Het stond 4-5, het publiek in het Wagener Stadion veerde al op omdat topscorer Mirco Pruyser de 5-5 ging maken. Dacht iedereen. Totdat keeper Pirmin Blaak zich helemaal naar rechts strekte en met zijn stick de bal van de doellijn redde. Het bleef bij 4-5 voor Oranje-Rood tegen Amsterdam in een van de mooiste wedstrijden van het seizoen. De zege is een teken dat Oranje-Rood na een moeizame seizoensstart weer terug is aan de top.
Sexy hockey. Bestaat die term? ‘Sexy voetbal’ is wat voetbalicoon Ruud Gullit ooit verzon als analist om een ontketend Portugees voetbalteam te beschrijven. Het was jammer dat het koude Wagener Stadion, de nationale hockeytempel, niet bomvol zat om al het moois te aanschouwen tussen de nummers drie en vier van de hockeycompetitie. Want sexy hockey was het.
Twee acties staan symbool voor de vorm van beide teams en deze wedstrijd, die je als hockeyliefhebber zo integraal een paar keer terug zou willen kijken. De eerste actie gebeurde in de eerste akte van dit schouwspel, het eerste kwart, waarin Amsterdam domineerde en vier strafcorners kreeg maar niet verzilverde dankzij goed keeperswerk van Pirmin Blaak. Oranje-Rood was nog geen een keer echt gevaarlijk geweest, toen centrale verdediger en aanvoerder Mink van der Weerden de Amsterdamse verdediging als een Rode Zee uiteen zag splijten. Dat was het signaal voor het strafcornerkanon om overtuigend de Amsterdamse cirkel in te marcheren en genadeloos af te vuren.
Toen het uiteindelijk 4-5 stond was de onmogelijke redding van Oranje-doelman Blaak op de inzet van international Pruyser cruciaal. De topscorer van de Hoofdklasse met zestien doelpunten kon na de wedstrijd nog steeds niet geloven dat zijn inzet na een voorzet van Billy Bakker niet de 5-5 betekende. ‘Dit was een hele mooie pot. Een close match. Heel zuur om zo de winter in te gaan. Een puntje was verdiend geweest, denk ik. Maar petje af voor Oranje-Rood, die scoren ook niet zomaar vijf keer’, zei scoringsdeskundige en topscorer van de Hoofdklasse Pruyser. Hij begon de wedstrijd met lange mouwen, maar verruilde die al snel voor korte mouwen, zo warm had hij het in deze kraker.
Mirco Pruyser met Mark Rijkers in de cirkel van Oranje-Rood. Foto: Koen Suyk
De wedstrijd had een groter publiek verdiend
‘Ik sta nog steeds een beetje te shaken’, zei Blaak, samen met Sam van der Ven van HGC de keeper van het Nederlands elftal. ‘Ik was uitgespeeld, maar ik duik toch nog die hoek in en pak hem. Soms gaat zo’n bal er wel in.’
Even na de wereldredding van Blaak zorgde Klaas Vermeulen van Amsterdam voor een laatste kans. Hij bracht de bal hard de cirkel in. De bal passeerde ook de doellijn, maar Pruyser kon de bal net niet raken, maar juichte voor de vorm toch nog even. Maar dit was net niet de dag van Amsterdam, dat ondanks een sterk eerste kwart continu in de achtervolging moest.
Amsterdam tegen Oranje-Rood in het stadion waar het Nederlands elftal op het EK een waanzinnige comeback tegen België maakte – een 4-2 zege in de finale na een 0-2 achterstand – was een lange ode aan het hockey. Er was zoveel moois voor de liefhebber dat het goed was dat de televisiecamera’s draaiden en de samenvatting zondagavond op Studio Sport en Ziggo kon worden bekeken.
Het begon al met een actie van aanvoerder Bakker, die op eigen helft bij de zijlijn een mooie turn maakte en vier, vijf man van Oranje-Rood dolde, voordat hij pas voor de cirkel werd gestuit. Er was de snoekduik van Blaak op een keiharde sleep van de Zuid-Afrikaan Justin Reid-Ross. Diezelfde Blaak kwam in het tweede kwart precies op het goede moment met een blocksliding toen Bakker met zijn backhand schoot. De forehand waarmee aanvaller Bob de Voogd, die met Oranje niet meegaat naar de HWL Final in India in december, de 0-3 maakte kan zo in het lesboek voor hockeytalent. Laag, tegen de zijplank, met venijn geschoten. Schitterend.
OR-aanvoerder Mink van der Weerden op weg naar de 0-1, een schitterende forehand. Foto: Koen Suyk
Een panna van de Pakistaan Rizwan
Even later was het Bakker die liet zien hoe je zelf een kans creëert en afrondt. Hij draaide zelf naar zijn forehand, nam nog even een halve seconde tijd voordat hij schoot en mikte precies daar waar Blaak geen antwoord had, de korte hoek. Daarna gaf Thomas Briels – aanvoerder van België – een masterclass tippen. Op een fijne voorzet van het jarige talent Gijs van Merriënboer gleed hij Oranje-Rood naar een 2-4 voorsprong. Dat het halve team van Oranje-Rood daarna naar Merriënboer liep om hem te knuffelen, zegt wat over de sfeer in het team.
Tussendoor had de Oostenrijkse parel Benjamin Stanzl de bal op zijn stick laten rollen, om wat Amsterdamse verdedigers met wat airdribbels gek te maken. Even later was het diezelfde Stanzl die in een een-tweetje de bal achter zijn standbeen langs tikte. Tussendoor dribbelde Bakker nadat hij een overstapje maakte. Het was hogeschool hockey. De Pakistaan Muhammad Rizwan deed alsof hij Teun Rohof wilde omspelen, maar koos voor een panna door de benen van de Amsterdamse verdediger. Van der Weerden sleepte tussendoor twee van de drie Eindhovense strafcorners onberispelijk raak – Amsterdam mocht zeven keer aanleggen. Daarna legde Vermeulen een hoge bal op de stropdas van Pruyser, die de 3-5 maakte, waarna Valentin Verga met een subtiele stickbeweging de 4-5 maakte. Verder kwam Amsterdam niet.
Pirmin Blaak na de wedstrijd Amsterdam- Oranje-Roood. Foto: Koen Suyk
In de kleedkamer op Amsterdam vierde Oranje-Rood een feestje
Dat het publiek ‘de grote winnaar was’, zoals Blaak na de wedstrijd zei, was het understatement van de dag. De krachtsverschillen waren niet zo groot, maar de bezoekers stonden er op het moment dat zij er moest staan. Na een moeizame start van de competitie, met Mink van der Weerden als nieuwe aanvoerder en uiteindelijk de toevoeging van Roger van Gent aan de staf, heeft Oranje-Rood het weer goed op de rit. De ploeg liet vlagen zien van het elftal dat drie keer op rij landskampioen werd. Dat team hoefde niet altijd beter te zijn dan de tegenstander, maar kon ongelofelijk excelleren als het moest. Die redding van Blaak, vlak voor tijd, was zo’n moment. Net als de 2-4 van Thomas Briels, die een Amsterdamse comeback van 0-3 naar 2-3 vlak voor de rust knap in de kiem smoorde met zijn tip-in.
Na een hele matige seizoensstart leek Oranje-Rood onder leiding van de jonge coach Lucas Judge bijna voor het tweede achtereenvolgende seizoen weer de play-offs te missen. Maar met de hulp van de ervaren assistent Van Gent en een duidelijke hiërarchie staat het team er weer en is er op de ranglijst een gat van vier punten geslagen naar de nummer vijf Rotterdam. Blaak: ‘Roger van Gent en Lucas Judge zijn een goed duo samen. Wij hadden tijd nodig. Er is een nieuwe hiërarchie. Robert van der Horst had een lastige periode, maar speelt nu ongelofelijk goed. Alles is op z’n plek gevallen.’
Amsterdam- Oranje-Rood 4-5 (2-4)
’12 Mink van der Weerden 0-1
’21 Mink van der Weerden 0-2 (sc)
’27 Bob de Voogd 0-3
’29 Justin Reid Ross 1-3 (sb)
’32 Billy Bakker 2-3
’34 Thomas Briels 2-4
’39 Mink van der Weerden 2-5 (sc)
’50 Mirco Pruyser 3-5
’64 Valentin Verga 4-5
Wat vind jij? Praat mee...
Je moet inloggen om een reactie te kunnen plaatsen.