Geblesseerde Frederique Derkx: ‘Ik neem nu rustig de tijd’

Nadat 56-voudig international Frederique Derkx vanwege haar slepende rugblessure vorig jaar oktober afscheid nam van Oranje, raakte ze in de play-offs opnieuw zwaar geblesseerd aan haar rug. Haar operatie van zes weken geleden moet er vooral voor zorgen dat ze eindelijk weer pijnvrij door het leven kan.

‘Het is behoorlijk frustrerend. Ik ben vaker geblesseerd dan dat ik wedstrijden speel’, vertelt de 23-jarige Derkx via de telefoon, vlak voordat ze een bezoek aan de fysiotherapeut brengt. Haar zoveelste bezoek aan de fysiotherapeut van de afgelopen jaren.

Toen Derkx in oktober, enkele maanden nadat ze in de laatste selectieronde voor de Olympische Spelen was afgevallen, een punt achter haar interlandloopbaan zette, hoopte ze vooral dat die beslissing een positieve invloed zou hebben op haar kwetsbare rug. Door minder vaak te trainen zou ze hem minder belasten.

Het hielp niet. Meteen aan het begin van de tweede competitiehelft ging het opnieuw mis. De pijn was voor haar niet meer te harden, waardoor ze vrijwel de hele tweede competitiehelft niet in actie kwam.

Frederique Derkx in juni 2016 in actie tijdens een interland van de Oranje Dames tegen de Verenigde Staten. Foto: KNHB/Willem Vernes

Te snel haar rentree gemaakt

Na een revalidatieproces dat vooral was gericht op het meespelen van de play-offs, maakte Derkx in de laatste competitiewedstrijd, uit bij Oranje-Rood, haar rentree. Een week later begonnen de play-offs. Opnieuw geen succes. In de eerste halvefinalewedstrijd, uit bij Amsterdam, voelde Derkx eigenlijk al dat ze te snel was teruggekeerd. Toch verscheen ze in de eerste van de twee thuiswedstrijden gewoon op het veld. Het ging echt niet meer. In de tweede helft liet ze zich wisselen en sindsdien heeft ze geen minuut meer gespeeld.

‘Ik kon niet meer zitten, ik kon niet meer liggen, ik kon niks meer’, zegt de verdediger van SCHC. ‘Ik dacht dat ik klaar was voor mijn rentree, maar ergens in de play-offs ging het toch weer mis. Als ik dit van tevoren had geweten, had ik een andere keuze gemaakt. Maar achteraf praten, dat is makkelijk.’

Al sinds haar twaalfde heeft Derkx een hernia die telkens terugkeert. Dit keer liet ze een specialist uit Den Haag naar de MRI-foto’s kijken. Hij adviseerde haar een operatie te ondergaan, waarbij de hernia, een uitstulping van het weefsel, uit haar lichaam werd gebeiteld. Dat is inmiddels zo’n zes weken geleden. Die ingreep moet voor Derkx een opmaat zijn naar een pijnvrij bestaan.

Naomi van As lacht en slaat een arm om Frederique Derkx heen. Foto: Koen Suyk

‘Inmiddels gaat het een stuk beter met me’

‘Inmiddels ben ik al lang niet meer bij Stichtsche geweest, omdat ik niet mag autorijden. Ik kan ook nog niet te lang staan. De afgelopen weken heb ik vooral veel gelegen. In het begin kwam ik het huis niet uit, hooguit om even te wandelen. Inmiddels gaat het een stuk beter met me. Ik heb minder pijn en wil langzaamaan weer aan mijn studie beginnen. Ik wil weer onder de mensen komen en m’n dagelijks leven oppakken. Dat staat voor mij op één.’

Over haar rentree bij SCHC is Derkx optimistisch gestemd. Met een definitief einde van haar carrière houdt ze geen rekening. ‘Al doe ik niks meer overhaast. Het zou mooi zijn als ik het begin van de tweede competitiehelft haal, maar ik zeg niet dat ik bijvoorbeeld op 1 februari fit moet zijn. Ik ken mezelf: als ik dat doe, ga ik pijntjes negeren. Ik moet echt oppassen. Ik neem er rustig de tijd voor. Als ik vier weken later m’n rentree maak, is dat ook prima.’