Trijntje Beljaars is op stoom: ‘Moet mij bij SCHC tot het uiterste dwingen’

Een gouden, glitterend koord met daaraan een medaille in dezelfde kleur. Heel mooi is-ie niet, maar speciaal is hij zeker. De eerste prijs in het Hoofdklasse-hockey voor Trijntje Beljaars (18). Zij zorgde vrijwel eigenhandig voor de eerste titel van het seizoen in Bilthoven: de Marijke Fleuren-trofee.

Een voorassist – een splijtende pass op Laurien Leurink die het buitenkansje uiteindelijk overliet aan Pien Dicke – en honderd procent rendement uit haar sleeppush. Ze mocht één keer aanleggen (de andere corners waren voor Yibbi Jansen) en direct met resultaat. Door haar acties won SCHC van Kampong in de finale (2-0) van het ABN AMRO-Weekend. Haar eerste prijs in het seniorenhockey, en dat terwijl ze al even meedraait. Op haar veertiende debuteerde ze in de Hoofdklasse en vanaf haar vijftiende behoorde ze vast tot dames 1. Maar een medaille had de blonde aanvaller bij Oranje-Rood nog niet bemachtigd.

‘Dit is onze eerste prijs. Het smaakt naar meer. Uiteindelijk wil ik landkampioen worden’, vertelt de tiener. De nieuwe rugnummer 9 is al aardig gewend in Bilthoven. Ze woont sinds een week of drie in Utrecht, haar nieuwe studentenstad en heeft er in de voorbereiding al zo’n vijf treffers inliggen. ‘Ja, het gaat best aardig’, grijnst ze. 

Die grijns staat in groot contrast met haar emoties van drie maanden geleden, toen eind mei haar club Oranje-Rood degradeerde uit de Hoofdklasse. Die tranen zijn inmiddels gedroogd en ingeruild voor een grote glimlach. De overstap naar de vice-kampioen had niks te maken met de ongekende deceptie in Eindhoven. Ze was al een tijd aan het denken aan een stap omhoog. 

‘Kreeg bij SCHC het beste gevoel’

‘Ik heb met verschillende clubs contact gehad’, is Beljaars eerlijk. Meerdere hoofdklassers wilden de spits van Nederlands U18 maar wat graag hebben. Maar SCHC voelde goed, legt ze uit. ‘Ik kreeg hier het beste gevoel. En ik vond het heel gaaf. Een eer om hier te spelen. Ik heb lang nagedacht over wat ik wilde. Dit paste perfect. Ik kreeg de kans, dus besloot er vol voor te gaan.’

Vanaf haar studentenkamer is het een kwartier fietsen naar haar nieuwe club. Haar eerste ritje was er eentje vol spanning, al hielp het wel dat ook Lisa Post van OR naar SCHC vertrok. ‘Ik had geen idee hoe het allemaal zou lopen, maar ben blij hoe het gegaan is. Met Lisa voelt het of ik toch iemand van thuis mee heb. Ik ben warm ontvangen en geniet van ieder moment. Ik moet mezelf hier echt tot het uiterste dwingen. Het is hard werken om bij te blijven.’

Trijntje Beljaars in haar nieuwe tenue. Foto: Bart Scheulderman

‘Voelde niet alsof ik Oranje-Rood verliet’

Als ze terugblikt op haar zomer, is het woord ‘raar’ het eerste wat in haar opkomt. ‘Het is raar om niet meer naar Oranje-Rood te fietsen. Om überhaupt nooit meer op die club te komen nu ze gedegradeerd zijn. Het voelde niet alsof ik mijn team verliet, omdat er zoveel weggingen. Dat team bestaat niet meer. Het is een compleet andere groep geworden.’ 

Het complex van Rotterdam is op zondagochtend de plek waar de hele Hoofdklasse Dames samenkomt. Zonder de club uit Eindhoven, maar met een boel bekende gezichten. ‘Ik zag Fiona (Morgenstern, naar Amsterdam) vandaag in het zwart. Daar moest ik even aan wennen. Daphne en Marli (Nikkels en Rybacha, naar Tilburg) in het wit. Dat stond ze goed. Ook aan het groen-geel bij Nora (Bruinsma, naar HDM) kon ik wel wennen. Het is leuk om iedereen weer te zien in nieuwe kleuren, maar ik ben blij met mijn rood-blauw.’

Terwijl ze het zegt, kijkt ze even naar beneden. Naar de vers veroverde medaille en haar rood-blauwe tenuetje. ‘Ja’, concludeert ze. ‘Ik denk dat het zo wel klopt.’ 

SCHC wint het ABN AMRO-Weekend. Foto: Bart Scheulderman


Wat vind jij? Praat mee...