Boaz Janssen en de mensen die nooit zijn vrienden worden

Boaz Janssen en scheidsrechters. Zijn vrienden gaan ze nooit worden. Tijdens het duel tegen Laren zag je zondag dat de coach van het bezoekende Huizen zich lange tijd inhield. Maar naarmate de wedstrijd vorderde, de 0-2 voorsprong verdampte en veranderde in een 2-3 achterstand, begon Janssen zich meer en meer te roeren tegen de arbitrage. De coach weet dat het niet hoort, maar hij wil o zo graag dat zijn dapper strijdende meiden een keer worden beloond.

Pas een schamel puntje haalde Hoofdklasse-promovendus Huizen dit seizoen in tien wedstrijden. In Groningen werd het eerder dit seizoen 3-3. Maar zelfs op dat duel kijkt niemand in Huizen met veel plezier terug. En zeker Janssen niet. 0-3 stond zijn ploeg voor met nog slechts een paar minuten te spelen. Op miraculeuze wijze werd het 3-3. Janssen kon dat niet verkroppen en haalde verhaal bij de arbitrage. Het kostte de coach twee duels schorsing. Jansen weet dat er op hem wordt gelet.

Boaz Jansen heeft sterk de indruk dat de grote clubs door de arbitrage worden bevoordeeld

Maar hij let ook op de arbiters. Niets ontgaat Janssen. Na afloop herhaalt hij moeiteloos elke moment waarop de arbitrage er in zijn ogen naast zat. Hij spuwt zijn gal. Maar vraagt vervolgens vol schuldbesef aan de verslaggever dit toch maar niet te publiceren. Bij deze.
Wat hem wel van het hart moet. Hij heeft sterk de indruk dat de grote clubs in geval van twijfel bevoordeeld worden. ‘Ik hoor hetzelfde uit Nijmegen.’ Daar speelt die andere promovendus. Om daaraan toe te voegen: ‘Maar uiteindelijk moeten we zelf ook meer afdwingen. Onszelf gaan belonen.’

‘Soms denk ik: ram die bal maar een keer over de zijlijn’

Daar leek het zondag lange tijd op. In de derby tegen Laren bood Huizen prima tegenstand en nam brutaal de leiding. Twee keer uit een strafcorner. Sascha Olderaan scoorde eerst uit de rebound, Gitte Michels pushte de bal een paar minuten later snoeihard tegen de touwen: 0-2. Op die voorsprong was niet eens heel veel aan te merken. Laren was misschien wel iets sterker, maar dwong niets af.
Dat veranderde in de loop van het duel. Hockeyend was er niet eens zo veel verschil tussen de ploegen. Maar ja, Laren beschikt over toppers als Maxime Kerstholt (maakte de 1-2) en international Laurien Leurink, die op heerlijke wijze de 2-2 scoorde, plus een talent als Joëlle Ketting die een wereldgoal maakte (check maandagavond de beelden op hockey.nl).

Boaz Janssen.
(c) Willem Vernes Fotografie

Janssen baalde zichtbaar van de nederlaag. ‘Dit is frustrerend’, zuchtte de coach. Als liefhebber geniet hij van het hockeyende spel van zijn ploeg. Als coach mag het van hem ook wel eens wat meer onorthodox. ‘Soms denk ik: ram die bal maar een keer over de zijlijn in plaats van een riskante bal door het centrum. Als die namelijk mis gaat, wordt dat op hoofdklasseniveau afgestraft.’

Het is een van de vele wetten die Janssen samen met zijn assistent Kim Lammers duidelijk probeert te maken aan de dames van Huizen. Beetje bij beetje worden de speelsters wijzer.  De resultaten leveren het bewijs. De nederlagen blijven, maar worden kleiner en kleiner. Tegen Hurley (2-1), Oranje-Rood (0-1) en Laren (3-2) was het verschil de laatste wedstrijden telkens een doelpunt. Jansen: ‘Het is als promovendus lastig in de Hoofdklasse. Dat wisten we van tevoren en daar worden we wekelijks mee geconfronteerd door een tik op de neus. Maar het gat wordt kleiner en kleiner. We zijn steeds dichter bij een resultaat. Dat moeten we ons na zo’n wedstrijd als vandaag ook realiseren. We spelen wel voor het eerst in de Hoofdklasse met Huizen. Dat is een prachtige uitdaging, met een hoop gave wedstrijden. En we leren er ontzettend veel van.’

Laren – Huizen 3-2 (0-2)
’11 Sascha Olderaan 0-1 (sc)
’17 Gitte Michels 0-2 (sc)
’30 Maxime Kerstholt 1-2
’47 Laurien Leurink 2-2
’60 Joëlle Ketting 3-2