Ze hadden zich er zoveel van voorgesteld. De wedstrijd van het jaar werd het duel tegen Groningen vooraf door iedereen in het MOP-kamp genoemd. Met nog een wedstrijd tegen Pinoké in het verschiet zou een overwinning op Groningen MOP in een zetel voor klassebehoud brengen. Het droomscenario eindigde echter in een nachtmerrie en dikke tranen aan Vughtse zijde.
‘Mijn Paasweekeinde is wel verpest’, erkende MOP-aanvoerster Colette de Beaumont. Het was inmiddels al een half uur na de ontluisterende 1-5 nederlaag, maar de ogen van De Beaumont stonden nog altijd dof en vol ongeloof. Achter haar kwamen haar ploeggenoten uit de kleedkamer. Bij sommigen de ogen nog rood omrand. Een echte verklaring voor het echec kon ze zo kort na afloop niet geven. ‘Anders had ik daar tijdens de wedstrijd wel wat aan gedaan.’ De woorden kwamen er niet eens verwijtend uit, eerder berustend.
De Beaumont bleef vorig seizoen als een van de weinigen MOP trouw
De Beaumont was eind vorig seizoen een van de weinige speelsters die MOP trouw bleef. Meer dan tien ploeggenoten stopten of zochten elders hun heil. Het is nog een wonder dat MOP erin slaagde dit seizoen een Hoofdklasse-waardige selectie samen te stellen. Dat een plek in de middenmoot moest worden ingeruild voor een gevecht tegen degradatie, was ook verwacht. ‘Doordat we een compleet nieuwe groep hebben, zijn we dit seizoen wisselvallig. Soms spelen we heel goed, maar het verval kan een wedstrijd later groot zijn.’
Na de winterstop gaat het van kwaad tot erger met MOP
Voor de winterstop mocht MOP zich met een beetje goede wil nog tot de onderkant van de middenmoot rekenen. Nadat de ploeg in de zaal degradeerde uit Hoofdklasse, ging het in het tweede deel van de competitie van kwaad tot erger. Alleen tegen Laren werd twee weken geleden verrassend gelijkgespeeld (1-1). De andere zeven duels gingen verloren met het doelsaldo 4 voor en 29 tegen. Cijfers waarmee MOP rechtstreeks op de play-outs afstevent om het Hoofdklasserschap veilig te stellen. ‘Aan de play-outs denk ik nog helemaal niet’, repliceerde De Beaumont. ‘Dat doe ik pas als we na de laatste wedstrijd op een play-outplek staan. Tot die tijd doen we er alles aan om dat te voorkomen. Ik geloof er nog steeds heilig in dat we het gaan redden.’
De Beaumont gaf zelf tegen Groningen het goede voorbeeld. Ze streed van de eerste tot de laatste minuut voor elke meter. Zelfs toen haar ploeg al tegen een kansloze 0-5 achterstand aankeek. ‘In de eerste plaats zit dan in me en daarnaast mag dat gezien mijn positie ook van me worden verwacht. Als ik het al laat afweten, dan kan ik van de anderen ook niet verwachten dat ze er voor blijven strijden.’
Niet alleen ín het veld toonde De Beaumont zich een waardige aanvoerder, ook na afloop ontfermde de aanvoerster zich over de ploeggenoten die het te kwaad hadden. Diverse van hen waren lange tijd ontroostbaar. ‘Het is nu balen, maar volgende week moeten we er weer staan. Er is maar een simpele remedie: volgende week winnen.’
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.