‘Supersterren’ van Kampong weten eindelijk weer wat winnen is

Het moest gebeuren voor Kampong. En het gebeurde ook. De Utrechters hadden er acht wedstrijden op moeten wachten. Maar eindelijk werd er gewonnen.  Overtuigend bovendien. Het nerveuze Laren was het gewillige slachtoffer en werd met 4-0 gevloerd. En dat allemaal op een doodnormale dinsdag.

Daar stonden ze weer op de parkeerplaats van Kampong. De autootjes van Laren. Diezelfde wagentjes waarin alle speelsters zondagmiddag rond twee uur stapten, zonder dat ze een bal hadden geraakt. Toen waren alle negen velden van de Utrechtse club ongeschikt om op te kunnen hockeyen. Keihard en spiegelglad.

Goed, dat was dus de reden dat er amper vijftig uur later een nieuwe poging werd gewaagd. Andere tijd, ander veld (het hoofdveld), zelfde spelers. Nou ja, bijna dezelfde spelers. Laren kon dinsdag in tegenstelling tot zondag wel beschikken over Bente van der Veldt, die toen nog geblesseerd was. Het kostte de jonge Mare Mooijen haar plek in de selectie. Een beetje zuur was dat wel. Mooijen had namelijk zondag haar debuut kunnen maken in de Hoofdklasse.

Maar misschien was het wel beter zo.

Want dit was geen lekkere wedstrijd geweest om te debuteren. Laren kreeg al na 25 seconden een strafcorner tegen en dat was een voorbode van een eenzijdig duel, dat op papier juist zo spannend leek.

Renée van Laarhoven was dinsdag twee keer trefzeker. Foto: Bart Scheulderman

Bangig Laren

Een wedstrijd tussen de nummer elf (Kampong) en tien (Laren). Een kelderkraker tussen twee grote clubs in zwaar weer. Maar in de praktijk bleek het verschil tussen beide teams bijzonder groot. En dat verraste coach Serge Spoelstra, die een bangig Laren zag. ‘Dit was links kijken en rechts op je bek getimmerd worden. Ik zag angstpasses. Dat je blij bent wanneer de bal van je stok af is.’

‘Wij zorgen ervoor dat zij eruit zien als supersterren’, zei Darren Cheesman, Spoelstra’s compagnon in de dug-out, na drie kwarten tegen zijn ploeg. Toen keek Laren door twee goals van Renée van Laarhoven en eentje van Pilar Romang al tegen een 3-0 achterstand aan. Nog geen vijf minuten na die pijnlijke constatering van Cheesman strooide Luna Fokke nog wat zout in de gapende Gooise wonden, door met een droge knal voor de 4-0 te zorgen.

Ook Luna Fokke (midden) pikte haar goaltje mee. Foto: Bart Scheulderman

Co-schappen in Den Helder

Dat die ‘supersterren’ van Kampong toch ook maar gewone mensen zijn, blijkt uit de woorden van Malou Pheninckx. ‘Natuurlijk is het gek, een competitiewedstrijd op een dinsdag. Veel speelsters van ons hebben overdag gestudeerd. Een paar moesten werken’, aldus de captain van de thuisploeg. ‘Zo moest Margot (Zuidhof, red.) eigenlijk co-schappen lopen in Den Helder. Zij zou vandaag niet trainen, maar dat kon ze ruilen. Nu is ze er vrijdag niet.’

Voor Pheninckx zelf was het nog het meest normaal. ‘Ik train elke dinsdag met Oranje. Dus had ik nu meer tijd overdag. Al was het wel lastig om mijn hoofd ergens bij te houden. Ik was een podcast van Kaj Gorgels en Lauren Verster aan het luisteren, maar ik kreeg er niets van mee. En dat lag niet aan de podcast.’

Malou Pheninckx schudt een tegenstander van zich af. Foto: Bart Scheulderman

Onderin aanmodderen of naar boven kijken

Ze was namelijk met die wedstrijd bezig. Een wedstrijd die een ‘must-win’ was voor Kampong. Punten verspelen, betekende onderin blijven aanmodderen. Winnen betekende naar boven kijken en perspectief voelen. ‘Dit was een hele belangrijke’, wist ook Pheninckx.

‘En ik had er echt vertrouwen in door onze goede voorbereiding. En dat vertrouwen, dat raak je kwijt als je vaak niet wint. Dan roep je op zondag: we gaan er weer voor, maar diep van binnen is je gevoel anders. Dat gold in ieder geval wel voor mij. Het klinkt nu heel makkelijk, achteraf. Maar ik verwachtte ook dat we vandaag dik gingen winnen.’

Wat doet aanvoerder Pheninckx op een moment dat het écht moet gebeuren, zoals vandaag? ‘Nou, ik heb afgelopen week wel vaker bewust dat vertrouwen uitgesproken. Jongens, we staan echt goed te trainen. Hou dit vast. En ook individueel tegen sommigen zeggen dat ze goed getraind hebben.’ Malou, het mensen-mens? ‘Ha, dat denk ik wel. Ik ben niet iemand die vooraf een speech geeft met grootse woorden, maar ik check wel wie wat nodig heeft.’

Kletsen en koffie drinken

Pheninckx: ‘Dan app ik af en toe wat mensen, om iedereen erbij te betrekken. Heel simpel hoor: Zin in vanavond? Ben je er klaar voor? Het gaat om contact maken. Het klinkt misschien stom, maar dat is best lastig in deze tijd.’

‘Je kunt hier niet uren van tevoren komen om te kletsen en koffie te drinken. Met elkaar in de kleedkamer, muziek op, met de groep grappen maken. Dat mis je nu. Vandaar ook die appjes. En elke week stuur ik het naar anderen. Omdat ik denk dat iemand dat kan gebruiken. Of wanneer ik iemand goed vond. Zo doe ik dat, dat is mijn manier.’

Laren druipt af na de 4-0 nederlaag. Foto: Bart Scheulderman

Ondertussen zocht Laren met veel stof tot nadenken de parkeerplaats weer op. ‘Waarom heb ik het kunstgras niet opgevreten? Die vraag mogen we onszelf wel stellen. We hebben een aantal wedstrijden gespeeld waar we veel uit konden halen. Dat kan je van deze niet zeggen’, schamperde Spoelstra. ‘We hadden echt gedacht en gehoopt dat we verder waren. Het zit er namelijk echt wel in.’

Het aanvoerdersappje

Tot slot. Naar wie gaat het ‘aanvoerders-appje’ van Pheninckx na dit duel?

‘Renée was wel erg goed vandaag. Maar dat waren er meer. Ik denk dat-ie naar Mabel gaat, Mabel Brands. Zij was op het middenveld niet van de bal te krijgen, zoals we ook tijdens de training hadden geoefend. Da’s zeker een appje waard.’