Daphne Voormolen: ‘Ik ben grotendeels weer de Daphne die ik was’

Meerdere artsen zeiden de afgelopen maanden tegen haar dat ze een leven als topsporter misschien uit haar hoofd moest zetten. Toch maakte Daphne Voormolen (30) – begin dit jaar gediagnosticeerd met baarmoederhalskanker – afgelopen zondag haar rentree, in de thuiswedstrijd tegen concurrent Klein Zwitserland (2-3).

‘Oh, wat was ik boos. Boos dat we verloren hadden. Ik was meteen ook weer kritisch aan het analyseren wat ik zelf allemaal anders en beter had moeten doen’, verzucht de speelster van Victoria op een toon alsof ze nooit is weggeweest.

Zondag was voor het thuisfront – kijkend naar de wedstrijd via de livestream, omdat toeschouwers niet welkom meer zijn – een bijzondere dag. Voor haarzelf voelde dit anders, zegt ze. ‘Toen ik het veld opliep, heb ik misschien twee seconden gedacht: ik ben er weer. Langer niet. Mijn focus lag meteen daarna alweer bij de wedstrijd. Bij het plan dat we hadden gesmeed hoe we zouden moeten winnen’, zegt ze met een lach in haar stem, wetende dat de behandelingen tegen kanker veel hebben aangetast, maar haar fanatisme niet.

Emotioneler was voor haar het moment met coach Lennard Poillot, na de training van vorige week vrijdag. In het clubhuis riep hij haar bij zich en bracht hij haar het nieuws dat ze zondag speelminuten zou krijgen. Haar eerste speelminuten in de Hoofdklasse sinds april, toen ze haar laatste competitiewedstrijd speelde en vervolgens een zwaar traject met onder meer negen chemotherapieën moest ondergaan.

‘Lennard vertelde me dat zijn keuze om mij te selecteren niet was gebaseerd op sentiment. Dus niet omdat hij mij het gunde vanwege alles wat ik heb meegemaakt. Nee, hij zei dat hij mij oprecht had geselecteerd op basis van mijn hockeykwaliteiten, omdat ik wat toevoeg aan het team. Dat vond ik een prachtig compliment. Toen ik dat hoorde, heb ik wel even een traantje gelaten. Ik zag dat het ook bij Lennard enorm binnenkwam.’

Daphne Voormolen valt teleurgesteld in het gras na het laatste fluitsignaal van de wedstrijd tegen Klein Zwitserland (2-3). Foto: Hans van der Valk/Orange Pictures

Nu ik niet meer in de overlevingsstand hoef te staan, is het moment aangebroken dat ik mijn leven weer moet oppakken.

Sinds begin dit jaar baarmoederhalskanker bij Voormolen werd geconstateerd, zorgde de sterke en eigenwijze aanvaller meerdere keren voor verbazing bij haar artsen. Eerst besloot ze haar operatie half april met een week uit te stellen omdat ze per se het belangrijke dubbelweekend met Bloemendaal-thuis en Kampong-uit wilde spelen. Voormolen zegt ook verbaasde gezichten gekregen te hebben van de medici als ze vertelde  dat ze na de eerste chemotherapieën nog genoeg energie had om zich in de sportschool in het zweet te werken. En nu er na haar laatste operatie in september geen kanker in haar lichaam meer werd aangetroffen, kwam er weer een nieuw hoofdstuk bij. Alle artsen waren het erover eens dat ze zich eerst moest richten op haar herstel en misschien de eerste competitiewedstrijd na de winterstop, begin maart zou gaan halen. Voormolen niet. Voormolen wilde zondag 14 november al spelen.

‘Nu ik niet meer in de overlevingsstand hoef te staan, is het moment aangebroken dat ik mijn leven weer moet oppakken. Dat is niet altijd even makkelijk. Hoe ik mij mentaal voel, hangt voor mij erg samen met mijn fysieke gesteldheid. Daarom wilde ik mezelf fysiek meteen uitdagen. Omdat ik van mezelf weet dat als ik mezelf in zo’n traject stort, het mentaal ook meteen een stuk beter met me gaat.’

 

Dit bericht op Instagram bekijken

 

Een bericht gedeeld door hockey.nl (@hockeynl)

Rentree in de Hoofdklasse

Samen met haar fysiotherapeut en coach Poillot stelde Voormolen een trainingsschema samen. Zes weken lang alles geven, negen trainingsmomenten in de week. De weg die ze vervolgens bewandelde was er één met ups en downs. Concentratieproblemen bleven haar na de chemotherapieën achtervolgen. Fysiek had ze geen idee waar ze stond. Ook de griep bleef haar niet bespaard. Maar Voormolen zette stappen. Een paar weken geleden speelde ze een wedstrijd mee met Dames 2. Later volgde de achtste finale tegen hdm in de Gold Cup. En afgelopen zondag was daar de volgende mijlpaal: haar rentree in de Hoofdklasse.

‘Qua fitheid ben ik nog niet op het niveau van vorig seizoen. Dat komt straks wel, in maart. Voor nu is het belangrijk om te genieten dat ik weer kán hockeyen. Het afgelopen jaar is zo ontzettend snel gegaan. In april had ik wel gehoopt, maar niet verwacht dat ik nu alweer op het veld zou staan. Toen dacht ik nog dat ik weleens mijn laatste wedstrijd gespeeld zou kunnen hebben.’

Daphne Voormolen duelleert met Sabine van Silfhout van Klein Zwitserland. Foto: Hans van der Valk/Orange Pictures

In remissie

Voormolen wil nogmaals de hockeywereld bedanken voor alle steunbetuigingen die ze heeft ontvangen. Samen met het Antoni van Leeuwenhoek-ziekenhuis is ze een actie gestart om onderzoek naar kwaliteit van leven rondom baarmoederhalskanker te kunnen financieren. Doneren kan via deze link.

Voormolen is nu – zoals dat heet – in remissie. Bij haar meest recente controle is geen kanker in haar lichaam aangetroffen. Op maandag 20 december volgt de volgende check. De komende jaren wordt het aantal controles dat ze moet ondergaan afgebouwd. Wanneer ze na vijf jaar nog altijd schoon is, is ze officieel kankervrij.

‘Behalve terug te keren in de Hoofdklasse was het de afgelopen maanden mijn doel om weer mezelf te worden. Ik word nooit meer écht dezelfde, daarvoor heb ik te veel meegemaakt. Maar ik kan oprecht zeggen dat het goed met me gaat. Ik voel me geen kankerpatiënt meer, ik voel me weer hockeyster. Ik ben grotendeels weer de Daphne die ik was.’