Willemijn Bos, de TomTom van Groningen, geeft masterclass verdedigen

Haar coach Marc Materek noemt haar ‘de TomTom van Groningen’. ‘Ze stuurt in haar eentje het hele team de goede kant uit’. Tegen Laren gaf oud-international Willemijn Bos daarnaast ook een masterclass verdedigen. Met als resultaat een verrassend 1-1 gelijkspel.

‘Dit punt was misschien niet helemaal verdiend, maar wat kan ik hiervan genieten’, glimlachte Bos na afloop op het veld in het Groningse Haren. Even verder stonden de sterren van Laren, waaronder Naomi van As, Lieke van Wijk en Joyce Sombroek met een zuur gezicht bij de dug-out. Tot vorig jaar maakte Bos (28) tien seizoenen lang deel uit van de Larense selectie. ‘Van de zestien meiden die vandaag meededen, heb ik er met veertien samengespeeld. Dat maakt deze wedstrijd wel wat specialer, maar ik ben niet extra zenuwachtig. Die zenuwen heb ik eigenlijk nog steeds elke zondag.’

Bos is nog elke zondag zenuwachtig

Bos moet er zelf om lachen. Als 106-voudig international en honderden duels in de Hoofdklasse zou je verwachten dat ze relaxt haar wedstrijden voor Groningen kan spelen. Maar Bos wil elke wedstrijd presteren, liefst winnen. Dat laatste was bij Laren een stuk gemakkelijk dan nu bij Groningen. Bij Laren was een plek in de play-offs om het kampioenschap een zekerheidje, met de Hoofdklasse-promovendus strijdt ze tegen degradatie. ‘Toch beleef ik er niet minder plezier aan’, zei Bos. ‘Met Laren wist ik soms van tevoren al dat we gingen winnen en stond ik voor mijn gevoel alleen de hele wedstrijd de ballen naar links en rechts te slaan. Dat is er hier niet bij. We moeten nu achterin elke wedstrijd vol aan de bak.’

Laren kreeg zeven strafcorners, maar benutte er niet één

Dat was tegen Laren zeker voor de rust het geval. De ploeg van Donald Drost was klassen beter en zette de thuisploeg vast op eigen helft. Slechts sporadisch kwam Groningen eruit en dan was het vaak pas na een lange klap van achteruit. Na drie minuten kreeg Laren de eerste strafcorner, die door doelvrouw Jantien Gunter werd gered. Een scenario dat zich in het vervolg van het duel nog diverse keren op dezelfde manier ontvouwde. Zeven keer mocht Laren aanleggen voor een strafcorner, niet een keer werd er gescoord. ‘Als je zoveel kansen mist, is het vragen om problemen’, somberde coach Drost na afloop. Zijn strafcorner-specialist Lieke van Wijk speelde vanaf de eerste minuut geregeld mee, maar ze had het vizier nog niet op scherp. Drost was echter mild in zijn oordeel. ‘Lieke mag na haar blessure slechts een paar strafcorners in de week trainen. Dan kun je niet verwachten dat ze op zondag de ene bal na de andere erin slaat.’

Laren kwam ondanks de gemiste corners in de eerste helft toch op voorsprong. Na een klutsbal reageerde Maxime Kerstholt attent en sloeg de bal na een duik tegen de plank: 0-1. De voorsprong zorgde bij de gasten uit Laren voor nog meer energie richting het doel van Groningen, maar de thuisploeg bleef fier overeind.

Bos heeft drie machtige wapens: rust, overzicht en een fantastische passing

Bos speelde daarin een belangrijke rol. De verdedigster heeft drie machtige wapens: rust, overzicht en een fantastische passing. Hoe druk het in en rond de cirkel ook is, Bos lijkt altijd wel de ruimte en tijd te hebben die bij veel anderen ontbreekt. De pass die ze vervolgens geeft, komt eigenlijk altijd bij een medespeelster aan. In de 70 minuten (Bos werd vanzelfsprekend niet gewisseld) was ze op niet een foute afspeelbal te betrappen. ‘Leuk om te horen, maar daar ben ik zelf helemaal niet mee bezig’, reageerde Bos. ‘Ik probeer zo goed mogelijk mijn steentje bij te dragen.’

Pam van Asperen juicht nadat ze met een tip-in Groningen op 1-1 heeft gebracht. Foto: Jacob Gunter

Dat steentje was in de tweede helft weer een rotsblok, waarop Laren zich keer op keer stukliep. Zoals wel vaker  als aan de ene kant veel kansen worden gemist, treedt uiteindelijke een oude sportwet in werking. Uit een spaarzame uitval scoorde uiteindelijk Groningen de gelijkmaker. Een strafcorner van Leoniek Koning werd binnen getikt door Pam van Asperen: 1-1. De treffer werd door het in grote getale aanwezige Groningse publiek luid bejubeld.

Laren, met Naomi van As als grote animator, ging na de gelijkmaker vol voor de winst. De gasten kregen de laatste tien minuten kans op kans, maar op miraculeuze wijze ging de bal er niet in. ‘Pas een minuut voor tijd met de bal op de helft van Laren wist ik zeker dat we het punt over de streep gingen trekken’, bekende Bos. ‘Eerder durfde ik er nog niet aan te denken.’

En weer redt keepster Jantien Gunter van Groningen. Foto: Jacob Gunter

Door het gelijkspel staat Groningen nu gedeeld derde van onderen samen met MOP. Pinoké en Bloemendaal bezetten de onderste twee plaatsen. Bos: ‘Het moet ons lukken om rechtstreekse degradatie te voorkomen. Misschien kunnen we zelfs de play-outs nog ontlopen. Als we die wel moeten spelen, moeten we daarin tonen dat we in de Hoofdklasse thuishoren.’

Als dat lukt, is de kans groot dat Bos haar carrière met in ieder geval een seizoen verlengt. ‘Ik kan nu werken en hockey goed combineren. Als dat zo blijft en ik vind het leuk, kan het goed zijn dat ik hier volgend seizoen weer speel.’

Dat zou goed nieuws zijn voor Groningen, maar ook voor iedereen die wil genieten van een masterclass verdedigen.