Balend Bloemendaal: acuut degradatiegevaar en een haperende corner

Opeens is het alarmfase negen bij de vrouwen van Bloemendaal. Ze verloren zondag op eigen veld met 1-0 van concurrent Klein Zwitserland en zijn daardoor in acuut degradatiegevaar gekomen. Bovendien hapert een van de voornaamste wapens, de alom geprezen strafcorner van Demi Hilterman.

Met lange gezichten speerden ze zondag naar de kleedkamers. Het veld waarop de negende nederlaag van het seizoen was geleden, lieten de speelsters van Bloemendaal zo snel mogelijk achter zich. Na de korte nabespreking zochten ze troost bij familie en vrienden. Oppeppers die ‘Damus 1’ van Bloemendaal echt even nodig had. Ze zakten in twee uur tijd van plek negen naar elf op de ranglijst. De marge met hekkensluiter Oranje-Rood is klein (twee punten). De zorgen steeds groter.

‘We hebben het gevoel dat we drie punten mislopen’, sipt Hilterman na afloop. Haar vingers zitten nog onder het bloed van een valpartij tijdens de wedstrijd. ‘Het is gewoon kut’, verzucht de verdediger. ‘In de tweede helft waren we superdominant en hebben we strijd geleverd. We hadden meer grip, waren vaker in de aanval. Maar we maken het net niet af. Balen, balen, balen.’

Bloemendaal liet zich in de beginfase afbluffen door het gretige KZ, maar groeide in de wedstrijd, die matig was. Een typisch kelderduel met zichtbare spanning, talrijke fouten, stevige duels en veel overtredingen. De thuisploeg kreeg veldkansen, zoals de bijna-intikker van Nine Rijna. Een mooie solo van Elke Boers, die volgens heel Bloemendaal een strafbal had moeten krijgen. Hilterman: ‘Ik stond er ver vanaf, maar zag wel dat Elke een scoringskans werd ontnomen. Maar ach, wel of geen strafbal; daar moet het uiteindelijk niet aan liggen.’  

Treurende gezichten bij Bloemendaal na de nederlaag tegen KZ. Foto: Koen Suyk

De cornercrisis

Ze piekert meer over haar eigen bijdrage, de strafcorners die zondag ook niet het verschil maakten. Haar vier pogingen leverden om uiteenlopende redenen geen goals op. Dat is de laatste tijd wel vaker zo. Specialist Hilterman, dit seizoen al goed voor elf cornertreffers, prikte er in de laatste acht wedstrijden maar eentje in.

‘Hij loopt nog niet helemaal lekker’, erkent de nummer drie van de topscorerslijst, achter Frédérique Matla en Yibbi Jansen. ‘We zijn heel veel met de corner bezig. Of het aangeven sneller kan, bijvoorbeeld. Nu kom ik nog best vaak een eerste loper tegen. We stoppen er nog meer tijd in, om zulke dingen te finetunen.’

Ze is bevlogen, kent haar eigen cijfers maar al te goed. ‘Natuurlijk zit ik daarmee’, zegt Hilterman over haar haperende productie. ‘Dat gaat ook wel door mijn hoofd in de wedstrijd. Ik probeer elke bal te zien als een nieuwe kans. Het is dan heel jammer dat het niet lukt. Vandaag hadden we ‘m hartstikke hard nodig.’

Hilterman mocht zondag vier keer aanleggen, zonder resultaat. Foto: Koen Suyk

‘Twee eerste lopers’

Ze zoekt naar een verklaring om het verschil tussen het begin van het seizoen – toen haar corner dus wel liep – en de laatste wedstrijden uit te leggen. ‘We doen niet veel anders dan eerst’, antwoordt Hilterman. ‘Soms heb je gewoon even een dipje. Ik houd het vertrouwen. De corner is mijn wapen.’

Waarschijnlijk bereiden andere teams zich ook steeds beter voor op Hiltermans corner, die dit seizoen voor meer dan vijftig procent (elf van de twintig) van de goals van Bloemendaal zorgde. ‘Zeker weten’, stelt Hilterman. ‘Kijk al die beelden maar terug. Tegen KZ had ik ook ‘twee eerste lopers’. Dat maakt het moeilijker, maar het moet weer gaan lukken.’

Pijnlijk was dat uiteindelijk Klein Zwitserland juist wél scoorde uit een corner. Uit een serie van drie, een paar minuten voor tijd, prikte Meike Tjaberinga de laatste van dichtbij binnen. Een variant die ontstond na een stopfout. ‘De scheidsrechter vond dat de bal die via onze stick omhoog ging gevaarlijk was’, haalt Hilterman het ontstaan van de corner nog terug. Een zucht. Ze kan er weinig meer aan veranderen, al wilde ze dat graag.

Hilterman scoorde vorig seizoen twee keer op het veld van de aanstaande tegenstander, Kampong. Foto: Koen Suyk

Hoe nu verder?

De nederlaag tegen KZ zorgt er dus voor dat Bloemendaal in een lastige situatie is terechtgekomen. Zeven duels voor het einde op een play-out-plek, met ook nog gevaar voor rechtstreekse degradatie. ‘Iedereen weet dat we hier punten moesten pakken om afstand te creëren. Nu dat niet is gelukt, moeten we positief blijven ook al is dat soms lastig. We moeten doorknokken, er komen zware weken aan. Dan maar ergens anders punten halen.’

Wellicht dat er donderdag al kans is op betere tijden voor Bloemendaal. Dan spelen De Mussen uit tegen Kampong. De glimlach breekt weer door bij Hilterman als ze terugdenkt aan de wedstrijd van vorig seizoen tussen beide teams in Utrecht. ‘Toen maakte ik er twee.’

Al snel is ze weer met beide voeten op aarde. ‘Laten we vooral positief proberen te blijven. Het is nu even niet anders.’