De lach is terug op het gezicht van Mascha Sterk

Als ze zondagmiddag na de wedstrijd tegen Klein Zwitserland (0-3 winst) in de armen van haar ouders valt, wordt Mascha Sterk (25) even emotioneel. Anderhalf jaar na haar laatste wedstrijd heeft ze haar debuut voor Rotterdam gemaakt. En meteen gescoord.

Soms gebeuren er dingen op het veld waarvan je langs de lijn kippenvel krijgt. Het is de 53ste minuut, Rotterdam leidt met 0-2, wanneer de handige Amber van den Dijssel op rechts de bal voorgeeft. En dan gebeurt het. Bij de tweede paal staat Mascha Sterk, de speelster met de grootste gunfactor van de Hoofdklasse. Al bijna twee jaar lang worstelt ze met de gevolgen van een coronabesmetting.

Beheerst legt ze haar stick op de grond en tipt ze de 0-3 binnen. Als een raket gaan haar armen de lucht in. Teamgenoten trakteren haar op een warme groepsomhelzing. Het publiek langs de lijn begint te klappen. Het is een magisch moment.

‘Pas vrijdag werd duidelijk dat ik zou meespelen. In het begin vond ik het spannend, maar naarmate de wedstrijd dichterbij kwam, kon ik er steeds meer van genieten. Uiteindelijk stond ik heel ontspannen op het veld. Voor het begin van de wedstrijd zeiden mijn teamgenootjes tegen me dat het heel mooi zou zijn wanneer ik zou scoren. Dat dat daadwerkelijk is gebeurd, vind ik heel bijzonder’, glundert Sterk, die elk kwart een minuut of vijf in actie kwam.

Mascha Sterk heeft in haar eerste wedstrijd voor Rotterdam gescoord. Foto: Willem Vernes

Getwijfeld of ze door zou gaan

Afgelopen december gaf de arme pechvogel een openhartig interview op hockey.nl, waarin ze vertelde over hoe ze een jaar na haar besmetting met het coronavirus nog steeds worstelde met haar gezondheid. De belangrijkste symptomen waren een ontstoken evenwichtsorgaan, oorsuizen, blaasontsteking, huiduitslag, slapeloosheid, langdurige hoofdpijn en een flink verval in conditie. Die zorgden ervoor dat Sterk, destijds nog speelster van SCHC, sinds de play-offs van 2021 geen wedstrijd meer had gespeeld.

Uitgerekend op de dag van het interview kreeg ze de volgende harde klap. Ze raakte opnieuw besmet met corona. Voor de tweede keer op rij kampte ze met long covid en stond haar een langdurig revalidatietraject te wachten.

Duidelijk werd op een gegeven moment dat ze na de zomer niet bij SCHC zou blijven. Fysiek was spelen op topniveau voor Sterk niet meer te doen. Ze vertelt dat ze heeft getwijfeld of ze wel door moest gaan met hockeyen.

‘Toen ik voor het eerst met Rotterdam om de tafel ging zitten, heb ik die twijfel ook uitgesproken. Ik gaf aan dat het voor mij onzeker was of ik mijn niveau nog kon halen en of ik überhaupt wel door zou gaan. Daar kon de club mee leven. Rond augustus hebben we geconstateerd dat het de goede kant op ging en heb ik besloten om er voor te gaan. Ik kreeg steeds meer zin om op het veld te staan.’

Mascha Sterk moest bij SCHC veel wedstrijd vanaf de zijlijn toekijken. Foto: Willem Vernes

Ik sta er positief in. Ik ben vooral blij dat ik weer hockeyster voel.

Vreest ze niet dat ze binnenkort wéér corona krijgt? ‘Die vraag krijg ik vaker. Natuurlijk ben ik daar bang voor. Maar ik weet inmiddels hoe ik corona moet aanpakken’, lacht ze.

Sommige hockeysters scheuren drie keer hun kruisband af. Elke keer als dat gebeurt, wordt hun kruisband zwakker. Met corona is dat anders, althans, in het geval van Sterk. ‘Mijn lichaam is gewend geraakt aan het krijgen van corona. De tweede keer dat ik besmet raakte, was het minder heftig dan de eerste keer. Zodoende kan ik verwachten dat de derde keer nog minder heftig is. Bovendien ga ik nooit meer zo revalideren als bij de eerste keer. Toen wilde ik heel snel weer op het veld staan en was ik veel te gehaast. Nu weet ik dat ik er rustig de tijd voor moet nemen en heb ik goede tools hoe ik het het beste kan aanpakken.’

De komende weken blijft het voor Sterk van dag tot dag kijken hoe het met haar gaat. ‘Dat ik zondag heb gespeeld, betekent niet dat ik vanaf nu elk weekend meespeel. Momenteel voel ik me goed, maar ik houd er rekening mee dat het over twee weken anders kan zijn. Ik sta er positief in. Ik ben vooral blij dat ik weer hockeyster voel.’