dat ik voor schut zou staan. Dat ze zouden denken: wat een stomme beslissing om dat oudje te laten keepen. Dat ik weet-ik-hoeveel door mijn benen door zou laten gaan. Het team teleur zou stellen. Want wat wil ik het graag goed doen. Juist omdat ik veel ouder ben, wil ik mezelf bewijzen. Bewijzen dat ik echt nog wel mee kan komen. Dat je nog wel wat kan, ook als je bijna vijftig bent.’

Roepers op archiefbeeld. Foto: eigen beeld

Twintig jaar geleden ook in de Eerste Klasse

Hij vertelt het in een sneltreinvaart. Met een overdonderend enthousiasme. Je zou er bijna zelf zin in krijgen om te gaan keepen. De vreugde en dankbaarheid spat er vanaf bij Roepers, die zelf ook heus wel beseft dat zijn verhaal bijzonder is. Hij noemt zichzelf een hockeynomade. Reeg in de afgelopen jaren de clubs aaneen. Via Nieuwegein en Laren belandde hij IJsseloever. Daar keepte hij twintig (!) seizoenen terug ook in de Eerste Klasse.

Na tussenstops in Best en Helmond kwam Roepers zes jaar geleden in Nuenen terecht. ‘Daar hadden ze een keeper nodig bij Heren 2. Op dat moment was ik 43 jaar. De meesten zouden dan allang bij de veteranen hockeyen. Maar dat is mij nooit gebeurd. Ik weet ook niet of ik dat zou willen. In die wedstrijden is altijd zoveel gedoe en negativiteit. Bovendien wil ik in een team zitten waar iedereen er helemaal voor gaat.’

Na drie jaar in het tweede, was er weer een vacature in Nuenen. Ditmaal bij Heren 1, waar ze wel een ervaren reservekeeper konden gebruiken. ‘Ik trainde al weleens mee. En dat zijn we sindsdien elke week gaan doen. Ik sla geen training over. De teamtrips, de uitjes. Ik ben overal bij. Echt onderdeel van het team. Ze zeggen dat ze niet merken dat ik veel ouder ben. Dat vind ik aardig van ze.’

In het kringetje met nummer 1 bij Nuenen. Foto: eigen beeld

De grijze vent, die niet meer mega-atletisch gebouwd is

‘Maar soms kun je er niet onderuit. In de winter gingen we naar Alicante met het team. Bleek dat ik precies dertig jaar ouder was dan een teamgenootje. Schitterend, toch? Ik heb een speciale rol, ben ook een half vertrouwenspersoon. Jonge gasten komen bij mij als ze liefdesadvies nodig hebben. Aan de andere kant spreek ik ze soms ook vaderlijk toe als het een keer te laat is geworden in de stad.’

Natuurlijk krijgt Roepers weleens wat verbaasde blikken te zien. ‘Tegenstanders denken vaak dat ik de manager ben. Niet zo gek natuurlijk als ze zo’n grijze vent zien lopen die niet meer mega-atletisch gebouwd is. Ze weten niet wat ze zien als ik daarna een keeperspak aantrek. Elke wedstrijd ga ik mee inspelen. Soms zit ik bij de wedstrijdselectie, soms klim ik daarna over het hek en doe mijn pak weer uit. Ik doe ook niet meer mee bij andere teams. Op zondag wil ik maar op een plek zijn. Daar waar mijn team speelt, Nuenen Heren 1.’

Natuurlijk maken ze weleens grappen over Roepers z’n leeftijd. ‘Daar doe ik zelf ook heel hard aan mee. Want van een groot deel van het team had ik makkelijk de vader kunnen zijn. Dan zeg ik tegen ze dat het maar goed dat is hun moeder vroeger niet heb ontmoet. Omdat ze anders mijn zoon waren geweest, haha.’

Nuenen Heren 1, met staand in het midden Roepers (zesde van rechts).

Nieuw record-verschil, van 35 jaar

Afgelopen seizoen bereikte dat leeftijdsverschil een nieuw record, vertelt Roepers lachend. ‘Onze Guus deed met ons mee. Dat mannetje speelt bij ons in de C’tjes. Die was pas veertien jaar. 35 jaar jonger dan ik, haha. En twee jaar jonger dan mijn oudste dochter. Schitterend. Ik vind het allemaal maar mooi dat ik op mijn leeftijd nog een beetje mee kan komen. Wie van mijn leeftijd doet op zo’n niveau mee? Ik ben ze nog niet tegengekomen. Bij ons valt weleens iemand in van de veteranen, die is midden veertig. Maar verder ken ik weinig echt oude spelers in onze competitie.’

Natuurlijk heeft Roepers al nagedacht over volgend seizoen. ‘Stoppen? Dat is nog helemaal niet aan de orde. Geen denken aan. Als ze mij willen hebben – en gelukkig is dat zo – dan sta ik er weer in augustus. Sta ik op mijn vijftigste in het doel in de Eerste Klasse. Het lijkt me te gek als ik dat kan zeggen.’