Clubicoon Van der Velden maakte van alles mee bij Oranje-Rood

Dertien seizoenen kwam ze uit voor Oranje Zwart en later Oranje-Rood, maar nu is het klaar. Eindhovens clubicoon Daphne van der Velden (30) was erbij tijdens de promotie naar de Hoofdklasse, de strijd tegen degradatie en het bereiken van de play-offs. ‘Het is mooi geweest.’ 

Drie grote spandoeken vulden de leegte op het complex van Oranje-Rood. Spandoeken voor Van der Velden, die haar laatste hockeywedstrijd speelde (1-1 tegen HGC). De verdedigende middenvelder deed na afloop een ererondje langs het veld en langs de spandoeken. Waar achter de hekken haar familie stond. Aangekomen bij haar gezin brak ze. 

‘Zij stonden eerst te huilen’, blikt Van der Velden terug op haar ronde. ‘Het was emotioneel. Ik heb lang naar dit moment toegeleefd. Ik twijfelde vorig jaar al om te stoppen, maar dan was het niet zoals ik het had willen doen. Ik heb nu naar alle laatste-keer-momenten toe kunnen leven.’ 

Haar club werd ‘beter en beter’

Van der Velden maakte in haar dertien seizoenen veel mee op de club. In haar eerste seizoen promoveerde ze direct naar de Hoofdklasse. ‘Daar had ik geluk mee. Ik heb nooit weg gehoeven, want we werden beter en beter.’ De ploeg eindigde dat seizoen direct op een achtste plek in de Hoofdklasse en besloot de drie seizoenen die volgden telkens op een vijfde plek.

Het hoogtepunt voor de 25-voudig international kwam in het seizoen 2016-2017. In het eerste jaar van fusieclub Oranje-Rood greep haar ploeg het vierde playoff-ticket. ‘Dat was supergaaf om mee te maken. Een droom die uitkwam. Dat zijn zeker de momenten waar ik aan terugdenk nu.’ De ploeg haalde drie jaar op rij de play-offs, maar strandde telkens in de halve finale.

Daphne van der Velden in duel met Sophie Schlatmann. Foto: Perry van de Leuvert/Orange Pictures

‘Mijn debuut was niet zo spannend’

Maar ook haar interlands zijn momenten waar ze graag naar teruggrijpt. ‘Mijn debuut was niet zo spannend. Dat was in een leeg Wagener Stadion tegen Zuid-Afrika.’ Van der Velden begint over het EK van 2011. ‘De finale tegen Duitsland in Mönchengladbach. De regen viel met bakken uit de lucht. Iedereen maakte na de titel buikslidings over het veld.’ Ze gaat verder: ‘Ik ben in Zuid-Afrika geweest op trainingskamp en heb een Champions Trophy gespeeld in Rosario en in eigen land. Bij die wedstrijden kwamen wel wat andere zenuwen kijken dan de wedstrijden die ik nu speel. Ik koester die momenten.’

Toch voelde de Eindhovense zich bij Oranje-Rood altijd het meest op haar gemak. ‘Dit is mijn thuis. Hier voelde ik me het beste. Hier speelde ik ook beter dan bij het Nederlands team.’ Nadat ze afviel voor de Olympsche Spelen van 2012, werd ze in 2013 nog voor een paar interlands gevraagd. Daarna was het klaar met de interlandcarrière van Van der Velden. ‘Ik groeide niet voldoende door. Het heeft zo moeten lopen denk ik.’

Oranje-Rood Dames 1 in warming-up shirts voor Daphne Voormolen. Op de achtergrond het spandoek voor Daphne van de Velden. Foto: Perry van de Leuvert/Orange Pictures

Beetje bij beetje loslaten

Dit seizoen wilde ze alles nog een keer meemaken. Ze gaf haar aanvoerdersband af aan Lisa Scheerlinck, om meer met zichzelf bezig te zijn. Een lekker seizoen draaien, zonder rompslomp. ‘Ik ben blij met die keuze. Mijn rol veranderde binnen de ploeg niet. Ik heb het zo een beetje los kunnen laten, waardoor ik extra kon genieten.’ 

De promotie en play-offs waren Eindhovense succesverhalen. Dit seizoen eindigde de ploeg echter op een negende plek. Een dieptepunt sinds de fusie. ‘Het resultaat is jammer, maar was wel ingecalculeerd. We hebben minder kwaliteit dan voorgaande jaren. We hebben een jonge ploeg en missen spelers die het verschil kunnen maken. Spelers als Laura Nunnink of Freeke Moes.’ 

Van der Velden heeft vertrouwen in de selectie van Stefan Duyf. ‘Als de ploeg bij elkaar blijft, komt het vanzelf.’ En dat kan Van der Velden natuurlijk als geen ander weten. ‘Binnen twee of drie jaar zijn de play-offs echt wel weer haalbaar. En mij vind je dan zeker in het publiek.’