Clubicoon Jongepier neemt met een knuffel afscheid van SCHC

Ze kreeg een knuffel van Emilie Mol. Een knuffel van Claire Verhage. Een knuffel van Caia van Maasakker. Een knuffel van Ginella Zerbo. Een knuffel van Carlien Dirkse van den Heuvel. Een knuffel van Maike Stöckel. Een knuffel van Michelle van der Pols.

Vrijwel geen enkele speelster van Stichtsche hield het droog toen ze na de verloren halve finale tegen Amsterdam in de armen viel van Marise Jongepier (30). Niet alleen vanwege het mislopen van de finale, maar zeker ook vanwege het afscheid van het clubicoon. Twaalf seizoenen lang speelde Jongepier voor de club uit Bilthoven. Niet voor niets zei aanvoerder Carlien Dirkse van den Heuvel enkele weken geleden toen Jongepier op de club in het zonnetje werd gezet dat de verdedigster tot het meubilair van Stichtsche behoorde.

Verdriet bij Marise Jongepier, Michelle van der Pols en Carlien Dirkse van den Heuvel. Foto: Frank Uijlenbroek

 

‘Als we met z’n allen waren gaan voetballen, had ik dat ook best gevonden’

‘Dit was het dan’, zuchtte Jongepier na al die knuffels die ze kreeg. Ze had haar ogen net droog geveegd of ze kon alweer opnieuw beginnen. ‘Ik ga niet nóg een keer huilen’, probeerde ze zichzelf moed in te praten. Het hielp niet. Weer vocht ze tegen de tranen. Weer beet ze op haar lip. Even moest ze een stilte laten vallen. Vijf, zes tellen. Daarna zei ze, snikkend: ‘Ik had graag de finale gespeeld. Maar het zat er niet in.’

Ze haalde diep adem. Toen herpakte ze zich: ‘Het suffe is dat als het einde nabij is, dat je gaat nadenken. Ik wist dat ik de vraag zou krijgen wat mijn hoogtepunt van de afgelopen twaalf seizoenen is. Hockey vind ik een hartstikke mooie sport, maar het gaat mij niet eens zozeer om het spelletje. Het gaat mij puur om het team. Dat is ook de reden dat ik de afgelopen twee jaar ben doorgegaan. Ik twijfelde al best lang. Elke keer dacht ik: ik wil dit team niet missen. Nu ben ik er fysiek aan toe om te stoppen, maar voor het team had ik nog tien jaar door willen gaan. Als we met z’n allen waren gaan voetballen, had ik dat ook best gevonden. Dát is mijn hoogtepunt. Dat ik in dit team heb gespeeld.’

Marise Jongepier voor het laatst in actie tijdens de play-offs tegen Amsterdam. Foto: Frank Uijlenbroek

 

Jongepier is onlangs door SCHC benoemd tot Lid van verdienste. In het seizoen 2007/2008 bereikte zij voor het eerst in de clubgeschiedenis met Stichtsche de play-offs . In het jaar 2014/2015 won ze de EHCCC. ‘Vier maanden daarvoor verloren we onze teamgenoot Inge Vermeulen. Het tekent dit team dat we al zó snel tot zo’n prestatie in staat waren.’

‘Misschien ben ik de afgelopen jaren hun handrem geweest’

De prijs die nog altijd bij Stichtsche ontbreekt, is de landstitel. ‘Ik weet zeker dat dit team tot grote hoogtes gaat komen. Misschien ben ik de afgelopen jaren de handrem geweest. Misschien was ik degene die ze heeft tegengehouden. Als ze volgend jaar de landstitel pakken, denken ze misschien: zie je wel, nu staat die ouwe rot achterin niet meer iedereen terug te roepen. Je weet het niet. Maar ik ga ze op de voet volgen. Als er volgend jaar een feestje is, ben ik er zeker bij.’


2 Reacties

  1. zelfs-de-var-is-beter

    Marise! Super bedankt voor vele hockeyjaren en dito prachtige wedstrijden. Genoten langs de lijn en een eer om jullie af en toe in oefenwedstrijden te fluiten!!!!

  2. maryseabendanon

    lieve naamgenoot wat heb jij dit met verve gedaan ! top en complimenten


Wat vind jij? Praat mee...