Verschoor ondanks onrust duidelijk: ‘Landskampioen worden’

Ze speelde een week of zeven geleden voor het laatst om de knikkers. Toen een WK-finale, nu een bezoek aan Klein Zwitserland. Een groot contrast, maar ook van deze overwinning (2-7 winst) kan Maria Verschoor genieten. Vooral omdat ze haar oude Amsterdam weer even terug zag, frivool en zonder uitpuilende ziekenboeg.

Verschoor begint aan haar tweede seizoen als aanvoerder en is ondertussen bezig aan haar tiende jaargang in de hoofdstad. De 28-jarige middenvelder is nog lang niet verveeld. Als een kwispelende puppy keek ze uit naar deze wedstrijd. Want ze had maar wat behoefte aan spelen om de spreekwoordelijke knikkers. 

‘Het was echt heel leuk vandaag’, is dan ook haar eerste reactie. Terwijl ze ondertussen op het complex van Klein Zwitserland immens populair blijkt. Omringd door tientallen fans. Hier een foto, daar een handtekening. Stuk voor stuk kinderen in het bordeauxrood. Inderdaad, het bordeauxrood van KZ, dat net was afgedroogd door het Amsterdam van Verschoor. Maar dat lijkt voor de kleine enthousiastelingen niet meer uit te maken. 

Maria Verschoor. Foto: Bart Scheulderman

Is dit Amsterdam beter dan ooit?

‘Ik heb genoten’, gaat ze verder. ‘Ik heb bij vlagen het Amsterdam gezien wat ik graag wil zien. Creatief en aanvallend.’

Verschoor is ook realistisch. Bij rust stonden de hoofdstedelingen op 2-2 en de ploeg keek zelfs na drie minuten al tegen een achterstand aan. ‘De start was stroef. Maar we waren beter. Hadden meer kwaliteit. We krijgen twee keer een counter om onze oren. Dan zit het met de focus in de verdediging even niet goed.’

In de tweede helft stond er een ander Amsterdam, vond ook Verschoor. De ploeg van Robert Tigges scoorde vijf keer. ‘Toen speelden we KZ weg. Dan zie je hoe goed we met elkaar kunnen tikken. Dat is mooi om te zien. Vooral om nú al te zien.’

Is dit Amsterdam volgens Verschoor beter dan ooit? Even laat ze een stilte vallen. ‘Dat vind ik moeilijk om te zeggen.’ Daar is het volgens haar wat te snel voor. ‘Maar de elementen zijn er. Iedereen is fit, bijna alle geblesseerde speelsters (alleen Ilse Kappelle en Sosha Benninga nog niet, red.) zijn weer terug en we hebben een brede selectie. Als je dat vergelijkt met vorig jaar, is het absoluut een wereld van verschil.’ 

Foto: Bart Scheulderman

‘Wil het beste voor de hele groep. Met iedereen erbij’

Wie de aanvoerder ziet en hoort, zou niet zeggen dat het de afgelopen tijd onrustig was binnen de ploeg. Coach Tigges zette zichzelf twee weken buitenspel vanwege een verschil in inzicht tussen hem en de spelersgroep. Wat er nou precies gebeurd is, daar blikt ze liever niet op terug. ‘Het was chaotisch. Dat kan ik niet ontkennen. We hebben met z’n allen geprobeerd om te focussen op het hockey. Veel op het veld te staan en hard te trainen. We zijn gewoon door gegaan. Ondanks de onrust. Dat heeft zich vandaag uitbetaald.’

Toch was Verschoor als aanvoerder de afgelopen periode een belangrijke spil in het geheel. ‘Ik wil er niet diep op ingaan, maar heb me de laatste tijd hard gemaakt voor iedereen. Ik wil het beste voor de hele groep. Met iedereen erbij. Dat is mijn taak en mijn rol.’

Ze zwijgt liever. Kijkt nog liever vooruit. Haar ploeg heeft de nare smaak met zeven doelpunten riant weggespoeld. Verschoor kan niet wachten op het volgende potje. De bedoeling is duidelijk: ‘Landskampioen worden.’